ด้วยใจให้ท่านเวทย์

วรรณกาญจน์

ขอเรียนตามรู้สึกตรึกตรองได้
ด้วยจริงใจไม่เล่นเป็นหลอกหลอน
ข้าน้อยด้อยความรู้สู้เขียนกลอน
ทุกบทตอนพยายามตามตำรา
เพราะไม่เคยร่ำเรียนเพียรทางนี้
สงสัยทีมีใครไขปัญหา
อยากเอ่ยถามยามใดให้อัปรา
ไม่รู้หน้าผู้ใดไม่อยากกวน
จึงเหมือนคนจนมุมซุ่มคอยอ่าน
เหล่ากลอนกานท์ท่านฝากมากสุขสรวล
เริ่มระเริงหลงไปไม่ทบทวน
เป็นตัวป่วนกวนกลอนอ่อนสัมมา
ก็ที่เห็นเป็นเด็กเล็กทั้งนั้น
มองตัวฉันมั่นใจไปหนักหนา
ว่าเป็นผู้สูงวัยใครผ่านมา
ให้เรียกป้าอย่างงสงสัยเลย
จนบรรจบพบอ่านงานท่านเวทย์
เห็นจงเจตน์สอนหลานคร้านวางเฉย
จึงกราบเรียนเพียรขอต่อท่านเลย
ท่านช่วยเอ่ยสอนฉันนั้นอีกคน
หากแต่ยังลังเลเฉไฉว่า
เปลืองเวลาท่านไหมใจฉงน
ท่านอาจต้องอ่านกานท์ปานทุกข์ทน
ที่เปปนมากศิษย์คิดไหว้วอน
จึงจำใจไพล่หลอกบอกไปว่า
เกรงใจถ้าหากท่านผ่านมาสอน
ซาบซึ้งตัวท่านไซร้ไม่นิ่งนอน
ช่วยเกลากลอนสอนกันฉันขอบคุณ
กลอนบทนี้ที่ฉันมั่นมุ่งเขียน
เพราะอยากเรียนท่านอ่านวานเกื้อหนุน
นึกเสียว่าสอนไปได้ทำบุญ
เป็นทานทุนตุนไว้ได้อิ่มเอม				
comments powered by Disqus
  • windsaint

    20 พฤศจิกายน 2545 07:23 น. - comment id 96608

    แค้นหรือไร อิอิ
  • พุดพัดชา

    20 พฤศจิกายน 2545 09:06 น. - comment id 96617

    มาให้กำลังใจคนแรกเลยนะคะ
    มนุษย์ทุกคนในโลกนี้
    มีดีมีพรสวรรค์กันละด้าน
    บางคนเก่งโคลงฉันท์กาพย์กลอน
    บ้างก็เก่งทางกลอนแปดเรืยกว่าทางใครทางท่านนะคะ..
    และเวทีแสนรักนี้ก็ให้เราทุกคนได้มีโอกาสมาแลกเปลี่ยนใจกันยามเหงา..
    หากมีการจับผิดก็จะทำให้นักกลอนเขียนยิ่งฝืดนะคะ
    และหากมีการแนะนำอยากให้มีการแนะนำเป็นส่วนตัวทางเมล์ก็ได้ เพราทุกงานเจ้าของได้พยายามทำด้วยหัวใจอยู่แล้วนะคะ เป็นการให้เกียรติแก่เจ้าของงานงาม เพราะงานนั้นมันงามด้วยตัวเองแม้บางครั้งอาจจะออกนอกทางฉันทลักษณ์ไปบ้าง ส่วนคนเก่งฉันทลักษณ์เราก็มีตัวอย่างให้ศึกษาและใฝ่หาความรู้อยูแล้ว
    พุดพัดชาเปิดใจเฉกเช่นเดียวกับคุณส้มโอนะคะ ยินดีรับคำติชม
    แต่บางครั้งในใจลึกๆก็ไม่อยากทิ้งความเป็นตัวของตัวเอง...
    จึงอยากบอกว่าอย่าจริงจังจนหมดความละมุนในใจเลยค่ะ ให้กาลเวลาเพาะบ่ม ให้กาลเวลาสอน
    ให้ใจเราเลือกทำในสิ่งที่ถนัดและรักจะเป็นดีนะคะ อย่าท้อแท้
  • พุดพัดชา

    20 พฤศจิกายน 2545 10:10 น. - comment id 96620

    บทนี้เขียนด้วยดวงใจรักทั้งดวงเลยค่ะ และอยากบอกว่า..งานของพุดพัดชามักจะจบแบบอยากจบนะคะ ไม่ค่อยคำนึงถึงฉันทลักษณ์เพราะความรักคำ..
    มอบให้คุณส้มโอแสนดีที่แสนน่ารักนะคะ
    
    ในลมหอมหลอมดวงใจให้ไหวหวั่น
    หวานจากจันทร์วันเดือนแรมแย้มเยือนสรวง
    คืนเดือนเสี้ยวเกี่ยวกิ่งฟ้าเพียงครึ่งดวง
    ราตรีล่วงรวงดาวพรายร่ายมนต์ใจ...
    
    แลละลิบทิพย์ทิวเมฆเสกมนต์เศร้า
    เดือนแรมร้าวร้างลาเลือนเตือนใจไหว
    แสงเดือนเศร้าร้าวรอนเว้าวอนใจ
    ใครหนอใครเคยโลมไล้ใต้เงาจันทร์
    
    วอนลมหอมหลอมดวงใจรอรับรัก
    เพ้อเพียงภักดิ์พ้อเพียงหลงตรงใจขวัญ
    เสน่หาอาวรณ์ออดอ้อนจันทร์
    ฝากเงาจันทร์ว่าเงาใจใครตรอมตรม..
    
    สิบกว่าปีแล้วหนอรอพบหน้า
    ชื่นชีวายอดชีวันฝันขื่นขม
    เป็นความรักหนักแน่นหนาวระทม
    เป็นความขมจมจับทับทวี
    
    ในความรักหนักแน่นผ่านพิสูจน์
    ใช่เพียงพูดผ่านกลอนรอนร้าวนี้
    ใช่เพียงฝันคือวันจริงในชีวี
    ใช่ใจนี้ที่ไม่ท้อรอรักจริง
    
    หวังไม่นานกาลผ่านไปใจรักจบ
    ขอเพียงพบสบตากันนิ่งนิ่ง
    โลกตรงหน้าคงหยุดหมุนดูรักจริง
    นั่นคือสิ่งรอคอยลบรอยใจ..
    
    เป็นเพียงฝันหรือเปล่าใจเราหนอ?
    คนที่รอที่รักรู้บ้างไหม
    มีชายหนึ่งซึ้งในรักหนักแน่นใจ
    วันสิ้นใจ..ในอ้อมกอด รอยอดรักปิดเปลือกตา..... 
     
    
  • แนทตี้.....^*^

    20 พฤศจิกายน 2545 10:28 น. - comment id 96622

    ^*^
        ^*^
                ^*^......มาขอสารภาพผิดค่า........^*^
               แนทตี้ชอบแต่งตามใจตนเองมากเลย
             จนบางครั้งรู้ตัวว่าผิดฉันทลักษณ์นะคะ
                    แต่ก็อดที่ลองแต่งดูบ้างไม่ได้
                  เมื่อก่อนไม่ได้สนใจด้านนี้เลยค่ะ
                         เพราะต้องเรียนหนังสือ
                   แล้วก้อเพิ่งรู้จักเวปนี้ไม่นานด้วย
               แต่..ตอนเนี้ยเริ่มหลงใหลตัวอักษรแล้ว
                     จะพยายามปรับปรุงตัวเองนะนะ
            ^*^.....................^___^......................^*^
                          ชื่นชมคุณป้าส้มจังค่ะ
                        ที่พยายามศึกษาอยู่เสมอ
                 จนผลงานจัดอยู่ในแถวหน้าแล้ว
                       แนทตี้ตามมะทันแล้วล่ะ
                      จะให้รอก้อเกรงใจจัง..แหะ           ^
                 ^*^...............^___^.................^*^
                           ขอบคุณความคิดเห็น
                         ของคุณพุดพัดชานะคะ
                       พออ่านแล้วทําให้มีกําลังใจ
                         ค่อยใจชื้นหน่อยนะเนี่ย
                              (  หาแนวร่วมอะ)
               ^*^.................^___^...................^*^
    
