ห่างไกล

ปลายขอบฟ้าสิ้นสุดลงที่ตรงไหน
โลกของเราก็ห่างไกลกันเสมอ
ฟ้ากว้างใหญ่เกินกว่ามาเจอะเจอ
ได้แต่ฝันละเมอไปวันวัน
คุณคือสิ่งสวยงามยามได้มอง
แต่จับต้องสัมผัสได้แค่ในฝัน
ปรารถนาชิดใกล้กลับไกลกัน
สายสัมพันธ์ดูแล้วช่างแผ่วบาง
คุณมีใครรายล้อมห้อมชีวิต
จึงไม่คิดถึงคนนี้ที่ไกลห่าง
อาจมีเพียงเยื่อไยดีที่เลือนราง
ไว้เติมสร้างความเอมอิ่มริมหัวใจ
นี่คือสุขทุกข์ปนระคนโศก
อยากดึงโลกระหว่างเราเข้ามาใกล้
สูดกลิ่นหอมจากลมอุ่นคุณหายใจ
อิ่มอกไอคราวซุกพรอดกับกอดคุณ
แต่คงเป็นความหวานไหวที่ไร้หวัง
ขอบฟ้ายังสูงเกินปลอบให้ดินอุ่น
ไม่มีหวังเดินเข้าไปถึงใจคุณ
แรงบาปบุญกั้นขวางเราห่างกัน
ตาคู่ช้ำฉายแววแล้งที่แห้งผาก
ริ้วรอยการจากพรากพาไหวหวั่น
เริ่มทดท้อ อาลัย ในสัมพันธ์
ที่นับวันจะ..ห่างไกล..ไปทุกที

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ผู้หญิงช่างฝัน 25 พ.ย. 2549 23:48 น. - ID 95539

1337

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/95539 ที่มา: แค่นึกหวั่น.. วันพรุ่งนี้ , ผู้หญิงช่างฝัน

comments powered by Disqus

ทางแสงดาว

26 พฤศจิกายน 2549 09:59 น. - comment id 631040

ถ้านับวันแล้วยิ่งห่างก็อย่านับ

ให้อยู่กับวันนี้วันที่ฝัน

ให้อยู่กับหัวใจแม้ไกลกัน

วันนี้  กับความรู้สึกนั้นฉันสุขใจ

มะกรูด

26 พฤศจิกายน 2549 15:11 น. - comment id 631083

สวัสดีค่ะ  

....วันนี้...กับความรู้สึกนั้น   ผูกพันคงเดิม
รักษาสุขภาพนะคะ   อากาศเย็น ๆ   แล้ว   

............

ไรไก่

26 พฤศจิกายน 2549 15:11 น. - comment id 631084

เป็นอะไรที่คาดเดาได้ยาก
กับความรู้สึกของคนคน
วันนี้รัก..พรุ่งนี้ลา
หาความเที่ยงแท้จีรังไม่ได้
แต่วันนี้ที่ยังรักเก็บความรู้สึกนี้ไว้อย่างดี

ผู้หญิงไร้เงา

26 พฤศจิกายน 2549 18:47 น. - comment id 631116

ปลายขอบฟ้าอาจกว้างไกลเกินได้เห็น
แต่ใจเน้นรักเธอมิเผลอไผล
แม้ขอบฟ้ากว้างยิ่งเหนือสิ่งใด
แต่หัวใจยังมั่นคงซื่อตรงเธอ

คิดถึงคุณนะค่ะ  (กลอนเศร้าจัง  แต่ยังไงก็ขอให้คุณมีรักที่สมหวังและอบอุ่นในรักนะค่ะ)

White roses

26 พฤศจิกายน 2549 21:40 น. - comment id 631186

เป็นกำลังใจให้ค่ะ..เพราะเคยพบกับความรู้สึกนี้มา

เหมือนกันค่ะ...

