กวี ซีม่า

21 มีนาคม 2552 12:59 น. - comment id 966010

มาชื่นชมและให้กำลังใจ...ครับ

ลูกไม้ ไม่ไกลต้น
คือดอกผล ล้นคุณค่า
ชื่นชม และศรัทธา
สมสง่า งามจับใจ

ใจกวี อยู่ที่พ่อ
บังเกิดก่อ อยู่ใกล้ใกล้
เทิดค่า ภาษาไทย
"ไหมแก้วฟ้าสีคราม"

ครูกระดาษทราย

21 มีนาคม 2552 13:17 น. - comment id 966011

นรศิริ

21 มีนาคม 2552 13:46 น. - comment id 966021

คุณพ่อท่านแต่งกลอนไพเราะมากนะคะ มิน่าห
น้องนิจถึงได้แต่งกลอนได้ไพเราะ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นนี่เอง

วิทย์ ศิริ

21 มีนาคม 2552 19:32 น. - comment id 966067

เป็นกลอนที่สะท้อนความในใจได้ดีเยี่ยมคับ

กันนาเทวี

22 มีนาคม 2552 16:28 น. - comment id 966208

ซึ้งจริงๆเลยค่ะ

ฝากฝัน

22 มีนาคม 2552 16:52 น. - comment id 966215

"""
ฝากคารวะคุณพ่อด้วยนะครับ....เยี่ยมมากครับ
ว่าแต่บทกวีลูกไม่ค่อยมีเลยนิช่วงนี้

แขม่วแมน

22 มีนาคม 2552 19:57 น. - comment id 966263

โห..โรแมนติกกกกก

ผมก็เคยแต่งนะครับไปให้สาวเนี่ยแหละ

เอาไปเอามาไม่กล้าส่งให้อ่านซะงั้น  ยังคาใจจนบัดนี้

เฮ้อ..

กุ้งก้ามกราม

23 มีนาคม 2552 12:56 น. - comment id 966367

โห เก็บไว้ตั้งหลายปีแต่ความไพเราะยังเหมือนเดิมเลยครับ

somebody

23 มีนาคม 2552 13:53 น. - comment id 966390

สวัสดีค่ะ
น่ารักจังเลยค่ะ
คิดว่าเข้าใจอารมณ์และความรู้สึกแบบนั้นดีค่ะ
เพราะโดยส่วนตัวแล้วชอบเขียนบันทึกเรื่องราวต่างๆไว้ใน  diary เสมอๆ หากผ่านไปเนิ่นนานลูกหลานได้มาอ่านก็คงเป็นแบบนี้แหละค่ะ

เพียงพลิ้ว

23 มีนาคม 2552 14:05 น. - comment id 966405

ความสุขเสมอที่ได้อ่านกลอนของคุณพ่อของคุณไหมแก้วสีฟ้าครามค่ะ

แจ้นเอง

23 มีนาคม 2552 15:12 น. - comment id 966429

แวะมารับบทกวีประทับใจค่ะ

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

28 มีนาคม 2552 13:28 น. - comment id 967894

แด่  คุณกวี ซีมา

แด่  คุณครูกระดาษทราย

แด่  คุณพี่ดวง

แด่  คุณวิทย์ ศิริ

แด่ คุณกันนาเทวี

แด่  คุณฝากฝัน

แด่  คุณแขม่วแมน

แด่ คุณกุ้งก้ามกราม

แด่  คุณsomebody

แด่  คุณเพียงพลิ้ว

แด่  คุณพี่แจ้นเอง

       ขอขอบพระคุณทุกท่านที่มาแวะทักทาย

       และเม้นท์ให้กำลังใจค่ะ