เศร้าได้แต่อย่านานจะพาลแย่ โลกนี้ไม่แน่แท้ย่อมแปรผัน ประสาไรกับใครแปลกหน้านั้น มาพบกันเพื่อพรากแล้วจากจร เป็นแค่เพียงสมมุติยุติได้ หลงเหลือไว้แค่ฝันในวันก่อน จากเป็น "เรา" เปลี่ยนเป็นเงาอย่ารานรอน โลกละครชีวิต นิมิตเป็น การจากไกลขอให้น้อมใจนิด อย่าถือโทษโกรธผิดในคิดเห็น การจากกันเมื่อไหร่ใช่ประเด็น อย่างน้อยเราก็ได้เห็นความรักงาม สอนหัวใจไว้เถิดไม่เกิดทุกข์ และปลอบปลุกหัวใจไร้คำถาม ที่เปล่าจะค้นหาถ้อยนิยาม ว่าไย "ความรัก" นี้เจ็บปวดนัก นี้คือถ้อยจากผู้เคยถอยทัพ และติดกับ หวังที่รุกจนทุกข์หนัก และปร่าปวดรวดผ่าวจนร้าวภักดิ์ จนตำหนิความรักอย่างน่ากลัว เคยรักใครทั้งใจมอบให้หมด และได้ลิ้มชิมรสจนถ้วนทั่ว เมื่อความหวานในหวังไม่ตั้งตัว จะยิ้มหัวอย่างไรให้ระวัง กวีว่ารักแค่พูดพิสูจน์ยาก แต่ส่วนมากอยากพิสูจน์คำพูดหลัง ที่ว่าการไกลกายโหดร้ายจัง และภินท์พังลงได้คงไม่มี แต่ชีวิตอย่างไรคือชีวิต ถึงสิ้นสิทธิ์ก็อย่าสิ้นศักดิ์ศรี จงอยู่เป็นไฟส่องหวังให้ชีวี ของคนที่ ยังรัก ยังรักเรา หรืออยู่ให้เป็นแรงใจและไฟฝัน ของคนนี้ คนนั้น นั่นไงเล่า ทุกคนที่เรารัก และรักเรา อย่าหลงรูปจูบกับเงาที่เลาลาง เศร้าได้แต่อย่านานจะพาลแย่ สายเกินแก้กับสิ่งที่ไกลห่าง ปล่อยให้เป็นละอองไออันเบาบาง อย่าปล่อยโลกเคว้งคว้าง อย่างฉันเคย นี่แหละหนาธรรมดาประสารัก แรกมิได้รู้จักรักมิเผย ก็ถามหาความรู้สึกที่ไม่เคย พอได้เชยก็ชอบชิดจนติดใจ เราต่างเป็นคนที่เคยแปลกหน้า และได้มาพบกันจนหวั่นไหว จึงแลกเปลี่ยนปรารถนาแก่กันไป จนหลงลืมบางอย่างไว้ในชีวิต ความสัมพันธ์ที่มิใช่โดยสายเลือด อาจจะแล้งแห้งเหือดนั้นเป็นสิทธิ์ เมื่อเข็มนี้มันมีตั้งหลายทิศ ในชีวิตเขาก็มีได้หลายทาง อย่าโทษใครอาลัยอะไรอีก และเลี่ยงหลีก โทษรักแท้แพ้ไกลห่าง ความจริงคือเวลาหมดรสรักจาง และเราต่างได้สิทธิ์ คิดอีกครา ว่าอกหักแก้ได้ด้วยรักใหม่ ที่กวีเคยว่าไว้จริงไหมหนา อย่าคิดว่าเมื่อผิดหวัง ก็ช่างชะตา เอือมระอา ในรักเสียหลักชัย หลักคือเมื่อมีรัก เข้าใจรัก และตระหนักว่าตัวรักนั่นยิ่งใหญ่ ถึงแม้ไม่ได้ใกล้จะเป็นไร ถ้าหัวใจเราได้รู้รักแล้ว พระจันทร์ที่ ๓๐ พฤษภาค์ ๕๔ / แทนคุณแทนไท
