เธอมองฉัน ก็พบฉันจ้องมองเธอ สายตาเราสบซ่าน ก่อนหลบซ่อนความรู้สึกที่มี หัวใจ โครมครามผิดจังหวะที่เคยเป็น "บอกเล่าปรารถนาบางอย่างที่ได้พบ" เรายิ้มให้กัน แต่มิได้เอ่ยอะไรต่อกันแม้เพียงสักเสี้ยวคำ เช้านี้ ฉันอยากเห็นหน้าเธอเหมือนเมื่อเย็นวาน "แล้วพรุ่งนี้ เราจะได้พบกันอีกตอนไหน" ดอกไม้ที่ปลูกไว้ ผลิบานในใจฉันแล้ว สายลมหนาวเป็นกามเทพให้ละอองเกสรของฉัน หยดน้ำค้าง หล่นแต้มความกันดารแห้งที่เคยมี แสงเช้า สะท้อนสีและประทับความงามลงบนปีกน้อยของผีเสื้อ ใจฉันสะท้าน อีกครั้ง เหมือนมานานมาสำหรับการระส่ำเต้นของหัวใจ ฉันเริ่มกลัว ปนๆไปกับความปลาบปลื้มในรู้สึกที่กลับมาหา ฉันมองเธอ และพบเธอมองมาที่ฉัน เราประสงค์สิ่งใดต่อกันใครเล่าจักรู้ ในเรา ในใจ ในนี้ ลมหนาวของฉัน หากปรารถนาดอกไม้ดอกนี้ เด็ดไปนะ แหละลิ้มชิมให้สมใจเท่าที่หวังวาดเถิด พรุ่งนี้ ดอกไม้คงโรยร่วงไปพร้อมกับลมหนาวที่ผ่าน แหละวันเวลาของเราก็ไม่อาจย้อนกลับมา แด่เธอ พระอังคารที่ ๒๖ มกราคมที่พบ ๕๔/แทนคุณแทนไท
แทนคุณแทนไท 26 ม.ค. 2554 01:51 น. - ID 138938 
2110
13
0
26 มกราคม 2554 02:23 น. - comment id 1181669
26 มกราคม 2554 05:28 น. - comment id 1181674
มาอ่าน / มาทักทายค่ะ
26 มกราคม 2554 07:54 น. - comment id 1181683
26 มกราคม 2554 09:21 น. - comment id 1181692
26 มกราคม 2554 09:35 น. - comment id 1181700
เช้านี้เข้ามาบ้านกลอนสดชื่นจริงๆเลยค่ะ ทั้งเพลงภาพถ้อยเรียงร้อยงดงาม
26 มกราคม 2554 09:50 น. - comment id 1181704
แทนน้องรัก คืนวันเสาร์ที่ผ่านมา ขณะที่กำลังดูบอลก็มีตัววิ่งผ่านมา ฝากถึงแทนอย่างอ่อนหวานและงดงาม ข้อความว่าอย่างไร จากใครต้องหลังไมค์แล้วค่ะอิอิ รักน้องสม่ำเสมอค่ะ พี่พุด
26 มกราคม 2554 12:04 น. - comment id 1181729
ถึงเธอ.. เกสรดอกไม้ปลิวมาจากทิศทางใด ฉันไม่ปรารถนาที่จะรู้ที่มา.. ฉันรู้เพียงแต่ว่า ..บัดนี้เกสรและกลีบดอกไม้ ที่ถูกบ่มด้วยกาลเวลาได้พัดพามาสู่อ้อมใจของฉัน ฉันยิ้มให้มัน.. สินะ...เขาเรียกว่าความสุข สายลมพัดพลิ้วผ่านไป กระทบผิวสัมผัส มันเยือกเย็น .. ฉันยืนอยู่คนเดียว...ท่ามกลาง สายลม ดอกหญ้าที่ยังไม่ร่วงหล่น ก็ชูช่อ พลิ้วไหว เล่นลมไปตามประสามัน ไม่ต่างกับฉัน ในวันนี้... แม้ดูจะแข้มแข็ง แต่ภายใน เมื่อมีอะไร มากระทบความรู้สึกลึกลึกที่อยู่ข้างใน ใจฉันมันก็อ่อนไหว พลิ้วไปตามอารมณ์ ไม่ต่างกับดอกหญ้าที่พลิ้วไปตามลม แต่เมื่อทุกอย่างนิ่ง สงบ ก็เป็นฉันคนเดิม คนที่หัวใจแข็งแกร่ง ดั่งหินผา เย้...จบแล้วว
26 มกราคม 2554 12:56 น. - comment id 1181738
ก่อนจะออกเดินทางในบ่ายนี้ เราคงไม่ได้สบตากันอีกหลายวัน แวะมาสวัสดีและทักทายทุกไมตรีและมิตรภาพครับ ๑ คุณยาแก้ปวด ถ้าเป็นเหมือนคุณว่าคงดี สำหรับบางคนเหตุผลอาจสลับกัน ยามลาร้างจึงบอกกล่าวเพียง เราไม่เหมาะสมกัน สวัสดีและมีความสุขนะครับ ๒ คุณมือเล็กๆ ขอบคุณที่แวะมาครับ๓ คุณ จะหวัดวี (จวว)
๕ คุณโคลอน สดชื่นก็ดีแล้วครับ เพราะวันหนึ่งเราใช่ว่าเราจะได้เจอเรื่องสดชื่นบ่อยๆ
