เธออยู่ ณ หนใดในโลกนี้ ความคิดถึง ยังมีอยู่ใช่ไหม จำบางคน ได้บ้างหรืออย่างไร ขณะนี้ บางใจ คิดถึงเธอ อายุสิบหกปีที่รู้จัก เธอสอนให้รู้รัก สลักเสมอ ทั้งความ ชื่น ทั้ง ขื่น ช้ำร่ำละเมอ ก่อนเราเจอคนที่ต่างดีงาม ข่าวว่าเธอวันนี้เป็นคุณแม่ สมบูรณ์แท้ สุขล้ำไร้คำถาม พบแล้วซึ่งโลกที่เคยนิยาม นั่นคือความ รักแท้ ฉันแน่ใจ ฉันก็พบเธอคนหนึ่งซึ่งประจักษ์ ทำให้เชื่อว่ารัก จักผลิใหม่ รอยหม่นมัวได้หายกระจายไกล แอบยิ้มกับเยาว์วัยที่ล่วงเลย ฉันอยู่นี่ขณะที่เธออยู่ไหน มิสำคัญอะไรใช่ไหมเอ่ย นั่นคือวันเวลาที่ลับเลย เมื่อเราเริ่มคุ้นเคย กับความจริง แล้วเราต่างก็มีคู่ชีวิต แปลกจากเคยนึกคิดในทุกสิ่ง นางฟ้า ของฉันก็เพราพริ้ง เป็นเจ้าหญิง ยิ่งกว่าในนิยาย ฉันกับเธอ ยังคิดถึงกันอยู่ไหม เรามิควรถามไถ่ให้เสียหาย ภรรยา ฉันคิดถึง เขามากมาย และคงคล้าย เธอคิด ถึง สามี ถึงรักเราไม่ใช่รักคู่ชีวิต งดงามแค่ความนึกคิดอันริบหรี่ เป็นรักแท้ รักหนึ่งซึ่งเคยมี ต่างจากรักวันนี้ที่เราเป็น เก็บเอาส่วนรู้สึกลึกลึกไว้ ซาบซึ้งกับความหมายที่ได้เห็น ผ่านไปหลาย ร้อนหนาว ทุกเช้าเย็น คอยตอกย้ำทุกประเด็น ให้เข้าใจ เราอยู่ ณ หนใดในโลกนี้ ความคิดถึง ยังมีอยู่ที่ไหน ความทรงจำจะเลือนหาย กระจายไกล เป็นความ โชคร้ายที่แสนดี แทนคุณแทนไท / พระจันทร์ที่ ๒๔ พฤษภาค์ ๕๓
แทนคุณแทนไท 24 พ.ค. 2553 12:50 น. - ID 134904 
1466
6
0
24 พฤษภาคม 2553 15:27 น. - comment id 1129183
.. ไม่แสดงความคิดเห็น เพราะมัน ซาบซึ้งใจ มาทักทายนะคะพี่แทน
24 พฤษภาคม 2553 13:14 น. - comment id 1129250
บางครั้งดู เหมือนขาดทุน หมดคุณค่า บ้างอกหัก หนักหนา น้ำตาไหล ใครไม่รู้ ไม่เห็น ไม่เป็น ชีวิตนี้ ยังสุขใจ ที่ได้รัก +++++++++++++++++++++++
24 พฤษภาคม 2553 17:00 น. - comment id 1129260
24 พฤษภาคม 2553 17:20 น. - comment id 1129270
อืม.. รอยรัก คงสลักตรึงไว้เบื้องใจเขา- ใจเราสองซาบสั่งมิสร่างเซา ยังติดเร้าเตือนร้องบนร่องใจ ล่วงความหลังแลน้าวให้ผ่าวรุ่ม ส่ำกระชุ่นกระซิบสำเนียงใส หวามและหวานซ่านวาบกำซับนัยน์ คิดครั้งใด...ไอกรุ่นละมุนเกิน .. แจมด้วยครับ
24 พฤษภาคม 2553 19:49 น. - comment id 1129286