แทนคุณแทนไท 31 พ.ค. 2554 06:15 น. - ID 140429 
1641
18
0
31 พฤษภาคม 2554 06:33 น. - comment id 1196316
"ของรักของเรา เป็นแค่ของรักของคนอื่นที่เขาฝากไว้ ถึงเวลาเขาก็มาเอาคืนไป"
31 พฤษภาคม 2554 06:48 น. - comment id 1196319
สวัสดีเจ้า คุณแทนคุณแทนไท ^o^ ฟากฟ้า สายลม ดอกไม้ ฤดูใบ ร่วงหล่น มาถึง คิมหันต์ ผ่านเห มันต์จึง เวียนมา ถึงตาม กฎเกณฑ์ ยังคง คิดถึง เสมอ ฉันเธอ ต่อกลอน ล้อเล่น ยามสาย แดดร่ม ลมเย็น เพื่อเป็น เพื่อนเหงา เข้าใจ ธรรมชาติ งดงาม นักหนา ธรรมดา ถึงกาล สมัย ผ่านมา แล้วก็ ผ่านไป ทิ้งไว้ เพียงความ ทรงจำ หลายที่ ในโลก ความจริง มีสิ่ง มากมาย กลายกล้ำ ความสุข ความทุกข์ ระกำ เจ็บช้ำ หล่นร่วง น้ำตาริน อดทน ทนอด ต่อไป วันใหม่ กางบิน โผผิน เรื่อยเรื่อย จนชั่ว ชีวิน ตราบสิ้น ลมหาย ใจลา ๚ะ๛
31 พฤษภาคม 2554 07:01 น. - comment id 1196322
31 พฤษภาคม 2554 07:10 น. - comment id 1196325
เป็นคนที่จิตใจดี เป็นสุภาพบุรุษดีค่ะ ไม่ทำร้ายผู้หญิงด้วยวาจา กลัวผู้ชายปากร้ายที่สุด
31 พฤษภาคม 2554 09:15 น. - comment id 1196362
คืน...แล้วยังรักไม๊?
31 พฤษภาคม 2554 09:49 น. - comment id 1196381
"ความสัมพันธ์ที่มิใช่โดยสายเลือด อาจจะแล้งแห้งเหือดนั้นเป็นสิทธิ์" เป็นวรรคที่สะทกสะท้อนมากค่ะ
31 พฤษภาคม 2554 12:12 น. - comment id 1196398
แทน...ที่รัก ชอบบทนี้นะน้องรัก ความสัมพันธ์ที่มิใช่โดยสายเลือด อาจจะแล้งแห้งเหือดนั้นเป็นสิทธิ์ เมื่อเข็มนี้มันมีตั้งหลายทิศ ในชีวิตเขาก็มีได้หลายทาง ..........................
คิดถึงห่วงใยนะคะ หลายวันก่อน พี่พุดนัดทานข้าวกับลำน้ำน่าน รึมบึงใกล้บ้าน ยังบ่นว่าน่าจะชวนแทนมาทานด้วย เมื่อไหร่จะว่างให้เราสอง ไปเยี่ยม แสดงฝีมือทำกับข้าวให้แทนกินบ้างนะ ว่ามา...
31 พฤษภาคม 2554 12:43 น. - comment id 1196402
.......... กลอนไพเราะจ้า แต่อย่างคุณแอทนฯ ปราชัยด้วยหรือ? ................
31 พฤษภาคม 2554 13:12 น. - comment id 1196408
Thank you for everything.