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

26 พฤศจิกายน 2549 23:15 น. - comment id 631207

ดึงช่องว่างระหว่างเราให้เข้าใกล้
จนได้กลิ่นลมหายใจเหล้าบุหรี่
อยากจะกอดทำไมใช่ของดี
ชีวิตยับยู่ยี่เกินคลี่คลาย.......

ต้องเอาไปซักรีดอีกเยอะเลยกว่าจะหอมลง อิอิ

เพียงพลิ้ว

27 พฤศจิกายน 2549 08:26 น. - comment id 631265

วันนี้หรือวันไหน ใจยังเหมือนเดิมค่ะ

แก้วประเสริฐ

27 พฤศจิกายน 2549 11:24 น. - comment id 631315



     วันนี้เปลี่ยนเวียนผันกระชั้นชิด
โลกมันบิดบูดเบี้ยวดั่งเสี้ยวฝัน
รักมอบไว้ใยสล้างมิจ่างพลัน
เหลือเพียงวันฉันเฝ้าเพื่อเคล้าน้ำตา.

             แก้วประเสริฐ.

ณพ วิฤทธิ์ชัย

27 พฤศจิกายน 2549 15:21 น. - comment id 631444
```
แวะใจมาอ่านกลอนไพเราะๆ
```

แอ็ปเปิ้ล

27 พฤศจิกายน 2549 21:30 น. - comment id 631549

ดาวว่าไกลเปรียบตัวคุณไกลยิ่งกว่า
ปลายขอบฟ้าสิ้นสุดลงที่ตรงไหน
ฉันและคุณก็ยังห่างไกลแสนไกล
เอื้อมใจไปรับสัมผัสก็หวั่นเกรง

เป็นเพียงคนผ่านมาในทางรัก
จึงประจักษ์กลัวว่าใจถูกข่มเหง
เขียนอักษรเศร้าโศรกใส่บทเพลง
ร้องบรรเลงฉันและเธอ เราห่างไกลกันเหลือเกิน

สวัสดีคะ  บทกลอนเศร้า ไพเราะ และงดงามมาก ชอบถ้อยคำที่สื่อออกมาจังคะ
ได้ใจไปเลย  เป็นผู้หญิงช่างฝันได้สมชื่อเลย

ก้าวที่...กล้า

28 พฤศจิกายน 2549 15:38 น. - comment id 631795

วันนี้.. กับรู้สึกนั้น.. 
สวยงาม  เอมอิ่ม  ไร้หวัง  ห่างไกล  
อบร่ำอยู่ในจินต์

แทนคุณแทนไท

6 ธันวาคม 2549 09:15 น. - comment id 633871
```
...

ไพเราะ 
```

แทนคุณแทนไท

14 มิถุนายน 2550 16:57 น. - comment id 710280

ที่ขอบฟ้าสิ้นสุดลงที่ตรงไหน
เราก็ยังคงใช่ อยู่เสมอๆ
ฟ้ากว้างใหญ่ หัวใจยังได้เจอ
อย่ามัวทุกข์ละเมอ ไปวันวัน

เก็บทุกส่วนสวยงามยามได้คิด
มาสร้างสิทธิ์ งดงามในยามฝัน
เอาความปรารถนา มาใกล้กัน
แม้สัมพันธ์ ดูแล้วช่างแผ่วบาง

ใครมีใคร หรือใครไม่มีใคร
ก็อย่าให้ ใจเราต้องไกลห่าง
ถึงเหลือเพียงเยื่อไย ที่เลือลาง
ก็ขอไว้ เติมสร้าง กำลังใจ

เราต่างสุขทุกข์ปนระคนโศก
บ้างอยากหยุดดึงโลกเขามาใกล้
สูดกลิ่นหอมของปรารถนาใจ
สัมผัสกันใกล้ๆ เมื่ออ่อนแอ

แต่คงเป็นเช่นหวังที่ฝังฝัน
ในในโลกอับเงียบงันของผู้แพ้
ระริกไหว เต้นซ่านทั้งดานแด
ที่มีแต่ ความหวัง อันมิดมน