26 มกราคม 2554 12:59 น. - comment id 1181739
คุณแก้วประภัสสร ผมอ่านถ้อยคำของคุณด้วยความสุข ค่อยๆละเอียดตัวอักษร การบอกเล่าเรื่องราว สะท้อนอารมณ์ และสัมผัสระเบียบการจัดวางได้ดีแท้ แม้เราจะปล่อยอารมณ์ให้ล่องลอย ก็มิเสียหายอะไร หากล่องลอยไปสู่ความงดงามของมโน ถ้อยคำ ความรู้สึกที่คุณเขียน บอกเล่าได้เช่นนั้น ชื่นชม/และชื่นชอบครับ
26 มกราคม 2554 13:03 น. - comment id 1181741
แซมค่ะ
26 มกราคม 2554 13:08 น. - comment id 1181742
สวัสดีและขอบคุณที่แวะมาครับคุณแซม
26 มกราคม 2554 16:37 น. - comment id 1181789
...... ไพเราะจ้ะ
27 มกราคม 2554 00:34 น. - comment id 1181810
ตห 6พี่พุดอ่ะ.. เห็นได้ไงเนี่ย อย่าบอกนะว่าพี่เด็กหงส์... เด็กผีก็เขินเป็นนะพี่...
ปล ขออนุญาตเจ้าของกระทู้ นิ๊ดซ์ นุง
27 มกราคม 2554 09:12 น. - comment id 1181841
ประสงค์เดียวกันค่อยยังชั่วหน่อยนะคะ
28 มกราคม 2554 10:42 น. - comment id 1182070
28 มกราคม 2554 12:02 น. - comment id 1182105
งามค่ะ
29 มกราคม 2554 21:01 น. - comment id 1182271
น่ารักอย่างสม่ำเสมอเลยนะคะ
30 มกราคม 2554 19:40 น. - comment id 1182375
สวัสดีครับพี่พุดที่รัก ไม่ได้พบกันนานเนื้อดินเดียวกัน ชื่นใจที่ได้พบกันอีกครับพี่ พี่พุดเป็นแฟนทีมไหนครับ ถ้ายังไม่ตกลงใจปักใจรักหงส์แดงก็ได้นะครับ
30 มกราคม 2554 19:41 น. - comment id 1182376
คุณดิน ขอบคุณที่แวะมาครับ คุณยาแก้ปวด ตามสบายเลยครับ เต็มที่เลยครับ
30 มกราคม 2554 19:42 น. - comment id 1182377
คุณเพียงพลิ้วครับ คิดไรไมออกมอบดอกไม้แทนคำขอบคุณครับ
30 มกราคม 2554 19:43 น. - comment id 1182378
คุณแจ้นครับ ผมชอบถ้อยคำแบบนี้หละครับ แค่ได้นึก ก็รู้สึกดี งามจริงดั่งว่า
30 มกราคม 2554 19:44 น. - comment id 1182379
ขอบคุณ คุณจอบอ และคุณทิกิครับ มีความสุขและงดงามทุกปรารถนาหวังครับ
31 มกราคม 2554 16:58 น. - comment id 1182465
บ้านนี้มดเฝ้าบ้านจิงๆๆเข้ามาแป๊ปเดียวมดกัดเจ็บไปหมดเลยกัดตรงตาด้วยซิอิจฉาๆๆๆ5555ย้อเย่นนะ
3 กุมภาพันธ์ 2554 18:12 น. - comment id 1182639
คุณแทนเขียนดีมากกก.มากจนเก็บไปฝันว่าตัวเราเองเป็นผู้หญิงในจินตนาการของคุณเลย...จนเช้าวันหนึ่งตื่นขึ้นมาความจริงข้างหน้ารอเราอยู่..ได้แต่เอามือเช็ดคราบน้ำตา..ไม่มีใครเข้าใจ..ไม่มีใครเลยจริงๆๆมีสิ่งเดียวที่เหมือนทุกๆวันที่ไม่เคยทิ้งเราไปไหนยามสุขมากมายก็อยู่กับเรายามที่เราเศร้าเหลือเกิน..เกินจะบรรยายเลยคุณแทน..น้ำตามันไหลออกมาโดยไม่ต้องสั่ง..เหมือนมันรู้หน้าที่ที่มันจะต้องทำหรือเป็นความคุ้นชินที่มันต้องทำหน้าที่นี้ทุกๆๆวัน..ไม่เคยคิดให้ใครมาสงสารไม่เคยปิดบังเรื่องจริงที่ตัวเราเป็น...ยอมรับได้ทุกสถานการณ์..คุณคิดว่าฉันแข็งแกร่งไหม..คุณคิดว่าฉันอ่อนแอไหม..เมื่อก่อนท่องเอาไว้เสมอว่าอ่อนไหวได้..แต่อย่าอ่อนแอตอนนี้ฉันยอมรับความพ่ายแพ้ฉันเป็นคนที่อ่อนไหวและอ่อนแอเหลือเกิน......