  • พุดพัดชา

    20 พฤศจิกายน 2545 11:09 น. - comment id 96627

    แนทตี้คะ แต่งตามฉันทลักษณ์ได้ยิ่งดีใหญ่เลยนะคะ และยิ่งเปิดใจรับคำแนะนำยิ่งดีเลยต่อการเขียน เราจะได้นำมาพัฒนา งานให้ยิ่งงามขึ้น
    พุดพัดชา..ชอบร้อยแก้วค่ะ แต่พยายามเขียนกลอนเพราะไทยโพเอมมีแต่กลอน จริงๆพุดพัดชานอกคอกมานานแล้วเพราะแอบลงเรื่องสั้นมานานนับหลายร้อยเรื่อง พอมีหัวข้อให้กลับไม่ไปเขียน งานเก่าปีกฟ้ายังบอกเก็บเอาไว้ให้
    แต่พุดพัดชายังไม่ได้สมัครสมาชิกกลับมางานเลยยังกลับมาไม่ได้..เลยเริ่มนับหนึ่งใหม่นะคะ
    ด้วยรัก
    
  • เวทย์

    20 พฤศจิกายน 2545 11:37 น. - comment id 96636

    ผมเองไม่ใคร่ยึดมั่นฉันทลักษณ์(อย่างที่บางคนเข้าใจ)
    และจะมองในเนื้อหามากกว่ารูปแบบเสมอ
    แต่ถ้าให้คอยติเตียนงานที่ลงในไทยโพเอม วันๆคงไม่ต้องทำอย่างอื่น
    การที่เข้าไปติงบางจุดกับบางคนก็เพราะคิดว่าเจ้าของงานน่าจะไม่เป็นชาล้นถ้วย ทางเมล์ก็เคยทำ  แต่ไม่สะดวก
    และความบกพร่องบางอย่างคนอื่นๆน่าจะได้เรียนรู้ด้วย
    ไม่มีงานของใครดีพร้อม  ของผมก็เหมือนกัน
    ถ้าใครเห็นว่าตรงไหนไม่ดีพอก็วานให้บอกด้วย
    การติเพื่อก่อ  ย่อมมีค่าเสมอ
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    20 พฤศจิกายน 2545 17:43 น. - comment id 96685

    ผมยังชื่นชอบงานของลุงเวทย์เสมอครับ
    
    โดยเฉพาะกลอนแปด  ที่ลุงแต่งมาล้วนซ่อน
    
    ปรัชญาไว้มากมาย...ขอบคุณครับ
    
    
  • วรรณกาญจน์

    20 พฤศจิกายน 2545 22:05 น. - comment id 96744

    ได้อ่านข้อความของท่านเวทย์แล้ว ตอนนี้รู้สึกสบายใจมากๆเลยค่ะ ~^_^~
     ความจริงคิดว่าหลายๆคนคงคิดเหมือนดิฉันว่า การสื่อสารกันทาง net นั้นถ้ามองในแง่ร้ายก็ต่างมีความระแวงแฝงกันอยู่นิดๆ ( ของดิฉันนี้ด!เดียว จริงๆ) เพราะไม่รู้ใครเป็นใคร
    
