แย้มปริ่มยิ้มแอบ...แนบจิต จากพิษเพลิงการ...เมืองผลาญ หลบยิ้มกริ่มลับ...เนิ่นนาน ได้บานยิ้มแย้ม....เสียที เหลียวมองผู้คน...เผลอยิ้ม ใจปริ่มด้วยความ...สุขศรี กลับกลัวคนคิด...ไม่ดี ไมตรี...เคยมีน้อยไป หวังเพียง...พระสุรเสียง รดเรียงรินรอย...คล้อยหาย กมลรอรับ...สดับใจ รินไทยได้ยิ้ม...กลับคืน ธันวาฯห้าวัน...วันพ่อ เฝ้ารอข้อคิด...กลบฝืน สุรเสียงจะพา...ไทยคืน จิตชื่น...รื่นรมย์...สมฤทัย.... รอวัน..ที่ 4 เพื่อรับพระราชทานพระราชดำรัสแก่ปวงชนชาวไทยครับ
KIRATI 3 ธ.ค. 2551 08:04 น. - ID 121001 
1026
3
0
3 ธันวาคม 2551 09:34 น. - comment id 920761
กลอนไพเราะครับ ปลื้มในพระมหากรุณาธิคุณที่มีต่อพสกนิกรไทยอย่างยิ่งครับ
3 ธันวาคม 2551 11:03 น. - comment id 920790
คงไม่ห่างหน้าจอเหมือนกันค่ะ
3 ธันวาคม 2551 11:24 น. - comment id 920805
จะเฝ้ารอฟังเช่นกันค่ะ
3 ธันวาคม 2551 14:26 น. - comment id 920883
ยิ้มรับเช่นกันค่ะ
3 ธันวาคม 2551 20:42 น. - comment id 920985
ยิ้มแบบนี้ไหมน๊า........
4 ธันวาคม 2551 00:42 น. - comment id 921067
ใช่ครับ รอด้วยคน
4 ธันวาคม 2551 14:12 น. - comment id 921165
วันนี้ต้องรีบกลับบ้านค่ะ ไปนั่งฟังพระสุรเสียงของในหลวงเจ้าค่ะ
19 ธันวาคม 2551 08:50 น. - comment id 926007
อิอิอิ ขำดีน้อ เขียนได้งัยเก่งจิงจิง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
