เธอรำคาญใช่ไหมฉันใคร่รู้ เมื่อฉันอยู่เกะกะตาพาเบื่อหน่าย เพราะตกเย็นเธอร้อนรนกระวนกระวาย อยากผ่อนคลายอยู่ชิดใกล้ใครบางคน แต่ฉันเหมือนก้างขวางคอจะล้อหยอก ขำไม่ออกอาจยอกย้อนตอนสับสน จึงหงุดหงิดจิตใจในบัดดล อยากซ้อนกลฉันบ้างหรืออย่างไร อยู่ตรงไหนจะไล่ตามไปขัดขวาง ให้เกะกะระวางเป็นก้างใหญ่ จะก่อเรื่องให้เคืองขุ่นวุ่นวายใจ ตลอดไปไม่หยุดยั้งระวังตัว จะเฝ้ารวนกวนใจไม่มีหยุด ชีวิตสุดปั่นป่วนชวนเวียนหัว เพราะความรักบังตาพามืดมัว หมดสิ้นกลัวเกรงกริ่งถึงสิ่งใด เหนื่อยมากมายแค่ไหนใครจะรู้ ฉันหดหู่สู้จนล้าพาหวั่นไหว ทั้งแสนสุดชอกช้ำระกำใจ ไฟรักไหม้เผาผลาญวิญญาณเรา เพราะอย่างไรเป็นได้เพียงแค่ตัวป่วน ที่คอยรวนกวนใจให้อับเฉา ใกล้หมดแรงแฝงกายใต้ร่มเงา ต้นโศกเศร้ารักทรุดสุดทรมาน รูป: h**p://www.thaigoodview.com/ library/teachershow/chachengsao/ bubpha_s/images/dtoon43.jpg
ปราณรวี 25 ม.ค. 2550 17:03 น. - ID 97639 
1058
2
0
25 มกราคม 2550 17:05 น. - comment id 649364
เป็นตัวป่วน กวนใจ ไม่สิ้นสุด แม้สะดุด เมื่อสุดทาง ต้องห่างเหิน ต่างคน มีหนทาง ที่ต่างเดิน จงเพลิดเพลิน กับเพื่อนใหม่ ไม่ต้องแคร์....
13 สิงหาคม 2550 04:48 น. - comment id 737543
ddh
8 พฤศจิกายน 2552 20:18 น. - comment id 1061820
es
16 พฤศจิกายน 2552 18:09 น. - comment id 1065399
es
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
