กลอนเก่า...มาเล่าใหม่...(มาเล่าใหม่...อีกแหละ)

นายดอกไม้

นี่ก็บทเก่ามาเล่าใหม่...ใกล้ๆ กันน่ะครับ
น่านะ..เห็นใจกันหน่อย...
         ....ลมหนาว...
สายลมพัดพาเอื่อย...เรื่อยไหลล่อง	
ตามทำนองเกลียวคลื่น...ผ่านคืนหนาว
จากฟากฟ้าแดนไกล...ไร้เดือนดาว	
หอบเรื่องราวมากมาย...ในอุรา
ผ่านป่าเขาไพรกว้าง...ทะเลใหญ่	
สู่เมืองไทยด้วยฝัน...ผ่านเวลา
มอบแด่ใครคนหนึ่ง...ซึ่งห่วงหา	
บอกเธอว่า คิดถึง...และห่วงใย				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    25 มกราคม 2546 08:23 น. - comment id 106330

    ผ่านลมหนาวอีกกี่คราวยังคิดถึง
    ใจรัดรึงมิเดียวดายโปรดคลายเหงา
    ยามอยู่ห่างแสนไกลอย่าใจเบา
    ก็เพียงเข้าใจกันเท่านั้นพอ
  • นายดอกไม้

    25 มกราคม 2546 09:10 น. - comment id 106345

    อยู่ห่างไกลใต้โพ้น...ชายทะเล
    กับความเหว่เงียบเหงา...แลเศร้าหงอย
    คิดถึงนักทุกวัน...คนเฝ้าคอย
    นานหน่อยนะแก้วตา...อย่าว่ากัน...อิอิ
  • ~~พราวฝัน~~

    25 มกราคม 2546 12:52 น. - comment id 106363

    จะกี่หนาว กี่เหมันต์ หวั่นใยเจ้า
    เมื่อหัวใจ ของสองเรา ยังห่วงหา
    คนอยู่ไกล  ยังห่วงใย.. ใช่ร้างลา
    ความอบอุ่น ยังส่งมา..ให้เจ้าคลาย..........
    
    ฝากผ่านฟ้า  ผ่านลม พรมห่มเจ้า
    ความเหน็บหนาว จงบางเบา จงเหือดหาย
    ผิวแผ่วพริ้ว  ความอบอุ่น กรุ่นรอบกาย
    ไล้ผิวผ่าย...ผ่านผิวเนื้อ..เพื่อคลายจาง.........
    
    
  • นายดอกไม้

    26 มกราคม 2546 06:11 น. - comment id 106404

    กี่ฝนร้อนตรอมตรม...กี่ลมหนาว
    กี่เรื่องราวหลากหลาย...กี่รายเรียง
    กี่มากน้อยความฝัน...กี่ผันเบี่ยง
    กี่สำเนียงเฝ้ารอ...กี่ท้อใจ
    
    กี่ผู้คนผ่านพบ...กี่จบลง
    กี่ซื่อตรงคำเว้า...กี่เขาหน่าย
    กี่ความหวังว่าแน่...กี่แพ้พ่าย
    กี่หัวใจยับเยิน...กี่เกินทน...
    
    
  • rain..

    26 มกราคม 2546 07:44 น. - comment id 106411

    ไพเราะ...และเศร้าจัง...
  • นายดอกไม้

    26 มกราคม 2546 08:23 น. - comment id 106418

    ครับ ขอบคุณครับ
    ไม่รู้จะเศร้า หรือจะเพราะ ก็ไม่ทราบ เห้อ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน