โคลอน

13 พฤศจิกายน 2551 12:19 น. - comment id 913381

วันนี้มาแนวเศร้าๆ เหงาๆนะคะ

เคยสงสัยและถามตัวเองบ่อยครั้งว่าความจริงแล้วเราพอใจที่จะอยู่ในความฝันหรือยอมรับความเป็นจริง อย่างไหนจะนิรันดร์กว่ากันในความรู้สึก

ผมชื่อโจ้

13 พฤศจิกายน 2551 12:24 น. - comment id 913384

มิอาจเอื้อมอเวกาศ
อยู่อย่างนั้น
ในนิยายโรมานซ์
ตลอดมา ตลอดไป

แนวแทนคุณแทนไท
แนวรักฝักใฝ่
เหนือจินตนาการ
สวัสดีเที่ยงคับ

เพียงพลิ้ว

13 พฤศจิกายน 2551 12:56 น. - comment id 913400

ไกลเกิน เคยรู้สึกค่ะ

แตงโม

13 พฤศจิกายน 2551 14:10 น. - comment id 913432

แฮะ......วันนี้มาแปก เอ๊ย แปลก นะ ปู่แก้มป่อง

ปู้ฉาว เอ๊ย สาว ที่ไหนบิดอก มาเรอะ

เฌอมาลย์

13 พฤศจิกายน 2551 14:22 น. - comment id 913437

มาอ่านนิยายโรมานซ์ค่ะ

แจ้นเอง

13 พฤศจิกายน 2551 16:36 น. - comment id 913501

ในรู้สึก
อาจคิดถึงอาจผูกพัน
และแม้ความเป็นจริง
อาจรู้สึกถึงความร้าวราญ
และความสิ้นหวังอยู่ในที
ก็นี่มิใช่ความรู้สึกหรือเล่า
ที่คอยทำร้ายตัวเองอยู่

ดอกบัว

13 พฤศจิกายน 2551 16:57 น. - comment id 913515

สายลมเดือนตุลา

13 พฤศจิกายน 2551 18:24 น. - comment id 913567

มาเยี่ยมค่ะ
นิยายโรมานซ์นาอ่านนา..............

ครูพิม

13 พฤศจิกายน 2551 20:22 น. - comment id 913638

มายอามีน

14 พฤศจิกายน 2551 00:53 น. - comment id 913708

^ ^

ฝากฝัน

14 พฤศจิกายน 2551 07:18 น. - comment id 913722

...
สายลมหนาวแห่งความฝัน พลันไล่ สายฝนที่ชุ่มชื่น..กลับกวักมือเรียกคิมหันต์ดั่งจะบอกว่า
ความรุ่มร้อนจะมาเยือน...

ท่างกลางหัวใจที่อ่อนล้ารอวันเหี่ยวเฉาและ
เมินเฉยของกาลเวลา..กับความสิ้นหวังของอารมณ์..

ผู้หญิงช่างฝัน

14 พฤศจิกายน 2551 09:02 น. - comment id 913748

มาไกล - ไปนาน - กาลเนิ่น
หลบหนี - เผชิญ - คับข้อง
ครึ้มครอบฤาทาบทิวทอง
เคยล่องเรือฝันผ่านมา

ใจทองดวงเดิมในกาย
สูญหายฤาคล้ายแปลกหน้า
มวลมุกมณีดาริกา
เคยใผ่ฝันหาเพื่อใคร

กอบมุกมณีเต็มอ้อม
ถามใจเคยหอมความฝันใฝ่
ลมโชยโรยชื่นดวงดอกไม้
ใครร่ำไห้  ดีใจ  บ้างไหมนะ  --  เรืองรอง รุ่งรัศมี

แทนคุณแทนไท

14 พฤศจิกายน 2551 10:03 น. - comment id 913776

1... สวัสดีครับคุรโคลอน เนื้อแท้แล้วใจใครจะอยากเศร้าคงน้อยคนครับ แต่สำหรับบางวันความเศร้าก็มาสวัสดีพร้อมๆกับความสุขที่โบกมือลา บางเรื่องราวในอดีตยังเป็นความทรงจำที่มิอาจเลือนหายไปได้กับวันเวลาที่ค่อยๆทอดตัวให้นานออกไป ความจริงจึงยังร้าวอยู่ในซอกของความนึกคิดลึกๆ มีก็แต่ความฝันที่ยังงดงามและเป็นเช่นนั้นอยู่อย่างนิรันดร์ ขอบคุณนะครับที่แวะมา หวังว่าลมหนาวคงโอบกอดคุณให้มีแต่ความสุข 

