รัตติกาล..สยายม่าน..ผ่านฟ้ากว้าง แสงเลือนลาง..แห่งตะวัน..พลันลับหาย เหล่าวิหค..บินกลับรัง..หวังผ่อนคลาย หลังจากได้..เหนื่อยล้า..มาทั้งวัน เรากลับบ้าน..กันเถอะ..นะที่รัก พร้อมทายทัก..ธรรมชาติ..วาดความฝัน มือสองเรา..ได้สัมผัส..กันและกัน ดั่งสายธาร..รินสู่ร่าง..ทั่วทั้งกาย ค่อยค่อยซึม..หลั่งไหล..สู่สายเลือด พล่านพุ่งเดือด..ไหลเวียนวน..จนหวั่นไหว ความอบอุ่น..ไหลท่วมท้น..ล้นหัวใจ เธอยิ้มให้..หัวใจฉัน..สั่นระรัว ความปิติ..อันใด..ไหนจะเท่า เรามีเรา..คลอเคล้า..หยอกเย้าหัว เสียงเธอนั้น..ดับทุกข์ใจ..หายขุ่นมัว ความหวาดกลัว..ต่อสิ่งใด..คล้ายไม่มี เรากลับบ้าน..กันเถอะ..นะที่รัก กลับมาพัก..ผ่อนกาย..ให้สุขศรี นอนหนุนซบ..อกอุ่นไอ..ด้วยภักดิ์ดี ให้ดนตรี..แห่งหัวใจ..ได้บรรเลง ฟังซิฟัง..เสียงหัวใจ..กระซิบถ้อย เอ่ยคำร้อย..สัญญากัน..รักบานเบ่ง แม้นเหนื่อยยาก..เพียงไร..ไม่หวั่นเกรง เป็นบทเพลง..สองหัวใจ..มอบให้กัน รัตติกาล..สยายม่าน..ผ่านฟ้ากว้าง ไม่เคยสร่าง..ร้างไกล..แม้ในฝัน เรามีเรา..ใจมีใจ..สายสัมพันธ์ ตลอดรัต..ติกาล..ที่นานเนาว์
White roses 11 ต.ค. 2549 21:46 น. - ID 93820 
1363
14
0
12 ตุลาคม 2549 18:23 น. - comment id 612326
ใครแอบเม้าท์เราเนี่ยแค่หนีไปเที่ยวนิดเดียวเม้าท์กันใหญ่เลยนะ
12 ตุลาคม 2549 18:04 น. - comment id 612789
น้อง นางฟ้า... รัตติกาล..ยามนี้..ช่างนานนัก นอนหนุนตัก..พี่ไหม..รับไออุ่น พี่จะกล่อม..น้องนอน..ถึงอรุณ อย่าได้ขุ่น..เคืองขัด..อึดอัดใจ..
12 ตุลาคม 2549 18:06 น. - comment id 612791
คุณ ไรไก่ .. เอ่อ ..ความจริงแล้วกุหลาบ อยู่คนเดียวค่ะ..ยังหาไม่ ได้เลยค่ะ..ที่เขียนเนี่ย จิตนาการเอาน่ะค่ะ...
11 ตุลาคม 2549 21:58 น. - comment id 613990
กลับบ้านเรายักษ์รออยู่
11 ตุลาคม 2549 22:03 น. - comment id 613992
น้อง..เฌอ.โถน่าสงสาร..ง่วงนอนมากเหรอคะ.. กี่หาว แล้วคะ..
11 ตุลาคม 2549 22:04 น. - comment id 613994
รัตติกาล ยามนี้ เฝ้ามีสุข เพื่อเพื่อนทุก ทุกคน มายลแสง แห่งดารา น้อยใหญ่ ให้แสดง แสงเจิดแจ้ง สุขขี ..ยามราตรีกาลอยากดูดาวจังเลย แต่เสียดายไม่มีให้ดู มีแต่ฝนทั้งนั้นเลย ฮือ ฮือ
11 ตุลาคม 2549 22:08 น. - comment id 613996
11 ตุลาคม 2549 22:11 น. - comment id 613999
ผูหญิงไร้เงา.. น่าสงสารจัง..มาดูที่บ้านกุหลาบดีป่าว..ฝนไม่ตก มองเห็นดาวด้วย..แหระ..
11 ตุลาคม 2549 22:14 น. - comment id 614000
เขาห้ามสามหาวค่ะ..ต้องสี่หาวขึ้นไปค่ะ..
11 ตุลาคม 2549 22:16 น. - comment id 614001
เย็นี้แม่มดไปไหนน๊า...หรือแอบพาใครไปดินเนอร์..
