แรกอกหักอาการหนักมากแค่ไหน
ไม่มีใครรับรู้ใจดวงนี้
กินไม่ได้นอนไม่หลับดับชีวี
เพราะคนที่เคยรักกันกลับร้างลา
พอเวลาเริ่มผ่านพ้นเวียนไป
ก็ได้รู้ว่าไม่ตายยังคงอยู่
ขอให้รักครั้งนั้นเป็นเสมือนครู
ที่สอนหนูเป็นบทรักที่สุดโหด
รักกับเธอเหมือนรักกับพยามาร
ไม่สงสารหัวใจบ้างเลยหนอ
ในอดีตฉันแสนน้ำตาคลอ
แต่วันนี้ไม่ขอมีน้ำตา
28 พฤศจิกายน 2549 16:44 น. - comment id 631826
ไม่ตายจริงๆด้วยค่ะ ร้องไห้ แป๊บเดียว เดี๋ยวก็ลืมแล้วค่ะ

28 พฤศจิกายน 2549 17:41 น. - comment id 631847
มันเป็นบทกลอนที่ตรงกับชีวิตผมคงมีไม่กี่คนที่เป็นแบบนี้

29 พฤศจิกายน 2549 08:50 น. - comment id 632033
มิมีเธอ ฉันใช่ จะตายหรอก ขาดคนหยอก เย้าแหย่ แค่นั้นหนา คนที่ดี มีมาก หลายหลากนา ไยต้องมา ซึมเศร้า เหงาเพราะเธอ
