ยายคำจ๋า... ขอบคุณค่ะ สำหรับความรักความเมตตาที่คอยเลี้ยงดู อบรมสั่งสอน จากหลานสาวตัวน้อย จนเติบใหญ่ ยี่สิบสามปีแล้วนะคะ (ไม่อยากบอกตัวเลขเลยTT) ยังจำได้...ข้าวแต่ละคำที่ยายบรรจงเคี้ยวและป้อนให้หลาน ถึงแม้จะมีกลิ่นตุตุก็ตาม^^ ยังจำได้...สองมือที่โอบอุ้ม กอดปลอบขวัญ สองเท้าที่คอยไล่ตามหลานน้อยจอมซน อย่างไม่ย่อท้อ ยังจำได้...หลานสาวจะแสนซนจอมยุ่งขนาดไหน ยายก็ไม่เคยดุด่าอย่างรุนแรง แม้ผมสีดำแกมขาวบนหัวของยายจะโดนหลานสาวจับมัดจุกเล่นอย่างสนุกสนานก็ตาม ยังจำได้...แม้กายสังขารจะไม่เต่งตึงเหมือนก่อน แห้งเหี่ยวตามกาลเวลา แต่อ้อมกอดของยายยังอุ่นอยู่เสมอ ยังจำได้...ยายมักจะบ่นปวดเอวปวดขาทุกครั้งที่อยู่กับหลาน เมื่อยังเป็นเด็กเล็กก็ยืนเหยียบสองเท้า จนโตขึ้น สองมือนี้ยังคงพร้อมที่จะบีบนวดแก้ปวดเมื่อยให้ยาย ยังจำได้...เสียงของยายที่อวยพรให้หลานที่ยกมือไหว้ก่อนไปโรงเรียนทุกเช้า ~~ไปเฮียนดีๆๆ สอบได้ตี่นึ่งๆ กลับมาบ้านบ่ต้องยะก๋าน^^ (แม้ประโยคสุดท้ายจะทะแม่งๆก็ตาม) ยังจำได้...ยายเคยบอกว่า แม่เจ๊ามา ขวายก่อน ขวายมา เที่ยงก่อน เที่ยงมา บ่ายก่อน บ่ายมา แลงก่อน แลงมา คืนก่อน คืนมา เจ๊าก่อน เมื่อใดจะได้ (ความหมายโดยรวมคือ ยายจะสอนว่า อย่าผัดวันประกันพรุ่ง ให้ขยันและกระตือรือร้นที่จะทำกิจกรรมใดๆให้สำเร็จ) ยังจำได้...ยังจำได้...ยังจำได้
หนูสน 8 ม.ค. 2553 12:46 น. - ID 131975 
1091
1
0
8 มกราคม 2553 15:17 น. - comment id 1083287
ดีจ้าา หนูสน เอ๊ะ มีที่รักกว่า แม่ อีกหรอเนี่ย แล้ว พ่อล่ะ รัก แค่ไหนเอ่ย?
8 มกราคม 2553 15:40 น. - comment id 1083305
รักยายมากกว่าเพราะยายเกิดแม่ผู้เป็นที่รักของเราและเลี้ยงดูเรามาแทนแม่ที่ต้องหาเลี้ยงครอบครัวแทนพ่อที่ไม่อยู่กับเราแล้ว งงมั้ยเนี่ย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