11 ตุลาคม 2549 22:21 น. - comment id 614003
พี่แม่มด คงไปดินเนอร์กับหนุ่มๆมั้งคะนินทาๆๆๆๆจะได้รีบออกมา อิอิ
11 ตุลาคม 2549 22:38 น. - comment id 614008
ดูดิ..ตั้งแต่เย็น ไม่เห็นหน้า เห็นตาเลย..
11 ตุลาคม 2549 22:42 น. - comment id 614009
เห็นแต่หลังไวๆ อิอิ
11 ตุลาคม 2549 22:45 น. - comment id 614010
พี่กุหลาบขายของเสร็จ บ่าย 3 เลยนอนไปนิดเดียว ว่าเห็นแม่มดแว็บๆ..นะ พอตื่นมา..หายไปแล้ว..
11 ตุลาคม 2549 23:09 น. - comment id 614018
ดวงตะวันลับขอบฟ้าเวลาเย็น เหมือนว่าเป็นสัญญาณแห่งความเหงา จากนาทีที่เคยมีสองเรา กลับต้องเศร้าเปล่าเปลี่ยวแสนเดียวดาย วันเวลาเลยผ่านเนิ่นนานนัก เหมือนความรักที่กำลังจะห่างหาย เพราะตอนนี้ไม่มีเธอเคียงข้างกาย ดุจดั่งสายน้ำไหลไม่หวนคืน
11 ตุลาคม 2549 23:35 น. - comment id 614022
ไปบ้างดีกว่า ง่วงจังเลย อิอิ
11 ตุลาคม 2549 23:55 น. - comment id 614025
รัตติกาลยาวนานกว่าที่คิด อีกเพียงนิดชีวิตอาจสลาย ยามค่ำคืนคิดถึงเธอที่จากไป เธอกลับมาได้ไหม . . . คิดถึงเธอ รัตติกาลยาวนานดั่งภาพฝัน เหมือนคืนวันยังคงอยู่เสมอ ภาพติดตาคืนนั้นฉันและเธอ รอเสมอวันเธอ . . . หวนคืนมา ............................................................... คุณแม่ไม่ปลื้ม . . . แต่เราปลื้ม
12 ตุลาคม 2549 07:36 น. - comment id 614035
ขอโทษน้องๆ ด้วยจ้าเมื่อวานแม่มดแอบหนีไปเที่ยว
12 ตุลาคม 2549 08:08 น. - comment id 614045
มารับรักค่ะพี่แม่มด วันนี้เน็ตไม่ค่อยดีอีกแล้วค่ะ หายไปอย่านินทากานต์น้า อิอิ
12 ตุลาคม 2549 08:10 น. - comment id 614047
เช้าก็ขอนอนหนุนตักได้ไหมคะคุณกุหลาบ นอนนานๆเลยนะคะ
12 ตุลาคม 2549 08:16 น. - comment id 614049
ไม่ว่าค่ะน้องกานต์ แต่แอบนินทาอย่าว่ากันนะ
12 ตุลาคม 2549 09:05 น. - comment id 614072
"รัตติกาลอารมณ์" กลอนเจ็ด... ค่ำหนึ่งพระอาทิตย์ ๑... โพล้เพล้ พลบค่ำ รำงำเงียบ เย้าเยียบ เฉียบเย็น แทบเป็นบ้า เหงาง่าย เจ็บง่าย ธรรมดา หยดหยาด ทรมา เหว่ว้านัก ๒... เกิดแสง แห่งดาว พราวสวรรค์ ผลิค่ำ รำพัน ผันหน่ายหนัก ส่องสวย สรวงฟ้า มาทายทัก ลึกล่วง ห้วงรัก ถักทอกาล ๓... เก็บสาย สร้อยฟ้า มาร้อยสรวง วาดดวง ดาวขาว ที่พราวผ่าน กระซิบ รินร่ำ เล่าตำนาน หมื่นล้าน ผสานเสียง จินตนา ๔... ดั่งรส บทกวี ที่รินรื่น ฉ่ำชื่น คืนใจ เคยปวดปร่า เพียงเพลง บรรเลง ดาริกา ดารดาษ ดารา บุพผาเพ็ญ ๕... กล่อมใจ ให้ห้อม หอมห่อห่ม พรายพรหม ห่มใจ ให้ไหวเต้น ดาวเคลื่อน เดือนคล้อย ยังลอยเด่น พินิจพิศ แสงเย็น เพ็ญจันทร์ราย ๖... เพ่งพิศ ยิ่งคิด ยิ่งพิศพบ งดงาม สงบ แต่เรียบง่าย ความมี ยังมี ไม่มีคลาย เพียงโยก ย้อนย้าย ไปตามกาล ๗... สาดสวย สดใส ในราตรี ดั่งว่า วนาลี คลี่ผสาน โอบอ้อม ห้อมอุ้ม คลุมผืนธาร ฉ่ำชื่น ชื้นบาน ก่อนต้านลม ๘... รัตติกาลผ่าน รัตติกร หนุนนอน ผ่อนคลาย คล้ายผวยห่ม อุ่นไอ ใจช้ำ ระบำบม คืนขม คืนขื่น ในคืนนี้ ................................ แหละวันนี้ ถึงดวงดาวดวงนั้นที่ฝั่ง ฟากฟ้าทะเลไกล บทส่งใจ... โพล้เพล้นั้น ความเงียบสร้างความรู้สึกในด้านที่ไม่คิดหมายได้มากนัก... นี่กระมังครับ หลายคนจึงเตือนฝากไว้ คนเหงาง่ายอย่าอยู่กับเงียบให้นานนัก .... เมื่อฟ้าสิ้นแววแห่งระวีแล้ว ช่วงเวลาแห่งรัตติฯก็มาเยือน ดั่งมีรัตติกรมาปลอบปลุก ประคองความหวั่นนัยก่อนค่ำนี้ .... มองออกไปไกล ณ ปลายฟ้าเบื้องหน้า มิตรผู้มากด้วยความรู้สึกแห่งวาสนาแห่งการเจอเคยกล่าวไว้สั้นๆในการออนไลครั้งก่อน ว่าการได้รู้ว่าได้ทำสิ่งเดียวกันกับอีกหนึ่งดวงใจแม้อยู่ไกลกัน ก็เป็นความสุขครับ .... ราตรีกาลนี้เราคงนั่งมองดาวดวงเดียวกันนะคุณคนไกล... .... ในรัตติกาลหนึ่งคงมีอีกหลายชีวิตกระมัง ที่มานั่งปล่อยจินตนาไปไกลๆเช่นนี้ และคงมีไม่น้อยที่พบความงามง่ายใต้รัตติกาลนั่น... ท่านทั้งหลายก็คงเคยเป็น แต่บางรัตติกาลของบางคน อาจกำลังจดจ่อกับการงาน หรืออยู่บนท้องถนนที่มีแต่ดวงไฟสองฝั่งฟาก ไม่มีแม้เวลาได้แหงนหน้าดูความสวยงามบนฟ้านั่น... คุณทั้งหลายก็เช่นกัน อาจมี เหนื่อยนักก็พักกันนะครับ... ขออวยพรให้ดวงใจสวยๆทุกดวง ได้สัมผัสกับทุกรัตติกาลที่หมายใจ พิเศษเฉพาะคุณคนซึ่งในรัติกาลหนึ่งซึ่งกำลังทำบางประการเพื่อวันนี้ที่ดีกว่าวันวาน... สำหรับผม ดวงใจคุณสวยจังครับ ด้วยรัตติกาลแห่งอารมณ์ แทนคุณแทนไท
12 ตุลาคม 2549 10:00 น. - comment id 614089
รัตติกาล บ้านนี้มีรัก...รออยู่...
12 ตุลาคม 2549 10:49 น. - comment id 614097
รัตติกาล คนกลับบ้าน กับที่รัก แสนทึกทัก เราคนไกล ใจผวา ดูเมฆฝน คลาคล่ำ ย่ำสนธยา รัตติกาล นี้ตัวข้า คงปวดใจ นั่งดูเมฆ ลอยต่ำ ล้ำมาหา ในอุรา มืดเหมือนฟ้า ไม่สดใส เอามือกุม โทรศัพท์ ยับยั้งใจ โทรหาใคร ได้ในเมื่อ ไม่มีเบอร์
12 ตุลาคม 2549 11:36 น. - comment id 614109
แม่มดบอกเบอร์ไปแล้วนี่น่า ไม่เห็นโทรมาสักกะที..อิอิ บอกให้ใหม่ก็ได้จดนะ โทรโทรโทรไม่โทรอย่าโทร
12 ตุลาคม 2549 11:45 น. - comment id 614115
12 ตุลาคม 2549 11:47 น. - comment id 614118
ก็บอกเมื่อกี้ไงละ
12 ตุลาคม 2549 13:22 น. - comment id 614190
12 ตุลาคม 2549 13:26 น. - comment id 614197
คุณกุหลาบหนีเที่ยว อิอิ
12 ตุลาคม 2549 13:29 น. - comment id 614200
ถ้าจะยังขายของไม่เสร็จ..อิอิ
12 ตุลาคม 2549 13:54 น. - comment id 614218
เบอร์โทรเดียวกับเฌอเลยค่ะพี่แม่มดจ๋า
เครือข่าย ดีแตก หรือ ตรูมูฟคะ
12 ตุลาคม 2549 13:57 น. - comment id 614220
เครือข่ายตีแตกค่ะน้องเฌอ
12 ตุลาคม 2549 14:55 น. - comment id 614235
อิอิ น้องเฌอตีแตกคนเดียว อิอิ
12 ตุลาคม 2549 17:04 น. - comment id 614326
หน้าส่วนตัว
... . .รัตติกาล ราตรีนี้ช่างนานนัก...
