หน้าส่วนตัว
ฉันเริ่มจากนับหนึ่งให้ถึงร้อย
แล้วเริมปล่อยหัวใจไหลตามฝน
แค่คิดถึงน้ำตาไหลใครบางคน
ที่รักจนหมดใจไมเลือนลาง
เศร้าทีใดใจทุกข์ทนช่างหม่นหมอง
เมื่อฉันมองออกไปไกลหน้าต่าง
ภาพที่เห็นเป็นท้องฟ้าพาจืดจาง
เพราะอำพรางด้วยน้ำตามาบดบัง
หยุดสักทีได้ไหมใจร้องขอ
มันช่างท้อเมื่อนึกถึงซึ่งความหลัง
ฉันต้องเสียน้ำตาเหนื่อยล้าจัง
เพราะใจยังรักเธอเสมอมา
ตลิงปริง 4 พ.ย. 2549 17:33 น. - ID 94748 
771
1
0
4 พฤศจิกายน 2549 17:51 น. - comment id 623440
ใช่ค่ะ ถ้าลืมเขาคนนั้นไปแล้วคงไม่เจ็บขนาดนี้ จนวันนี้คิดถึงแต่สิ่งดีๆ ที่เขาเคยทำ แล้วจำเขาเป็นเจ้าชายในนิยายที่ไม่มีตัวตน ทุกอย่างเป็นเพียงเราฝันไปเอง.........เจ็บอย่าบอกใครเชียวค่ะ
4 พฤศจิกายน 2549 18:40 น. - comment id 623445
ขอให้ไม่ใช่ชีวิตจริง ขอเป็นกำลังใจคับ
5 พฤศจิกายน 2549 12:01 น. - comment id 623628
ไม่รู้ว่าควรดีใจหรือเสียใจดี ที่ยังมีคนที่รู้สึกเหมือนกัน
28 พฤศจิกายน 2549 18:19 น. - comment id 631858
เช็ดนำตาเถอะค่ะ น้องสาวคนนี้รักพี่เสมอ และจะรักให้มากกว่า"มันคนนั้นพี่ไม่เหมาะสมกับคนพรรค์นั้น หรอก กิ่งโพยมนะควรคู่กับคนที่ดีกว่านี้ ที่ลองคิดดูเวลาพี่อยู่กับเพื่อนนักกลอน กับมัน ความรักที่แท้จริง ฝั่งไหนให้แน่
3 ตุลาคม 2550 12:36 น. - comment id 764166
อย่าเสียใจไปเลยค่ะผู้ชายไม่ใช่พ่อ จะไปง้อทำไม ควรจะเริ่มต้นใหม่แม้ว่าใจจะยังรักก้อต้องตัดใจให้ลืมเค้าให้ได้น่ะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด