ปรองดอง

ศรีสมภพ

ปรองดองเถิดผองไทย   ก่อนมลายท้ายที่สุด
เลิกแบ่งแย่งยื้อยุด   ขอจงหยุด ..พิจารณา
ปู่ย่าตายายสร้าง   พลิกผืนร้างเหนื่อยหนักหนา
ดาบแกว่งเปลไกวมา   พลีชีวา.. รักษาถิ่น
น้ำตาและเลือดหลั่ง    ร่างกลบฝังมากมายสิ้น
มรดกตกทรัพย์สิน  ได้อิ่มกินบนถิ่นไทย
สุดเศร้า..ยุคคราวหลาน  ขัดแย้งกันปั่นป่วนใหญ่
เห็นต่าง ไม่เข้าใจ       แบ่งฝักฝ่าย ไม่ยอมกัน
เมามัวถือตัวถูก   ป่าวปั่นปลุกลุกต่อต้าน
กฎหมาย ก็เป็นหมัน   แหกกฎกัน ทั่วบ้านเมือง
ปรองดอง ..พี่น้องไทย  ก่อนจะสายไม่ได้เรื่อง
เกี่ยวแขนเลิกแค้นเคือง สร้างบ้านเมืองให้เฟื่องฟู
ไม่มีสี..ไม่มีฝ่าย       เราทั้งหลายไทยทุกผู้
เลือดเดียว เกี่ยวกันอยู่   เร่งกอบกู้..สู้ต่อไป
มาเถิดเปิดใจกว้าง   ร่วมสรรค์สร้างรวงรังใหม่
เห็นผิดคิดอภัย  เราใช่ใครไทยนะเออ                
 ปรองดองอยากร้องขอ  หยุดแล้วพอขอเสนอ
 จับมือ.. คือฉันเธอ  ที่แล้วเผลอเกินเกลอกัน
อารมณ์ผสมผสาน สถานการณ์ที่ผ่านผัน
ท้าทายไม่ฟังกัน     ไม่คาดฝัน ทำกันลง
ชาติพังทั้งเจ็บตาย  น่าอับอายไม่ประสงค์
ต่างฝ่ายไม่ยอมปลง   มุ่งหน้าตรง ไม่ลงกัน
เกลียดโกรธแต่โคตรไหน เป็นคนไทยใช่ไหมนั่น ?
เผาผลาญรานโรมรัน  ตึกรามร้านย่านวอดวาย
ต่างชาติกวาดตาจ้อง   โจษจันมอง.. มันต้องร้าย
เลิกเที่ยว อย่าเทียวไป      อาจเจ็บตายให้ระวัง  !
ชาติทรุดหยุดชะงัก  ต้องจมปลัก ชักถอยหลัง
ขัดแย้งแบ่งฝ่ายข้าง    ต่างไม่ฟัง.. ตั้งนานปี
มาเถิด..พี่น้องไทย        ร่วมกันใหม่ในวิถี
ตอบแทนแผ่นดินนี้      กตเวทีที่ควรทำ
เรื่องร้าย ที่กรายผ่าน   จงลืมมันอย่าตอกย้ำ
ให้เห็นเป็นเวรกรรม    จะไม่ทำอีกต่อไป
รวมผองมองข้างหน้า     ร่วมฟันฝ่าฝ้าม่านร้าย
พายจ้ำนำเรือไทย        ฝ่าผองภัยให้ผ่านพ้น
ปรองดอง อยากร้องขอ  มันมากพอต่อเหตุผล
ใช่ห่างต่างชั้นชน       ทุกตัวตน.. คือคนไทย
เห็นต่างมานั่งแย้ง    หนึ่งตำแหน่งราษฎร์แบ่งให้
ถูกต้องตามกฎหมาย    ประชาไทยได้เลือกมา
เสรีประชาธิปไตย...   คือจุดหมายที่ทายท้า
สมานฉันท์ร่วมฟันฝ่า   สู่รัฐสภา..ประชาธิปไตย  !
เคารพมติมหาชน   คือเหตุผลระบอบประชาธิปไตย ..