สายลมแว่วแผ่วไหวใจอ่อนหวิว ลมผ่านผิวปลิวสะบัดพัดไม้ไหว ยืนอ้างว้างกลางลมผ่านร้าวรานใจ ลมรักไกลใจคิดหวนมิทวนคืน เหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดายใจหายห่าง เคยเคียงข้างมาร้างกันมันสุดฝืน เหม่อมองฟ้าถามหาเจ้าเฝ้ากล้ำกลืน สะอึกอื้นยืนเพรียกพร่ำร้องคร่ำครวญ ร้องเพลงหวานผ่านสายลมจมห้วงเหงา บทเพลงเก่าเราร่วมร้องฟ้องลมหวน คำเอ่ยอื้อนเตือนความหลังฝังรัญจวน ร่ำเพลงหวนทวนความหลังหลั่งน้ำตา ฝากลมแว่วแผ่วไหวไปถึงเจ้า ด้วยเพลงเก่าให้เจ้าหวนทวนมาหา ทวงรักเก่าที่เจ้าเลือนเบือนสัญญา ให้รู้ว่าข้าเฝ้าคอยด้วยน้อยใจ ลมเจ้าเอ่ยเฉลยเพลงแห่งคิดถึง ให้ติดตรึงซึ้งถ้อยร้อยหวั่นไหว จงรับรู้ผู้เฝ้าคอยเจ้าเหงาเพียงใด คืนหัวใจมาใกล้กันดั่งสัญญา
22 กุมภาพันธ์ 2550 17:23 น. - comment id 661269
คิดถึง  คิดถึง คิดถึง
ร้องเพลงฝากสายลม 
  วอนใครสักคนจงรับรู้
 
         และคืนกลับมา






							
							
22 กุมภาพันธ์ 2550 19:22 น. - comment id 661346
สายลมแผ่วลิ่วล่องต้องสัมผัส หนึ่งกำหนัดอารมณ์ที่บ่มร่ำ จุดก่อเชื้อหวังนุชสุดกำลัง เกินเหนี่ยวรั้งในจิตที่คิดคอย

22 กุมภาพันธ์ 2550 20:16 น. - comment id 661357
เหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดายใจหายห่าง คนเคียงข้างร้างลาพาหวั่นไหว ยืนลำพังนั่งรำพึงคิดถึงไป อยากให้เขากลับใกล้เคียงใจกันความเหงามันทรมานจริง ๆ เนาะ

23 กุมภาพันธ์ 2550 13:15 น. - comment id 661807
ความคิดถึงติดตรึงใจ ให้ห่วงหา เขาจากลาลับไปมองไม่เห็น หวนกลับมาเถอะนะคนชาเย็น อย่าทำเป็นลืมกันสิ้น เสียแล้วใจ
