....๑... ปลายขอบฟ้าสิ้นสุดลงที่ตรงไหน เราก็ยังคงใกล้ อยู่เสมอ ฟ้ากว้างใหญ่ หัวใจยังได้เจอ อย่ามัวทุกข์ละเมอ ไปวันวัน เก็บทุกส่วนสวยงามยามได้คิด มาสร้างสิทธิ์ งดงามไว้ยามฝัน เอาความปรารถนา มาใกล้กัน แม้สัมพันธ์ ดูแล้วช่างแผ่วบาง ใครมีใคร หรือ ใครไม่มีใคร ก็อย่าให้ ใจเราสองต้องไกลห่าง ถึงเห็นเพียงเยื่อไย ที่เลือนลาง ก็ขอไว้ เติมสร้าง กำลังใจ เราต่างมี สุขทุกข์ปน ระคนโศก บ้างอยากยุด หยุดโลกเข้ามาใกล้ สูดกลิ่นหอมของปรารถนาใจ สัมผัสกันใกล้ใกล้ เมื่ออ่อนแอ ใครว่าเป็น เช่นหวังที่ฝังฝัน ในโลกอันเงียบงันของผู้แพ้ ระริกไหว เต้นซ่านทั้งดานแด ใช่มีแต่ ความหวัง อันมิดมน ตาคู่ช้ำ ซ้ำแววแล้ง ที่แห้งผาก การจากพราก อาจยากฝืนไม่ขื่นขม แต่เรายังใกล้กันในอารมณ์ ที่จะคอยซับระทม ให้แก่กัน .๒.... ถ้าขอบฟ้าสิ้นสุดลงที่ตรงนี้ ขอซับซบคนดี ที่เคยฝัน แม้นิดน้อย เนิ่นนานการจากกัน และเป็นเพียงภาพฝัน อันเบาบาง แทนคุณแทนไท / พระอาทิตย์ที่ ๑๓ กันยาย์ ๕๒
แทนคุณแทนไท 13 ก.ย. 2552 13:07 น. - ID 129121 
1781
9
0
13 กันยายน 2552 13:31 น. - comment id 1038350
แวะมาอ่านกลอนที่งดงาม ให้กำลังใจค่ะ
13 กันยายน 2552 14:10 น. - comment id 1038364
จะห่างไกลยามใดใจห่างเหิน ไกลเหลือเกิน เมื่อเหินห่าง ระหว่างสอง ยิ่งรักขาด รสชาติ ที่ลิ้มลอง ไม่สนอง ลิ้นรส หมดอารมณ์ แต่เหมือนได้ ชิดใกล้ ในยามรัก นอนหนุนตัก ยังอบอุ่น ละมุนผม เหมือนเสียงสั่ง ยังเคล้า เฝ้าระงม เหมือนได้ชม อยู่ใกล้...แม้ไกลกัน... ไม่เคยไกลหรอกนะ เคยแต่ใกล้...ใกล้ลาโลก หุ หุ
13 กันยายน 2552 14:50 น. - comment id 1038371
ณ ขอบฟ้าห่างไกลใช่ปัญหา เพียงหลับตานึกภาพตามความฝัน ได้ซึบซับภาพนั้นอันนิรันดร์ สิ่งสำคัญมั่นไว้ใจผูกพัน สุขสันต์สดใสครับ
13 กันยายน 2552 17:14 น. - comment id 1038411
หรือขอบฟ้าสิ้นลงที่ตรงนี้ ก็ตรงที่มิตรภาพได้อาบล้น ความเป็นเพื่อนเตือนให้หัวใจคน ฟ้าที่หม่นหมองหมางให้จางไป มาทักทายครับ
13 กันยายน 2552 19:16 น. - comment id 1038439
เศร้าจังครับ
13 กันยายน 2552 23:49 น. - comment id 1038509
ฝากน้องคนนี้ส่งมาให้เป็นกำลังใจ
14 กันยายน 2552 05:32 น. - comment id 1038537
ห่างไกลไกลห่างห่างแสน ห่างดินแดนแดนดินถิ่นอาศัย จากวันนั้นนั้นยังยังอยูใน ห่วงดวงใจใจเพื่อนเพื่อนคนดี ตราบแต่นี้นี้ไปไปไหน ขอดวงใจใจแทนแทนสุขขี วันแต่งเจ้าเจ้าแต่งแต่งทรัพย์มากมี เพื่อนคนนี้นี้คงไม่ไม่ได้มา ขออวยพรอวยพรพรประเสริฐ สุขล้ำเลิศเลิศศรีศรีเมตตา เกียรติยศยศศักดิ์ศักดิ์นานา แด่เพื่อนข้าข้าขอขอโชคดี....นะจ๊ะ..โรบินส์... ..คุณหนูแทน..ซำบายดีมั้ยคะ...ดูแลตัวเองด้วยน๊า....
14 กันยายน 2552 08:54 น. - comment id 1038558
ถึงไกลห่างห่างไกลเกินสัมผัส มิอาจลัดขอบฟ้ามาไถ่ถอน ไม่เคียงใกล้ขับเห่ยามหลับนอน ทุกช่วงตอนชีวิตไม่มีกัน ขอเพียงใจคงที่ไม่แปรเปลี่ยน ไม่หมุนเวียนตามกาลที่เปลี่ยนผัน ฟากฟ้าไกลมิอาจกั้นความผูกพัน ที่เธอฉันถักทอมาเชื่อมใจ ด้วยใจรักภักดีมีมาก่อ จึงช่วยต่อหัวใจให้สดใส ไม่หวาดหวั่นแม้ต้องห่างกันเพียงใด ไม่มีใครมีเพียงเราเคียงคู่กัน รอวันผ่านพ้นไปและได้พบ ได้ประสบเคียงคู่ดังใจฝัน จะรอคอยนับเดือนและนับวัน ที่เธอฉันเคียงคู่กันเหมือนเดิม ..........................