31 พฤษภาคม 2554 18:28 น. - comment id 1196474
จาก ผชช ในด้านความรักเลยนะเนี่ยแต่อกหักแก้ด้วยรักใหม่นี่ท่านเนาว์ใช่มะ อิอิ
31 พฤษภาคม 2554 18:41 น. - comment id 1196480
ถึงแม้ไม่ได้ใกล้จะเป็นไร ถ้าหัวใจเราได้รู้รักแล้ว นึกถึงเพลงนี้เลยนะคะ ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร เพราะรู้ความจริงเป็นเช่นไร ฉันรักรักเธอเพราะใจอยากให้ ใช่รักเพียงเพื่อครอบครอง ไม่เคยร้องขอรักตอบ ไม่เคยเรียกร้องสิ่งใด เพียงเธอรับรู้มีฉันคอยห่วงใย สิ่งนั้นมันมากมายเกินพอ *ขอเพียงได้คิดถึง แค่นี้ก็สุขใจ แม้เธออยู่ไกลแสนไกล แม้ใครอยู่ข้างเธอ **ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร จึงยอมเข้าใจทุกอย่าง ไม่ช้ำไม่เสียใจไม่เคยบาดหมาง ทุกอย่างเต็มใจให้เธอ(* , **) ไม่ช้ำไม่เสียใจไม่เคยบาดหมาง ทุกอย่างเต็มใจให้เธอ
31 พฤษภาคม 2554 18:45 น. - comment id 1196482
๑ ขอบคุณคุณฉางน้อยที่ทำให้เขียนอะไรได้เยอะเลยยามอ่านคุณ อันที่จริงอยากตอบไว้ในความเห็นนะครับ ปล. สิ่งใดคลาดเคลื่อนไม่สบายใจน้อมรับครับ
31 พฤษภาคม 2554 18:59 น. - comment id 1196487
๒... ขอบคุณคุณหิ้งห้อย สำหรับถ้อยความยาวๆ ผมขออนุญาติลองบ้างนะครับ ฝากฟ้ามาถึงซึ่งฝัน ผ่านเคลื่อนคืนวันฉันเหงา สายลมพรมแผ่วแว่วเบา ว่าเขาลืมเราเสียแล้ว ในนึกลึกนั้นฉันเศร้า บอกเล่าเราเสียเพชรแก้ว กรวดทรายคล้ายไม่หมายแล รักแท้แน่นั่นคือเธอ สายลมห่มฟ้าหน้าฝน ใจทุรนปนเผลอเพ้อเจ้อ มีเพียงเสียงขวัญ-ละเมอ หนอเออ นี่หนาหัวใจ ความจริงระหว่างทางเศร้า สองเราเข้าใจใช่ไหม ขอบมอบขอบคุณอุ่นละไม น้ำใจทุกใจที่มี ดอกไม้ สายลม แสงแดด เผาแผดจนคล้ำดำปี๋ แต่ไฟที่เผาฤดี คือใครคนที่ แสนรัก ห้ามใจฉันได้จักห้าม ทุกย้ามหักใจได้หัก มิเอ่ยและมิถามทัก ยากนักไม่ให้คิดถึง ... ขอบจบแบบนี้นะครับ ลองเขียนแบบหกคำดูไม่ได้เขียนซะนาน ขอบคุณที่แวะมาด้วยไมตรีเสมอๆครับ
31 พฤษภาคม 2554 19:00 น. - comment id 1196488
สวัสดีครับคุณแซม
31 พฤษภาคม 2554 19:02 น. - comment id 1196491
๔ คุณอนงค์นาง ขอบคุณที่แวะมาครับ ผมเขียนไปตามความรู้สึกตอนอ่านงานคุณฉางน้อยครับ ว่าถ้าเพื่อนเสียใจเราจะปลอบว่ากระไรดี สำหรับคำชม อายตัวเองครับ ผมปากจัดเอาการอยู่ ว่างๆแวะมาอีกนะครับ
31 พฤษภาคม 2554 19:04 น. - comment id 1196492
๕ คุณรดา ฟังชัดๆอ่านดีดีนะครับ "รักสม่ำเสมอ"
31 พฤษภาคม 2554 19:11 น. - comment id 1196495