ริ้วรอยรักภักดีวลีร่าย ยากเลือนหายสายใยนัยคิดถึง แม้จะแปลกแตกต่างหว่างรำพึง ยังซาบซึ้งตรึงตรามิลาเลือน เธออยู่ไหนใช่เห็นเป็นปัญหา รักศรัทธาค่ามากถ้อยฝากเหมือน อนูลึกนึกคิดสถิตเตือน กี่ปีเดือนเพื่อนใจใช่ร้างลืม
24 พฤษภาคม 2553 20:51 น. - comment id 1129304
อิอิ...ขอแก้ไขหน่อย ไม่ได้ดู รอยรัก คงสลักตรึงไว้เบื้องใจเขา- ใจเราสองซาบสั่งมิสร่างเซา ยังติดเร้าเตือนร้องบนร่องใจ ล่วงความหลังแลน้าวให้ผ่าวอุ่น ส่ำกระชุ่นกระซิบสำเนียงใส หวามและหวานซ่านวาบกำซับนัยน์ คิดครั้งใด...ไอกรุ่นละมุนเกิน .. ความที่คิดติดคร่ำย้อนคำสู่ ถึงยอดชู้พรอดรัดมิขัดเขิน ภาพรอยเก่าเร้าก่ำชุ่มฉ่ำเชิญ- หวนกระสาล่วงเพลินพิรำพัน โอ้หยด..ซึ่งรอยหยาด รสสวาทวาบว่าเร้ากระสัน มัวเมาหลงความหลังมิว่างวัน รอยรักนั้น..เนิ่นนาบนับอนันต์.. อิอิ
24 พฤษภาคม 2553 20:53 น. - comment id 1129305
24 พฤษภาคม 2553 21:12 น. - comment id 1129316
อะไรที่เป็นรอย แสดงว่ายังมีอยู เห็นอยู่ และรู้สึกได้อยู่ รอย "รัก" คงดีกว่ารอยเกลียด รอยเคียดแค้น ชิงชัง อย่างน้อยเป็นรอยแห่งวาสนา และวันเวลาของบุพเพฯ แต่เมื่อไหร่ที่พบว่ารอยรัก สลับเป็นรอยชัง หัวใจคงเสียใจทบเท่าทวีคูณ ยืมคำจ่าเพี้ยนมาหน่อย ไม่ว่ากันนะ อิอิ
24 พฤษภาคม 2553 21:13 น. - comment id 1129319
24 พฤษภาคม 2553 21:14 น. - comment id 1129320
10 ตัดหน้าก่อง
24 พฤษภาคม 2553 21:16 น. - comment id 1129321
ลิควิดก็ช่วยไม่ได้เหรอ
24 พฤษภาคม 2553 22:25 น. - comment id 1129347
ท่ามความคิดสะกิดใจครั้งใดเล่า จะลึกเร้าอุ่นใจหาใครเหมือน กับรอยรักรอยเก่าคอยเย้าเตือน จะลืมเลือนรอยใจอย่างไรกัน
24 พฤษภาคม 2553 23:29 น. - comment id 1129358
26 พฤษภาคม 2553 17:08 น. - comment id 1129722
ความรัก มักฝากความช้ำ ไว้เป็นรอยๆ
26 พฤษภาคม 2553 23:48 น. - comment id 1129842
“ ไม่แปรเปลี่ยนมีแต่จะปรับเปลี่ยน แม้กาลเวียนหมุนมาถึงวันนี้ ในทุกทุกความปรารถนาดี ทุกเสี้ยวเศษนาที...ยังมีเธอ... ” “ ...จะจดจำเธอคนดีทั้งชีวิต คนที่เตือนถูกผิดกันเสมอ แม้กาลหนึ่งเคยล้มคว่ำร่ำละเมอ น้ำตาเอ่อ.. วันรักเธอตัดรอน มาบัดนี้กาลเวลาได้ล่วงผ่าน ประสบการณ์ทุกสิ่งก็เสี้ยมสอน ชีวิตนี้หนึ่งเป็นเช่นละคร มีทุกตอนทั้ง สุข โศก วิโยคใจ ” ... มันคือความ เจ็บ ร้าว หนาวในอุ่น ฝังในรักละมุนอันยิ่งใหญ่ ทุกหยดหมึกจารึกค่าด้วยอาลัย ที่ล้นหลั่งจากนัยหทัยรัก...
