พ่อฉันแก่แม่ฉันยากลำบากยิ่ง แต่แปลกจริงทุกเวลาที่มาเห็น คือรอยยิ้มพิมพ์ใจไร้ลำเข็ญ ดูโดดเด่นกลบรอยย่นความจนจาง ถึงกระนั้นฉันยังคงพะวงอยู่ ด้วยรับรู้ตรึกตรองความหมองหมาง เห็นความจริงย้ำเตือนไม่เลือนลาง ความอ้างว้างทุกข์เข็ญยังเป็นไป ไม่ต้องห่วงพ่ออยู่ได้สบายมาก แม้ลำบากตรากตรำพ่อทำไหว ปลูกผักหญ้าข้าวปลาหากินไป ยังมีไร่มีนาดำได้ทำกิน คือคำพูดของชายวัยชรา นัยน์ดวงตาเหม่อลอยคอยถวิล มือหยาบสากตรากตรำเพราะทำกิน ฉันได้ยินดังนั้นกลั้นน้ำตา อีกกี่วัน อีกกี่เดือน หรือกี่ปี พ่อฉันนี้จะหายเหนื่อยแลเมื่อยล้า ไม่มีทุกข์อัดอั้นกลั้นน้ำตา ชื่นชีวาสุขสันต์ในบั้นปลาย ขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เนรมิตความจนยากลำบากหาย คืนแผ่นดินไร้ทุกข์สุขสบาย มอบถวายชายชราโปรดปรานี มีฤาไม่ อย่างไร ฉันไม่รู้ ที่พรั่งพรูกราบไหว้ใช่หลีกหนี เป็นทางหนึ่งซึ่งยึดมั่นที่ฉันมี ทุกวิธีล้วนเกิดก่อเพื่อพ่อเรา ชั่วชีวิตสูงสุดบุตรธิดา ร่วมรักษาปกป้องชาติไม่ขลาดเขลา สามัคคีกันเถิดหนาประชาเรา ทำความดีน้อมเกล้าฯ พระเจ้าแผ่นดิน นาคะพรรณ ๒ ธันวาคม ๒๕๕๑
นาคะพรรณ 2 ธ.ค. 2551 13:26 น. - ID 120980 
1472
4
0
2 ธันวาคม 2551 15:01 น. - comment id 920380
อ่านแล้วพาให้คิดถึงพ่อเนอะ
2 ธันวาคม 2551 19:54 น. - comment id 920668
หน้าส่วนตัว
ซาบซึ้งค่ะ...
อ่านแล้วคิดถึงบทกวีเรื่อง "ไม้ใกล้ฝั่ง" ค่ะ..
พ่อแม่ก็แก่เฒ่า
จําจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพาน
เพียงเสี้ยววารของคืนวัน
ใจจริงไม่อยากจาก
เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แค่ชีพมิทนทาน
ย่อมร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร
อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย
คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า
เพียงเมตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน
คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง
ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้
ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่
แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ยล
เติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทําผิด
ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ
หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง
มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป
ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง.
.......... 
.......
2 ธันวาคม 2551 20:10 น. - comment id 920673
อ่านบทกลอนแล้วก็คิดถึงพ่อเหมือนกันค่ะ แต่พ่อแบมจากไปแล้ว คงเหลือไว้แต่ความดี และคำสั่งสอนที่พ่อทิ้งไว้ให้ลูกกระทำค่ะ
2 ธันวาคม 2551 22:01 น. - comment id 920698
ขอส่งความสุขมอบให้คุณพ่อ คุณนาคะพรรณ ด้วยค่ะ ขอให้อายุมั่น ขวัญยืน หมื่นปี เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลานนะคะ
3 ธันวาคม 2551 05:43 น. - comment id 920729
ถึงแม้ว่าจะไม่มีพ่อให้คิดถึงเลย ตั้แต่เกิด แต่อ่านแล้วซึ้งคะแวะมาเยี่ยมค่ะ
3 ธันวาคม 2551 10:43 น. - comment id 920776
3 ธันวาคม 2551 11:15 น. - comment id 920797
ตอบแทนความดีให้พ่อ เท่าไหร่หนอจึงจะพอเพียงให้ พระคุณพ่อนี้ช่างยิ่งใหญ่ ขอทดแทนให้เรื่อยไปจนสิ้นลม
3 ธันวาคม 2551 21:03 น. - comment id 921002
ร่วมคารวะพ่อด้วยดวงใจครับ
14 ธันวาคม 2551 17:04 น. - comment id 924057
อยากบอกว่าซึ้งมากๆอ่านแล้วคิดถึงบ้านมากเพราะเราเป็นเด็กต่างจังหวัดที่ห่างพ่อแม่มานานแล้วตอนนี้นับวันจะได้กลับไปกราบที่ตักท่านทุกวันเลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
