เหนื่อยเหลือเกิน กับทางเดิน ที่หนาวเย็น สิ่งที่เป็น ทางที่ไป ใช่ใจเลือก มองเห็นไม่ ทางไกลโพ้น กระสนเสือก ยะเย็นเยือก เลือกแล้ว ทางสายเศร้า ใจลอยล้า ให้ว้าเหว่ เดินเซซวน ให้โหยหวน ร่ำไห้ พาใจเหงา ทางสายนี้ ที่เราเลือก มีเพียงเรา อีกหนึ่งเงา ความโดดเดี่ยว ที่คุกคาม ก้าวเดินย่าง สู่เส้นทาง ที่ไร้รัก ไร้เพิงพัก เพิงใจ ใครเหยียดหยาม จากมาแล้ว พรากมาไกล ไกลเกินตาม เกินหักห้าม ปรามใจ ให้หยุดเดิน ที่จากจร ใช่ว่าใจ อยากจรจาก จำต้องพราก จากจอมใจ ให้ห่างเหิน ไกลคนรัก หักห้ามใจ ไร้เพลิดเพลิน เหงาเหลือเกิน ยามคิดถึง ให้ปวดปร่า ยังคงก้าว แม้นปวดร้าว ยังก้าวต่อ ไม่ย่นย่อ ย่างก้าวไป ให้ห่วงหา บอกตัวเอง ออกมาแล้ว ไกลสุดตา เพื่อไขว่คว้า สัญญา และกตัญญู...
ต้นไม้ของอ่วง 2 ก.พ. 2550 12:02 น. - ID 97972 
857
2
0
2 กุมภาพันธ์ 2550 14:11 น. - comment id 651932
แม้เส้นทางระหว่างใจมันไกลห่าง ไม่เห็นทางที่จะรู้เธออยู่ไหน แต่ว่าฉันยังคิดถึงซึ้งในใจ สัญญาไว้จะกลับไปในสักวันอดทนไว้ค่ะ ...... แล้ววันข้างหน้าจะดีเอง
3 กุมภาพันธ์ 2550 00:03 น. - comment id 652170
ต่างคนต่างมีทางเดิน พรหมลิขิตไว้แล้ว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