14 กันยายน 2552 10:10 น. - comment id 1038569
ความห่างไกลใช่ไกลหัวใจเรา แม้ใจเหงาใจเศร้าเพราะคิดถึง ความไว้เนื้อเชื่อใจเป็นที่พึ่ง แม้ใจพึงอ่อนแอ..อย่าแพ้ใจ ตัวไกลใจเหงาเฝ้าแต่คิด เรามีสิทธิ์ให้หัวใจถวิลหา ความรักหนักแน่นใจในอุรา ขอบคุณฟ้าให้เราได้รักกัน แค่มีโอกาสได้รัก.. ก็ถือว่าโชคดีแล้วค่ะ
14 กันยายน 2552 11:17 น. - comment id 1038580
ปลายขอบฟ้าสิ้นสุดลงที่ตรงไหน โลกของเราก็ห่างไกลกันเสมอ ฟ้ากว้างใหญ่เกินกว่ามาเจอะเจอ ได้แต่ฝันละเมอไปวันวัน คุณคือสิ่งสวยงามยามได้มอง แต่จับต้องสัมผัสได้แค่ในฝัน ปรารถนาชิดใกล้กลับไกลกัน สายสัมพันธ์ดูแล้วช่างแผ่วบาง คุณมีใครรายล้อมห้อมชีวิต จึงไม่คิดถึงคนนี้ที่ไกลห่าง อาจมีเพียงเยื่อไยดีที่เลือนราง ไว้เติมสร้างความเอมอิ่มริมหัวใจ นี่คือสุขทุกข์ปนระคนโศก อยากดึงโลกระหว่างเราเข้ามาใกล้ สูดกลิ่นหอมจากลมอุ่นคุณหายใจ อิ่มอกไอคราวซุกพรอดกับกอดคุณ แต่คงเป็นความหวานไหวที่ไร้หวัง ขอบฟ้ายังสูงเกินปลอบให้ดินอุ่น ไม่มีหวังเดินเข้าไปถึงใจคุณ แรงบาปบุญกั้นขวางเราห่างกัน ตาคู่ช้ำฉายแววแล้งที่แห้งผาก ริ้วรอยการจากพรากพาไหวหวั่น เริ่มทดท้อ อาลัย ในสัมพันธ์ ที่นับวันจะ..ห่างไกล..ไปทุกที .. อารมณ์งานละเมียดละไมอย่างนี้ หายไปไหนหมดก็ไม่รู้.. ที่พอหยิบฉวยมาได้บ้างก็เป็นเพียงเศษเล็กเศษน้อย สงสัย.. ไม่มีใครมาแหย่รู้สึก ฮิ ฮิ..วางยาไว้ แล้วไปดีฝ่า..
15 กันยายน 2552 10:53 น. - comment id 1038838
สวัสดีค่ะคุณแทนคุณ แทนไทความห่างไกล...เป็นอุปสรรคที่ใหญ่หลวงจริงๆค่ะ
ว่าแต่...ได้ยินแว่วๆมาว่า ไปแอ่วแถวลพบุรีมาหรือคะ เจอเจ้าของร้านรึเปล่าคะ
15 กันยายน 2552 12:27 น. - comment id 1038872
22 ธันวาคม 2552 17:10 น. - comment id 1077595
อะไร! หล่นหายในสายน้ำ ฤดูกาลชื่นฉ่ำ ไม่กล้ำใกล้ รอยร่าง พร่างแผ่ว แล้วเลือนไป หัวใจ สั่นไหว ทำไมนา ความคิด กลัดกลุ้ม รุกรุมรัด อัตคัต งดงามเป็นนักหนา "เธอ" คือความฝันอันมายา มาเสี้ยมส่วนปรารถนา ให้เข้าใจ
11 พฤษภาคม 2553 17:58 น. - comment id 1126858
สำหรับฉันวันนี้มีความสุขและสิ้นส่วนเคยทุกข์ที่เธอเห็นใช่เพราะในหัวใจนั้นชาเย็นที่ฉันเป็น เช่นนี้เพราะมีรัก
11 พฤษภาคม 2553 18:38 น. - comment id 1126973
อะไร! หล่นหายในสายน้ำ ฤดูกาลชื่นฉ่ำ ไม่กล้ำใกล้ รอยร่าง พร่างแผ่ว แล้วเลือนไป หัวใจ สั่นไหว ทำไมนา ความคิด กลัดกลุ้ม รุกรุมรัด อัตคัต งดงามเป็นนักหนา "เธอ" คือความฝันอันมายา มาเสี้ยมส่วนปรารถนา ให้เข้าใจ ดอกไม้ หล่นไปในสายน้ำ ฤดูกาลชื่นฉ่ำ ไม่กล้ำใกล้ รอยร่าง พร่างแผ่ว แล้วเลือนไป หัวใจ สั่นไหว ทำไมนา "คิดถึง" แล้วก็คิดถึงเธอ พกเพ้อ อยู่ในปรารถนา ความฝันหายไปในพริบตา ดั่งว่า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
