มองดวงดาวในคืนแรมแจ่มกระจ่าง
หยาดน้ำค้างพร่างพรมห่มใบหญ้า
แสงสาดสวยเรืองรองของจันทรา
ในศิราจึงเด่นเห็นเงาเดือน
ลมพัดแผ่วใบไม้เอนเอียงอ่อน
อรชรหอมบุปผาหาใดเหมือน
เสียงจักจั่นเรไรไม่ฟั่นเฟือน
คอยเป็นเพื่อนกล่อมบรรเลงเพลงเรื่อยไป
บรรยากาศพาจิตให้คิดถึง
ห่วงคำนึงคนรักที่ฝักใฝ่
ที่สองเราเคยสบตาภาษาใจ
เคยอยู่ใกล้แนบสนิทชิดเอียงกาย
คิดถึงจัง คิดถึง และคิดถึง
ใครคนหนึ่งคือฤดีมีความหมาย
เสียงบรรเลงเพลงกีตาร์พาลวดลาย
ยังกล้ำกลายวนเวียนไม่เปลี่ยนแปลง