๖... คุณก้าวที่กล้า ขออนุญาตนะครับอาจตอบยาวนิด คนเรามีความเชื่อกันทุกคน และผมก็มีจริตที่ค่อนข้างเชื่อไปในแนวรักที่งดงามครับ และเชื่อเรื่องจิตนิรันดร์ คือการไม่ผูกใจเจ็บในความผิดหวังจากสิ่งอันเป็นที่รัก เพราะถึงอย่างไร ก่อนลาจากเขาเป็นผู้ให้วาสนนาที่เราไม่เคยเจอ และพยามคิดให้ใจชื่น เมื่อยามนึกถึงอดีตในแง่งาม เผื่อว่าถ้าจิตเป็นนิรันดร์จริงจะได้ไม่จดจำความรู้สึกเพียงเสี้ยววินาทีเดียวที่เสียใจนั้นจนอาจได้พบกันใหม่และเผลอทำร้ายคนที่แสนรักก็เป็นได้ ในความสัมพันเชิงสายเลือด ในหนังสือ เราจะข้ามเวลามาหากัน ผมได้แนวคิดบางอย่างที่ทำให้ใจสบายว่า ว่ารักแท้ของเรา แน่แท้ที่สดอยู่ในสายเลือด พ่อ แม่ พี่ น้อง และอาจหมายรวมถึงมิตรที่แสนดีด้วยก็ได้ ทุกความสัมพันธ์ที่ไม่ได้เกิดโดยสายเลือดเป็นแรกแท้ได้ แต่รักแท้แบบความสัมพันธ์ไหนเป็นอีกเรื่อง แต่ที่แน่แท้ สายเลือดเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แม่เคยบอกผมตอนเล็กๆว่า "ชาวบ้านรักไม่เท่าพ่อแม่ชัง" ผมเพิ่งมาซึ้งในภายหลังนี่เองครับ ขออภัยที่ยืดยาว ขอบคุณที่แวะมาครับ ขอให้รักคุณงอกงาม
31 พฤษภาคม 2554 19:14 น. - comment id 1196497
พี่พุด เด็กน้อยคนนนั้นหรือชายรูปหล่อที่ดีดกีต้าร์เป็นลำน้ำน่านครับ ไปทานข้าวกันเสร็จแล้วคิดเชื้อชวนแบบนี้เข้าข่าย เป็นตัวแถมครับ.... ขอบคุณสำหรับกำกับข้าวที่จะมาทำให้ทานครับ แต่ผมว่าผมทานมาม่าจะสะดวกกว่า และน่าจะปลอดภัยท้อง 555 ล้อเล่นได้ใช่ไหมครับ สวัสดี
31 พฤษภาคม 2554 19:17 น. - comment id 1196498
คุณดิน ขอบคุณคำชื่น และคำถามแสนข่ม "เคย" นำมาใช้ในประโยคที่ทำให้เป็นอดีตครับ ผมอยากให้อดีตผมไม่เคยปราชัยเช่นกัน แต่อดีตบางอย่างเราไม่ได้กำหนดเกมส์ด้วยตนเองฝ่ายเดียวครับ งดงามในทุกความฝันนะครับ
31 พฤษภาคม 2554 19:21 น. - comment id 1196499
คุณยาแก้...(วันนี้ไม่ค่อยปวด) ถูกต้องครับ อกหักต้อแก้ด้วยรักใหม่ ท่านเนาว์ฯกล่าวไว้ ว่างๆจะลงบทเต็มให้อ่านนะครับ ส่วน ผชช ผมไม่อยากแปลครับ กลัวเป็นผู้ชั่วช้าอะไรประมาณนั้นไป เพราะความหมายในทางดีคุณคงไม่ย่อให้คิดเช่นนนี้ 55 แต่ก็ขอบคุณครับ ไหนว่าไม่ชอบคนดีกันไม่ใช่รึ 5555555
31 พฤษภาคม 2554 19:25 น. - comment id 1196502
คุณ จวว จะโวยวาย จะหวัดวี จีนวุ่นวน แจ็คว่างว๊ะ หรืออะไรดี เพลงนี้ผมชอบฟัง แต่ไม่ได้ฟังนานแล้ว และไม่ได้ร้องนานแล้วด้วย จำได้ ต้องย้อนไปนานมาก สมัยมอปลาย ผมชอบร้องเพลงนี้ ประมาณว่าเด็กบ้านนา จะคุ้นชินกับเพลงแนวชีวิตแบบนี้ คุณ ศุ บุญเลี้ยง เขาเป็นนักร้องของแท้ครับ ไม่ได้ทำเหมือน ขอบคุณที่แวมา มีความสุขนะครับคุณ จังวังเจร์ (ชื่อเหมือนเกาหลีไม๊)
31 พฤษภาคม 2554 19:29 น. - comment id 1196504
กระเป๋าเป้
31 พฤษภาคม 2554 19:55 น. - comment id 1196512
ความรักคือสิ่งสวยงามครับ
31 พฤษภาคม 2554 20:16 น. - comment id 1196515
สวัสดีจีะ..คุณแทนคุณ แทนไท กระเป๋าเป้เองละ ทายผิดเป็นผู้ชายฮะ... หงุงหงิง หงุงหงิง ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างค่ะ.. ทั้งคำปลอบ คำขู่ คำด่าแต่ทุกครั้งเป้รู้สึกดีนะ.. พี่สอนอะไรมากมายหลายอย่าง จนพี่กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเป้เลยนะจะบอกให้..(อันนี้โม้)
31 พฤษภาคม 2554 21:19 น. - comment id 1196525
