ผิวเพลงเถื่อนริมคลองจากท้องทุ่ง ยามดาวรุ้งค่ำพลบเอนซบหล้า ในดื่นหนาวน้ำค้างแรมทางมา ไพรพนาแผ่วโผยก็โชยชาย กล่อมมิ่งมิตรผู้นิทรามาสู่เจ้า เพื่อบรรเทาทุกข์ยากจากสหาย ให้เจ็บปวดโล้เลื่อนจากเรือนกาย ค่อยค่อยคลายร้าวช้ำที่กล้ำกลืน เจ้าเจ็บมาจะซับน้ำตาให้ เลือดที่ไหลหลั่งเคียงเสียงสะอื้น อาจทุเลาเท่าทันวันมะรืน เถิดเพียงฝืนสักหน่อยจักคอยรอ ค่ำคืนที่ตั้งจิตอธิษฐาน กลั่นความหวังกังวาลผ่านมือหมอ หนาวน้ำตาพล่านเพ้อก็เอ่อคลอ ตัดพ้อต่อว่าชะตานั้น คือศพเพื่อนข้าใต้ผ้าขาว! ใครกันหนอปลุกดาวมาเล่าฝัน และใครร่นรอยกาลอันตรธานวัน เร่งนิรันดร์ชีวิตให้ปลิดปลง ฝากสร้อยเสียงบรรเลงเป็นเพลงกล่อม มาโอบล้อมขวัญกลอยยามลอยหลง สู่นิทรารุ้งลาวัลย์อย่างบรรจง เถิดหลับลงตรงฝันวันแสนดี 1 ม.ค. 2554
ปาลิน 4 ม.ค. 2554 23:59 น. - ID 138609 
2381
1
0
5 มกราคม 2554 06:43 น. - comment id 1178039
ขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนและทุกท่านที่สูญเสียด้วยค่ะดูข่าวแล้วก็เสียดายบุคลากรที่มีคุณภาพจริงๆค่ะ
5 มกราคม 2554 07:47 น. - comment id 1178044
ตั๊บแก อิอิสวัสดีปีใหม่ย้อนหลังน๊าอาคุงปาลิน
5 มกราคม 2554 15:29 น. - comment id 1178096
อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ ... กลอนไพเราะเสมอนะคะปาลิน...แซมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