2...สวัสดีครับคุณผมชื่อโจ้ ไม่มีอะไรมากกว่าพกเพ้อไปวันวันครับ

3...สวัสดีครับคุณเพียงพลิ้ว ถ้าเผลอคิดหวังขึ้นมา มันเจ็บปวดขึ้นมาเชียวหละ

4...คุณแตงโม นึกว่าเป็นอะไรเห็นหายเงียบไป อุตส่าแวะมาจะว่าอะไรก็ว่าเถอะ ยกให้ครับ มีแต่ความสุขรึเปล่าครับคุณ

5...แล้วจะแวะไปบ้านคุณบ้างนะครับเฌอมาลย์

6...แต่ในความฝัน แม้บางคืนจะฝันฝาด แต่ก็มีไม่น้อยคืนที่ฝันสดสวย ซึ่งยากจะหาได้ในความจริงที่แม้ออกมาจากความรู้สึกเช่นเดียวกัน แต่รสชาดต่างกันลับลิบ ขอบคุณครับคุณแจ้นเอง มีแต่ความสุขนะครับคุณ หวังว่าจะสบายดี

7...สวัสดีครับคุณดอกบัว
8...ขอบคุณที่แวะมาครับสายฝนเดือนตุลา
8...คุณครูพิม
9...น้องมายอามีน

10...อาจเป็นเพราะปรารถนาเรามีจริตที่แตกต่างกัน วันเวลาที่แสนเศร้าและแสนหวาน สำหรับบางใจจึงได้แผกแยกกันไป แต่ถึงอย่างไร ผมยังยืนยันว่าหลงรักฤดูฝน ฤดูแห่งความหวังและความรัก และเจ็บร้าวทุกคราวที่หนาวมา เช่นเดิม ไม่รู้อีกนานแค่ไหน ขอบคุณที่แวะมาครับคุณฝากฝัน

11...สวัสดีครับคุณผู้หญิงช่างฝัน

ลาไป ไกลไกล ในกาล
เนิ่นนาน วันวาน เหว่ว้า
วันนั้น วันนี้ เวลา
ร่องรอย อำลา อาลัย

ความหวังความฝันความจริง
หยุดนิ่ง อยู่ในฝันไฝ่
ลอยล่องท่องไปในใจ
ร่ำไห้ เพียงตื่น ฟื้นจำ

หายไปไหนหนอสายฝน
รินหล่นบนใจ ให้ฉ่ำ
ดอกไม้ก้เริงระบำ
ในค่ำที่ฉัน เศร้าใจ ..."แทนคุณแทนไท"

ขอบคุณทุกน้ำใจที่แวะมานะครับ เมื่อสายฝนอำลาเห็นหลังอยู่ไวไว ไกลอยู่ลิบๆ ลมหนาวก็ไม่ลังเลที่จะมาสวัสดีอย่างเย้ยยิ้ม เหมือนไม่สนใจไยดีว่าใครจะมีบางใครปรารถนาสัมผัสหรือไม่เพียงใด
ขอให้ทุกดวงใจ มีความสุขกับลมหนาว มีอุ่นไอทั้งในจิตภาพและและทั้งในความจริงไว้เล่นหนาวให้ชื่นใจนะครับ มีแต่ความสุข สวัสดีทุกน้ำใจครับ

ยาแก้ปวด

14 พฤศจิกายน 2551 16:07 น. - comment id 913906

โห..นิยายเรื่องนี้เศร้าแฮะ
แต่...
ขอสมัครเป็นจูเลียตแม่นางเอก
คู่พระเอกโรมิโอแสนโก้เก๋
นิยายรักโรมานซ์หวานโอเค
ทำท่าเท่ห์ปีนไปไต่หอคอย

หากเจ้าดื่มยาพิษจะคิดสั้น
จะฝืนกลั้นดื่มตามลามคอหอย
ขอตายตามเจ้าแม้แต่เลื่อนลอย
จะไม่ปล่อยเจ้าตายเดี่ยวมันเปลี่ยวใจ

อิอิ หวังว่าคงไม่ทำลายบรรยากาศรักโรมานซ์
นะจ๊ะโรมิโอ..คิก..คิก
เกือบมาไม่ทันรับบทแน่ะ....

ตาเบบูญ่า

22 พฤศจิกายน 2551 10:24 น. - comment id 916519

ความรัก ความหวาน ความเหน็บหนาว ความเศ้รา เวียนวนไม่รู้จบ สักคราเพียงครั้งจะมีไหม ความชุ่มชื่นหัวใจกับใคร...สักคน....หนาว- หนาว เศ้รา - เศร้า ร้าว - ร้าว ทรมาน เจ็บช้ำจนเกินพอ  ...แสวงหาไออุ่นอยู่ร่ำไป..

ฟา

18 ธันวาคม 2551 23:22 น. - comment id 925949

อ่านแล้ว ให้หวนคิดถึงถ้อยที่นางอุษาตอบท้าวแสนปมเหลือเกิน 

เอาเป็นว่าน้องแอบเอากำลังใจมาฝากไว้นะคะ