3 กุมภาพันธ์ 2554 11:12 น. - comment id 1182862
เพิ่งรู้ว่า ความรักช่างแสนดี ความเศร้าก็แสนสวย เพิ่งรู้ว่า ฝนตกก็แสนงาม ฟ้าใสก็แสนชื่น เพิ่งรู้ว่า วันเวลาช่างน่ารัก ความคิดถึงช่างซึ้งซ่าน เพิ่งรู้ว่า พระจันทร์นั่นสวยใส พระอาทิตย์ผ่องแผ้วใจ เพิ่งรู้ โลกมืดเพื่อสว่าง, เศร้าเพื่อสุข, ทุกข์เพื่อชื่น เพิ่งรู้ วันรอค่ำ, คืนรอเช้า รอให้ได้ "พบ", พรากให้ "โอกาส" ความจริง ในความโหดร้าย มีปรารถนาดี สวัสดีครับคุณดาวเปื้อนดิน อย่าแซวเลย แค่ความอัศจรรย์ของอารมณ์
4 กุมภาพันธ์ 2554 10:55 น. - comment id 1183003
ไม่เป็นไรน่าดาวเปื้อนดิน เมื่อคุณยังพิจารณาความจริงของที่ชิวติที่เป็นได้ ร้องไห้กับมัน หัวเราะกับมัน ยิ้มกับมัน รู้สึกอย่างไรตอนไหนก็ร้องไห้ดีใจหัวเราะตามที่รู้สึกเถิด คุณนั้นเข้มแข็งตั้งแต่อยู่กับจริงของชีวิตแล้ว ผมซะอีกอ่อนแอกว่าบางค่ำคืนอยู่กับความฝันที่ไร้หนทาง ยิ้มไว้
4 กุมภาพันธ์ 2554 11:30 น. - comment id 1183007
เป็นครั้งแรกนะจ้าที่แต่งกลอนคุณ...คุณช่วยบอกด้วยนะพอไหวเปล่า วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าตรู่... ความรู้สึกลึกๆๆที่หดหู่... เริ่มเหือดหาย.... วันนี้ฉันเรื่มมีพลังมากมาย... ความรู้สึกนึกคิดที่ว่าโดดเดี่ยวเดียวดาย ได้โดนพายุร้าย..ทลายมัน.. ต่อแต่นี้..ไม่มีแล้วสาวน้อยช่างฝัน.. มีความจริง..และความจริ.ที่ต้องฟันฟ่า พร้อมแล้ว..ฉันพร้อมจะเผชิญหน้า. ปัญหาและ.ปัญหา... เชิญเข้ามาฉันท้าดวล... พอไหวมั้ยจ้าครั้งแรกในชีวิตที่คิดกลอนมาจากพายุลูกหนึ่งมันพัดมาเจ็บจนชาเลยละแต่ก็ได้คติใหมขึ้นมากับตัวเองนะ..แพ้คือชนะ ขาดทุนคือกำไรเมื่อเรามองในมุมกับกัน
14 กุมภาพันธ์ 2554 19:44 น. - comment id 1184818
มาฟังเพลงและบทกลอนแสนน่ารักจ้ามีความสุขสดชื่นสมหวังในความรักแฮปปี้มากๆๆในวันแห่งความรักและทุกๆๆวันของชีวิต...ยิ้มให้กับชีวิตไม่ว่าเรื่องสุขหรือเศร้าแค่ไหนมองโลกในทางที่ดีสิ่งดีๆๆจะเข้ามานะพี่บ่าวที่แสนดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
