สามในสี่.. ที่สัดส่วน น้ำมากมวลในส่วนสัด แผ่นพื้นถูกกลืนซัด หนึ่งส่วนสัด สุดขัดขืน สมดุล..แกนหมุนโลก ถูกย้ายโยกยกพลิกพื้น สัดส่วนควรยั่งยืน ถูกคนขืน ฝืนความจริง ดินน้ำ.. ล้ำค่าคง ถูกย้ายโยงไม่คงนิ่ง ระดม ขุด,ถม,ทิ้ง ปรับพื้นพิง ไม่นิ่งนอน ธรรมชาติก็ปัดเปลี่ยน คนก็เพียรปลูกเปลี่ยนถอน โลกใหญ่ได้กินนอน จึงสะท้อน เตือนสะท้าน ! สมดุลลด..พื้นหดหาย สัดส่วนใหญ่ไหลล้นผ่าน แรงดูด ฉุดลดหลั่น น้ำผกผัน..ท่วมกันใหญ่ สามส่วน..ในส่วนสัด ถาโถมซัดเกินปัดไหว ที่ต่ำ..น้ำต้องไป อันตราย.. ไร้ต้านทาน อุทกภัย ! คงได้คิด ในความผิดสุดมหันต์ ผืนล่มจมบาดาล ทุกหย่อมย่านบานตะไท สามต่อหนึ่ง..ซึ่งสัดส่วน ต้องทบทวนด่วนทำไป สำนึกรู้.. ผู้อาศัย อย่าขี้ไหล ใส่หลังคา ! ยังไม่สาย ยังไม่ช้า ..ถ้าจะทำ ! อย่ากินบนเรือน ..แล้วขี้บนหลังคา ท้าทายโลก !
ศรีสมภพ 6 ต.ค. 2554 14:11 น. - ID 142073 
908
1
0
7 ตุลาคม 2554 01:56 น. - comment id 1210630
เดี๋ยวนี้ภัยธรรมชาติเยอะมาก เราคงต้องช่วยกันดูแลรักษาโลกเราเยอะๆกว่านี้กันแล้วนะคะ
7 ตุลาคม 2554 06:41 น. - comment id 1210635
ถ้าคนยังทำลายป่าอะไรก็คงช่วยไม่ได้ครับ
7 ตุลาคม 2554 06:48 น. - comment id 1210636
ในเมื่อธรรมชาติเป็นเช่นนี้.. มนุษย์ต้องปรับตัวครั้งใหญ่
7 ตุลาคม 2554 11:44 น. - comment id 1210662
เด็กน้อนเอย .... เวิ้งว้างกว้างไกลสุดสายตา คือมหาชลาลัยไร้ทางหนี ระลอกริ้วบนผิวน้ำร่อนรำชี้ เป็นวิถีที่โลกเรา ..ขอเอาคืน ! ขอบคุณๆ ....................................................... สุนทรวิทย์ ..คิดถูกต้อง มวลน้ำผองล่องท่วมบ่า วิบากกรรม ที่ทำมา ทำลายป่ามาช้านาน.. ขอบคุณๆ ....................................................... พจนา.. ปากเขาว่าแต่ตาขยิบ พูดเต็มสิบ ทำแค่หนึ่ง เมือโดนน้ำ ก็รำพึง หมดที่พึ่ง ถึงคิดทำ ! พอหมดน้ำ ..หาทำไม่ ขอบคุณๆ ......................................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