...ไข้ความรัก เป็นพิษ อกสั่นหนาว . . .
....กว่าจะผ่าน ค่ำคืน ...จนถึงเช้า....
....ช่างปวดร้าว...ทรมานจวนเจียนตาย ...
12 ตุลาคม 2549 17:40 น. - comment id 614338
มันก็นานตั้งแต่จากลากันครั้งนั้น.. ดวงตะวัน..ลอยลับ..ดับแสงสูรย์ จะอาดูร..ไปใย..ให้ใจเหงา ถึงจากไกล..แต่ใจอยู่..คู่นานเนาว์ โปรดอย่าเศร้า..เดียวดาย..ให้ใจตรม ภาระกิจ..ลุล่วง..อย่าห่วงนะ น้องนั้นจะ..รีบกลับมา..อย่าขื่นขม ใช่ว่าอยาก..จากไกล..ให้ระทม อย่าซานซม..อาวรณ์..ทอดถอนใจ หน้าหนาวนี้..น้องจะกลับ..มารับขวัญ ผูกสัมพันธ์..อิงแอบ..แนบชิดใกล้ ต่อแต่นี้..ไม่แรมร้าง..ห่างไปไกล ขอพี่ชาย..จงรอรับ..น้องกลับมา.... ยินดีที่รู้จักค่ะ..
12 ตุลาคม 2549 17:45 น. - comment id 614339
คนผ่านทาง... รัตติกาล..ยามนี้..น้องคิดถึง ยังคะนึง..ครวญคร่ำ..ร่ำหาพี่ เราจากกัน..เมื่อหน้าฝน..ตอนต้นปี ทุกราตรี..หนาวเหน็บ..เจ็บทรวงใน รัตติกาล..ยามนี้..ยาวนานนัก โธ่ที่รัก..โปรดเถิดหนา..อย่าหมองไหม้ ต้นหนาวนี้..น้องจะกลับ..รับอุ่นไอ ไม่จากไป..พร้อมเคียงคู่..อยู่นิรันดร์
12 ตุลาคม 2549 17:47 น. - comment id 614341
แม่มดจ๋าแอบ ไปเที่ยวไป ดินเนอร์ กับใครเอ่ย.. บอกกุหลาบบ้างได้ป่าว..อิจฉา น่ะ..อิ..อิ..( ก็คนโสด นี่นา )..
12 ตุลาคม 2549 17:49 น. - comment id 614342
คุณกานต์ ขา..ยังนอนหนุนตักไม่พออีกเหรอคะ.. งั้นมานอนหนุนแขนก็แล้วกันนะ..อิ..อิ..
12 ตุลาคม 2549 17:51 น. - comment id 614344
แทนคุณแทนไท...ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาเยี่ยม.. ขอบคุณ สำหรับ บทกลอนที่ไพเราะค่ะ...กุหลาบชอบ กลอนที่คุณ นำมาให้มากค่ะ..
12 ตุลาคม 2549 17:57 น. - comment id 614347
พี่บนเกาะ... รัตติกาล..น้องนั้น..ได้กลับบ้าน รอพี่นาน..อยู่ที่ไหน..ไม่บอกกล่าว ฝนก็ตก..ไฟก็ดับ..ทำไงเรา พี่ไปเฝ้า..สาวอื่น..ขมขื่นใจ กดโทรศัพย์..ไปหาพี่..นี้ไม่ติด ทำไมปิด..เครื่องนะ..แหมทำได้ กดอยู่นาน..แสนนาน..รำคาญใจ โทรเท่าไร..ไร้สัญญาณ..คร้านจะคอย....เฮ้อ...
12 ตุลาคม 2549 18:00 น. - comment id 614349
ขอบคุณ คุณรีค่ะที่เอาดอกกุหลาบมาให้.. คุณกานต์ขา..กุหลาบไม่ได้หนีเที่ยว เหมือนคุณ แม่มดหรอกค่ะ...แต่หนีไปนอน..ตื่นอีกที..เพื่อน หลับไปหมดแล้วค่ะ..
12 ตุลาคม 2549 22:37 น. - comment id 614412
คุณ White roses แต่งกลอนเก่งมากเลยค่ะ ชอบๆแอบชม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
