อีเมล์ถึงนางฟ้า ... คำสัญญาหลังสงกรานต์

สุรศรี

รถผ้าป่าแล่นเข้า.............จอดเซาอยู่เดิ่นวัด
อ้ายฟ้าวลงจากเฮือน...............โดดคันไดไปหาน้อง
ภาพอ้ายเห็นนางฟ้า.................ยางลงมาจากรถใหญ่
ดีใจหลายเห็นหน้าเจ้า.............อ้ายเลยเข้าแล่นไปหา
ซาใจอยากไปกอด...................หอมแก้มนางเบิ่งจักเทื่อ
แต่กะอายเฮ็ดบ่ได้...................ย่านไทบ้านเพิ่นสิหยัน
น้องจกเอาของฝาก.................เสื้อสีลายออกให้พี่
ดีใจหลายแท้แท้.....................นางฟ้าเจ้าห่วงหลาย
อ้ายบ่มีหยังให้........................ตอบแทนดอกเนื้ออุ่น
แก้มจู่นพู่นอย่าเคียด...............นางฟ้าอย่าว่าหยัง
อ้ายเอาใจต่อตั้ง.......................คิดนำอยู่หน่ำหน่ำ
ตั้งแต่ปีใหม่พุ้น......................คอยให้เจ้าต่าวมา
ได้เงินหลายอยู่บ่หล่า.............เหลือฮอดเฮือนหลายอยู่บ่
ให้พ่อให้แม่ไว้......................ยามใซ้เทื่อจำเป็น
เฮ็ดงานหนักอยู่บ่น้อง...........เฮ็ดโอนำเขาอยู่ไป่
อ้ายเป็นห่วงเจ้าแท้แท้..........ย้านเจ็บไข้บ่อยู่ดี
บ่อยากให้ไปดอก..................เมืองกรุงหลอกแต่หมู่
เฮาเฮ็ดกินอยู่บ้าน................ไผบ่ค้านบ่อึดกิน
อ้ายเป็นห่วงพ่แม่น้อง.............ยามเจ้าไกลไผสิเบิ่ง
เฒ่าแก่หลายกะด้อ.................เฮียงข้างกะบ่มี
อ้ายว่าเอาจั่งซี้.......................ปีสิมาให้เนื้ออุ่น
กลับคืนมาอยู่บ้าน.................เฮ็ดนาให้พ่อแม่เฮา
อ้ายสิไปขอเจ้า......................เอาเงินคำไปขอแต่ง
เงินใบแดงอ้ายนี่พร้อม.........ยอมเอาเจ้าเข้าฮ่วมเฮียง
จ้างเครื่องเสียงหมอลำซิ่ง.......เอามางันให้มันม่วน
จัดขบวนแห่ฟ้อน..................อวยพรให้ได้สู่ขวัญ
ของหวานคาวบ่ให้ขาด..........ลาบงัวเทิงคั่วไก่
ก้อยขมขมต้มแซบแซบ.........คันนางหล่าบ่ว่าหยัง
อ้ายสิคอยอยู่ยั้ง....................ตอบเมล์มาฟ้าวฟ้าวแหน่
อย่าหัวใจอ้าย......................คอยท่าแต่พะนาง.....น้องเอย.........

อธิบายศัพท์
เดิ่นวัด........ลานวัด
หัวคันได....กระได   บันได
ซาใจ..........ถ้าเป็นดั่งใจคิด  ใจต้องการ
แก้มจู่นพู่น.....แก้มใส ๆ ขาว ๆ
เคียด.....ขุ่นเคือง โกรธ
พุ้น.....โพ้น  โน้น
ต่าวมา...กลับมา
เทื่อ.......บางที
เฮ็ด.......ทำ  ทำงาน
โอ.......ทำงานโอเวอร์ไทม์  งานนอกเวลา
เฮียง.....เคียงข้าง
ฮ่วมเฮียง......ขอเป็นคู่เคียง
งัน..........คบงัน  ฉลอง
ม่วน......สนุกสนาน
คั่วไก่.....แกงคั่วไก่
เทิง.........ทั้ง 
พ้อม......พร้อมทั้ง...
กะด้อ....มาก   เกินไป
บ่ว่าหยัง....ไม่ว่าอะไร
นางหล่า  น้องหล่า  เนื้ออุ่น.....คำเรียกผู้หญิงที่เป็นที่รัก
....................
สงกรานต์บ้านเรายังเป็นมนต์เสน่ห์ของทุกคนครับ   อยากสืบสานให้เป็นตำนานแห่งท้องทุ่ง ที่เป็นกลิ่นอายของความเป็นคนไทยในชนบทครับ
               ด้วยรัก
                สุรศรี