ธรรมชาติแกล้ง นอนฟังเสียงเม็ดฝนหล่นถูกพื้น โศกสะอื้นอุราแทบอาสัญ ลมพายุกระหน่ำช้ำจาบัลย์ น้ำท่วมพลันข้าวกล้าต้องมาตาย ธรรมชาติแปรผันคอยกลั่นแกล้ง ปีฝนแล้งน้ำเพียงหยดสิ้นหดหาย มาปีนี้ข้าวไม่รอดต่างวอดวาย มองดูสายฝนพรำน้ำตาริน หวนคิดถึงปีก่อนนางจรจาก เพราะแล้งมากแก้วตาจึงลาถิ่น ปีนี้กลับข้าวล้มจมพื้นดิน ใจแทบสิ้นมองฝนทนระกำ ข่าวน้ำท่วมโฉมตรูรู้หรือเปล่า พี่ปวดร้าวทุกข์ทนจนเพ้อพร่ำ หวังเพียงเจ้าเนื้อกลอยส่งถ้อยคำ บรรเทาช้ำเติมแรงใจให้เหมือนเดิม ฯ
ณพ วิฤทธิ์ชัย 4 ต.ค. 2549 16:41 น. - ID 93574 
1970
1
0
4 ตุลาคม 2549 18:17 น. - comment id 611807
อัลมิตรากลับไม่คิดเช่นนั้น นะคะ ธรรมชาติก็คือสิ่งที่อุบัติตามธรรมชาติ เพียงแต่มนุษย์ที่อยู่ใต้กฏเกณฑ์นี้ ยังไม่สามารถอยู่เหนือธรรมชาติ ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