27 พฤษภาคม 2553 10:22 น. - comment id 1129910
รอยรักตรึงใจเหรอคะ
27 พฤษภาคม 2553 15:11 น. - comment id 1129999
อ่านแล้วได้แต่ยิ้มนะ
27 กรกฎาคม 2553 20:23 น. - comment id 1148132
ขอบคุณทุกน้ำใจที่แวะมาทกทายนะครับ ขอแก้ไขใหม่ดังนี้ เธออยู่ ณ หนใดในโลกนี้ ความคิดถึง ยังมีอยู่ใช่ ไหม จำบางคนได้บ้างหรืออย่างไร ขณะนี้ บางใจ คิดถึงเธอ อายุสิบหกปีที่รู้จัก เธอสอนให้รู้รัก สลัก เสมอ ทั้งความชื่นทั้งขื่นช้ำร่ำละเมอ ก่อนเราเจอคนที่ต่างดีงาม ข่าวว่า วันนี้เธอเป็นคุณแม่ สมบูรณ์แท้ สุขล้ำไร้คำถาม พบแล้ว ซึ่งโลกที่เคยนิยาม นั่นคือความ รักแท้ ฉันแน่ใจ ฉันก็พบ "เธอคนหนึ่ง"ซึ่งประจักษ์ ทำให้เชื่อว่ารัก จักผลิ ใหม่ รอยหม่นมัวได้หายกระจายไกล แอบยิ้มกับเยาว์วัยที่ล่วงเลย ฉันอยู่นี่ขณะที่เธออยู่ไหน มิสำคัญอะ ไรใช่ไหมเอ่ย นั่นคือวันเวลาที่ลับเลย เมื่อเราเริ่มคุ้นเคยกับความจริง แล้วเราต่างก็มีคู่ชีวิต แปลกจาก เคยนึกคิด ในทุกสิ่ง นางฟ้า ของฉันก็เพราพริ้ง เป็นเจ้าหญิง ยิ่งกว่าในนิยาย ฉันกับเธอยังคิดถึงกันอยู่ไหม เรามิควรถามไถ่ให้เสียหาย ฉันคิดถึงภรรยา ฉันมากมาย และคงคล้าย เธอคิด ถึง สามี ถึงรักเราไม่ใช่รักคู่ชีวิต งดงามแค่ความนึกคิดอันริบหรี่ แต่เป็นความรักแท้ที่เคยมี แม้ต่างจากรักวันนี้ที่เราเป็น เก็บเอาส่วนรู้สึกลึกลึกไว้ ซาบซึ้งกับความหมายที่ได้เห็น ผ่านไปหลายร้อนหนาวทุกเช้าเย็น คอยตอกย้ำทุกประเด็นให้เข้าใจ เราอยู่ ณ หนใดในโลกนี้ ความคิดถึง ยังมีอยู่ที่ไหน ความทรงจำจะเลือนหายกระจายไกล เป็นความ โชคร้ายที่ แสนดี
2 สิงหาคม 2553 13:17 น. - comment id 1149145
อะไร พรากสติสัมปัญชัญญของผมไป "วันเวลาที่ผ่านไป มัวทำอะไรอยู่" ผมคิดทบทวน สิ่งที่ผ่านมา สิ่งที่มีอยู่ และสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น บางอย่าง อยู่ในรอยคว้าง ของความคิด ซึ่งฉายภาพ ที่บ้างชัด-บ้างพร่าเลือน เราอาจไม่ได้พบกันอีก นี่ คือคำอำลา (ของบุพเพฯ) หรือว่า เป็นเพียงคำตัดพ้อ (ของคนอับโชค) สายลม เป็นราชสาร์น นำความเศร้่าไปเชือดเฉือน และนำน้ำตาไปกล่าวโทษ (ผู้ใด!!) ระลึกเห็น นางฟ้า ผู้มาพร้อมกับวาสนา และเป็นความทุกข์ จากไปพร้อมกับชะตากรรม เมื่อโลกช่างโหดร้าย เราจะไปอยู่ที่ไหน ที่อาจ"สุข"มากกว่า !! ความนึกคิด ที่ท้นล้นไปด้วยจริตเพ้อฝัน ว่างเปล่า หรือแจ่มชัด นับได้เป็นทางเลือก ๑ก้าวไป ๒ล้มเลิก ลมหายใจที่ยังอยู่ มีค่าหรือไร้ค่า อาจวัดได้เมื่อเราตายจาก เราอาจคิดถึงกันบ้าง จึงเจ็บปวดกันบ้าง สุขล้ำกันบ้าง ประดังประเดดั่งสายน้ำยามดิ่งล้ำ ที่รักของผม "วันเวลากำลังจะผ่านไป ผมหยุดคิดทบทวนอดีต" ............................... พระอาทิตย์ที่ ๓๑ กรกฎาค์ ๕๓ / แทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