จากหงส์ผู้ชาชินกับความปราชัย ดีแระที่ชิน จะได้ไม่เจ็บปวดเวลาปีหน้าดูยูฟ่า พัฒนา....นะ..พัฒนา... กระเพกเดินหน้า ดีกร่าก้าวตรงๆ ถอยหลัง
1 มิถุนายน 2554 06:13 น. - comment id 1196545
คุณกระเป๋าเป้.... ก่อนถามให้คิด เมื่อคิดครองแล้ว จะรับมือกับสิ่งที่ทำได้หนักแน่นขึ้น อย่าขอบอกขอบใจอะไร ผมมิได้ทำอะไรมากกว่าที่ควรทำ
1 มิถุนายน 2554 06:27 น. - comment id 1196546
คุณ ยกป ยากเกินไป เยี่ยมเกินไป ขอบคุณที่แวะมาครับ อย่ามีความทุกข์เมื่อพ่ายแพ้ครับ ในทุกข์มีสุขได้
1 มิถุนายน 2554 08:49 น. - comment id 1196561
1 มิถุนายน 2554 08:52 น. - comment id 1196562
1 มิถุนายน 2554 21:59 น. - comment id 1196564
คุณโอ้หละหนอ ผู้ได้เคยสัมผัสนับเป็นวาสนาแล้ว ยาวสั้นไม่ใช่ประเด็นเลย ไม่เชื่อลองนึกถึงความรักดีดีที่เคยได้ แล้วฟังเสียงหัวใจตัวเองซิ เป็นจังหวะพิเศษไม่เหมือนใครครับ สุขสดชื่นในทุกประการครับ
1 มิถุนายน 2554 18:46 น. - comment id 1196656
อือ......จะเป็นไร...... ถ้าหัวใจได้รู้รสความรักแล้ว...... เน๊าะ.......
1 มิถุนายน 2554 20:15 น. - comment id 1196677
อ่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองก็เป็นอีกคนที่ได้รับกำลังใจผ่านกลอนบทนี้ของคุณแทนไท ต้องขอขอบคุณงานดีๆแบบนี้ ปล. บทกลอนเขียนได้ลื่นไหลมากค่ะ
1 มิถุนายน 2554 21:55 น. - comment id 1196713
คุณมัสลินครับ ไม่มีอะไรผิดเพี้ยนในคำที่พูด ขอบคุณจดหมายดีดี ใครมีความทุกข์ได้ฟังคำพี่คงสุขขึ้น และหัวใจแข็งแรงมากกว่าที่เคยคิดว่าจะเป็นได้ ปล... ช่วยรักษาสุขภาพด้วยการงดกินไข่โดยไม่จำเป็นครับพี่...
1 มิถุนายน 2554 22:06 น. - comment id 1196714
คุณปาลิน ต้องบอกแบบนี้ก่อนเลย ช่วงหลังๆ ผมไม่ใคร่ได้ลงบทกลอนถี่นัก เนื่องด้วยไม่ได้พบแรงบันดาลใจดีดี เนื่องด้วยผมไม่ใช่คนเขียนบทกวีได้โดยไม่มีสิ่งเร้า หรืออาจเรียกได้ว่าไร้พรสวรรค์ในการสร้าง แต่ถ้าถ่ายทอดสิ่งที่รู้สึกพอไหว... ไม่นานมานี้ คุณคงทราบแล้วผมเคยไปตอบบทกวีที่คุณเขียนไว้ว่าดีใจที่ได้อ่านบทกวีดดีดี ผมชอบการเขียนและถ่ายทอดอารมณ์แบบที่คุณทำ คุณเขียนบอกเล่าธรรมชาติของหัวใจง่ายๆก็งามได้ หรือเขียนแบบวิจิตสละสลวยก็ไม่ผิดเพี้ยนในอารมณ์งาน นั่นเป็นความชื่นชมจริงๆ พักหลังผมจึงอ่านบทกวีที่คุณเขียนบ่อยๆด้วยความรู้สึกวิธีการน้ำถ้อยมาร้อยรสแบบคุณ และเป็นแรงใจหนึ่งให้ผมหันมาสนใจอารมณ์ตัวเองอีกครั้งหลังจากละทิ้งอารมณ์บางประการที่เรียกว่า กลอน สายลม แสงแดด ยาวเชียวคุณคงว่า... ผมเขียนเพราะผมคิดเท่านั้นมิมีอะไร ถ้ามีก็ขอบคุณที่เขียนงานที่บ้านกลอนและมาเยี่ยมให้รู้สึกเป็นเกียรติ ขอบคุณครับ ทุกถ้อยคำ ชื่นชุ่มหัวใจ
2 มิถุนายน 2554 00:17 น. - comment id 1196724
10 มิถุนายน 2554 10:02 น. - comment id 1198392
คุณโคลอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
