...เห็นรอยยิ้มอันยับย่นบนเรือนแก้ม น้ำตาแซมรินไหลไม่ขาดสาย มือแห้งเหี่ยวหยาบกร้านโอบกอดกาย ตัวสั่นไหววัยชราเข้ามาเยือน เสียงสั่นเครือแผ่วเบาเฝ้าบอกเล่า สุขทุกข์เศร้าแค่ไหนหาได้เหมือน คิดถึงลูกเฝ้ารอคอยมิลางเลือน เปรียบเสมือนไม้ใกล้ฝั่งพังทลาย ลูกถึงฝันก็ด้วยไม้อันใกล้ฝั่ง ลูกสมหวังได้ด้วยยิ้มที่ยับย่น ลูกเป็นสุขด้วยมือกร้านสานฝึกฝน ขอสุขล้นคืนแม่นั้น...นิรันดร์ ....
นาคะพรรณ 31 ก.ค. 2551 18:17 น. - ID 117594 
1254
2
0
2 สิงหาคม 2551 21:03 น. - comment id 880676
ไพเราะมากครับ ยิ่งผู้ที่แม่จากไปแล้ว
1 สิงหาคม 2551 00:09 น. - comment id 881499
1 สิงหาคม 2551 03:07 น. - comment id 881522
ชอบกลอนบทนี้มากๆครับ ได้ไอเดียไปเขียนการ์ดวันแม่ด้วยครับ
1 สิงหาคม 2551 20:59 น. - comment id 881774
รักคุณแม่คุณพ่อที่สุดเลย กลอนนี้เยี่ยมมากเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