    ถ้ามองในแง่ดีนั้นจะเห็นว่า ต่างคนต่างเกรงใจ กันเวลาจะ ติดต่อพูดคุยขอความช่วยเหลือก็ ต้องลองหยั่งเชิงกันก่อน ด้วยความไม่รู้ว่าใครเป็นใครเช่นกัน
    
    ส่วนตัวดิฉันจะมีนิสัยที่ พอคุ้นเคยแล้วก็จะ เปิดเผยนิสัยแท้จริงออกมาเสมือนอยู่ท่ามกลางเพื่อนฝูงเลย และการที่มาอยู่ในไทยโพเอม เกือบ 4 เดือนมานี้ รู้สึกคุ้นเคย นึกว่าเป็นบ้านอีกหลังไปแล้ว จะทำอะไรก็ทำได้ จนเกือบจะล้น( ถ้วย ) จึงรู้สึกยินดีมากๆ ที่จะมีใครคอยปราม ติติง ไว้บ้าง เพื่อจะได้ไม่หลงระเริงเกินไป
    
    ขอบคุณพุดพัดชาผู้น่ารักมากๆด้วยค่ะ ดิฉันเป็นคนที่ชอบฟังความคิดเห็นคนอื่น เพราะทำให้รู้จักตัวเองมากขึ้น รู้จักว่าควรจะทำตัวยังไงให้อยู่รอดในสังคม 
    
    ขอบคุณ แนตตี้ ( หายไปนาน ป้าคิดถึงมากเลยค่ะ ) ที่แวะเข้ามา 
    
    ต่องก็เช่นกัน เข้ามาเพราะเห็นแต่งให้ท่านเวทย์อะสิ ( รู้นะ อิอิ )
    
    เจ้าลมกลอนป้าไม่ได้มีอารมณ์แค้นเลยนะ แปลเจตนาป้าผิดซะแร้ว โฮะๆๆ 
    
    เป็นตัวของตัวเอง ---ไม่ทำใครเดือดร้อน---  ช่วยเหลือคนอื่นตามควร--- ทำความดี---ละเว้นชั่ว--- ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ผ่องใจ--- ดีกว่า นิ ~^_^~
  • เวทย์

    21 พฤศจิกายน 2545 18:17 น. - comment id 97010

    ขออะไรสักอย่างนะ
    อย่าเรียก ท่าน อีกเลย
    ส่วนจะเรียกหาอย่างไรก็ตามถนัด
  • วรรณกาญจน์

    21 พฤศจิกายน 2545 20:27 น. - comment id 97027

    ได้ค่ะท่านเวทย์..... ( อิอิ ) อ๊ะ! ขออภัยค่ะ  ( เล่นอีกแล้ว ) ..... ก็ถนัดแบบนี้ล่ะค่ะ .... อืม....แต่เดี๋ยวจะลองคิดูนะคะ ว่าเรียกหาอย่างไรดีค่ะ ~^_^~
  • ร้อยกรอง

    24 พฤศจิกายน 2545 07:24 น. - comment id 97469

    ..ขออนุญาตเข้ามาอ่านอีกคนค่ะ
      รออ่านบทกลอนของลุงเวทย์
      บอกสาเหตุอ่านแล้วแนวอ่านเวทย์
      ขอลุงเวทย์เริ่มร่ายมนต์สอนกลอนกานท์
       หลานๆนะคะ..
       
    
  • ความห่วงใย

    24 พฤศจิกายน 2545 11:30 น. - comment id 97496

    ขอเข้ามาอ่านด้วยคนนะคะป้าส้ม
    อยากรู้ว่าป้าส้มมอบให้อะไรคุณพ่อ
    จากใจป้าส้ม...อิอิ....คิดถึงป้าส้มที่สุดค่ะ
    หลานแก้วกลับมาซบอกคุณป้าส้มที่น่ารักแล้วค่ะ
    ขอซบอกร้องไห้อีกครั้งนะคะ....ฮือฮือ....
    คุณพ่อเค้าเก่งนะคะป้าส้ม...เป็นคนดีด้วยนะคะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน