ใจหนึ่ง..อยากตัดพ้อและต่อว่า มาให้รู้จักแล้วจากลา..กันง่ายง่าย เคยพูดคุยแล้วอยู่อยู่..จะหนีไกล ไหนบอกไว้..มิตรภาพที่ให้..ไม่เปลี่ยนผัน ใจสอง..น้อยอกน้อยใจมาก เสียใจที่ต้องจาก..เหมือนดังฝัน พูดคุยหยอกล้อ..รอวันได้เจอกัน ทานข้าวประสาเพื่อนที่ผูกพัน..กันมานาน ใจหนึ่ง..ร้อนรุ่มข้างในอก โมโหจนน้ำตาตก..ช่างหักหาญ คนเคยมีน้ำใจให้..ในวันวาน เธอทำมันแหลกราน..ด้วยสองคำ ใจสอง..คงช้ำใจไม่รู้จบ ที่เคยหวังจะได้พบ..คงต้องช้ำ เธอมาฝากรอยอาลัย..ให้ใจจำ เหมือนตัวเธอนั้นเหยียบย่ำ..ทำได้ลง ใจหนึ่ง..ปล่อยเธอไปไม่อยากฝืน หากคำเพื่อนที่หยิบยื่น..เหมือนฝุ่นผง เชิญเธอไป..สำหรับฉันสักวันคง ตัดใจปลง..ลืมเธอได้ในไม่นาน ใจสอง..น้ำตารินหลั่งไหล สายเกินไป..ไม่ทันเอ่ย..คำเรียกขาน เธอออกปาก..บอก- ลาก่อน- ใจร้าวราน ทิ้งความเจ็บทรมาน..ให้คนคอย คนสองคน..ใจสองใจ..ต่างคำกล่าว แต่ที่เหมือนคือปวดร้าว..ไม่ใช่น้อย เห็นลางลาง..มิตรภาพ..ใกล้หลุดลอย ไม่อาจรั้ง..จำต้องปล่อย..ตามใจเธอ .................................... วันนี้..เธอมาเอ่ยคำร่ำลา.. บอกว่าคงไม่ได้คุยกันอีก.. และคงจะปิดเมลที่เธอใช้ด้วย.. มันเศร้า ๆ นะ ..คนเคยคุยกัน.. มิตรภาพ..ที่เธอเฝ้าย้ำ..แม้ในวันนี้เธอก็ยังพูดถึง.. เราไม่สน..ไม่เข้าใจ..มิตรภาพที่ไหน..ก็จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว.. อีกไม่นาน..ต่างคนก็ต้องต่างลืม... เราบอกว่า..จะแต่งกลอนให้..ยังไงเข้ามาดูหน่อยก็ยังดี อย่างน้อย..เราก็คุยกันมาได้ช่วงเวลาหนึ่ง.. แต่เธอกลับบอกมาว่า..ไม่ต้อง..เพราะคงไม่เข้ามาที่ไทยโพเอมอีก เราว่าเธอช่างหักหาญน้ำใจมาก..เธอบอกมาแค่..เสียใจ.. อยากบอกว่า..ทั้งเศร้า..ทั้งโมโห.. สำหรับอีกคนหนึ่ง..เค้าเสียใจนะ พูดไม่ออกไปเลย.. เค้ารู้สึกดีกับเธอมาก..ถามถึงเธอทุกวัน.. ถึงเค้าจะรู้จักกับเธอทีหลังเรา.. แต่เราดูออกว่าเค้าผูกพันกับเธอ..มากกว่าที่เรารู้สึก เค้าคงเสียใจไปนาน... กับการจากไปของเธอโดยไม่รู้เหตุผลของการจากลา.. ....................... อืมมม ไม่รู้สิ..ตอนนี้พูดอะไรไม่ออกนะ.. อาจเพราะยังงง ๆ และขุ่นข้องในใจ.. รู้ว่าเธอมีเหตุผลที่ไม่อาจบอกได้.. แต่ไม่เข้าใจ..ทำไมต้องลาจากมิตรภาพของเรา 3 คนด้วย คำพูด และ กลอนของเราอาจแรง..( ทั้งที่ตอนแรกตั้งใจจะแต่งอำลาให้อบอุ่น ) แต่ถ้าเธอเข้าใจคำว่า มิตรภาพ ที่เธอมักเอ่ยมันออกมา.. เธอจะรู้ถึงความรู้สึกของเราสองคน... อยากให้จากกันด้วยดี.. เขียนถึงเธอไว้ ณ ที่นี้.. แม้เธอจะเข้ามาอ่านหรือไม่..ก็ตาม... .........................
ผู้หญิงสีม่วง 17 มี.ค. 2547 17:11 น. - ID 48940 
1347
10
0
17 มีนาคม 2547 19:34 น. - comment id 232483
หน้าส่วนตัว
..เรน..รู้นะคะ...
ผู้ชาย.. อ่อนโยน..อย่างพี่แทน...
..คง..ไม่ใจร้าย....
..เหตุผล..
..กับความรู้สึก...
เรน..เศร้า..จังคะ..พี่เบญ..
..เรน..เป็นกำลังใจ...
..ให้กับมิตรภาพ.. ที่งดงาม...
ทุก..ความรู้สึก...นะคะ...
17 มีนาคม 2547 20:07 น. - comment id 232500
นู๋เรนจ๋า... พี่อยากบอกว่า กลอนที่พี่แต่ง... ใช้เวลาประมาณ 5 นาที หลังจากได้รับรู้การลาจาก... มองหน้าเศร้า ๆ ของเพื่อนอีกคน..ใจตัวเองก็หมองหม่น.. อารมณ์พาไปอย่างมาก.. ไม่มีเจตนาที่จะโกรธเค้าเลย... มาตอนนี้..พยายามอย่างมากที่จะทำความเข้าใจ คนเรามีพบย่อมมีจาก.. ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่มีวันเลิกรา... แต่ในใจ พี่ก็ยังคิดว่า... คนในงานเลี้ยง..สักวันต้องได้พบกันอีก.. งานเลี้ยงย่อมมีคนจัดขึ้นใหม่... จึงทำให้พี่ไม่เข้าใจว่า... ทำไม เขา..ถึงต้องกล่าวคำอำลา..เหมือนกับว่า.. จะไม่เจอะเจอกันอีกแล้ว.. พี่ไม่เข้าใจน่ะจ้ะ... เค้าเป็นผู้ชายอ่อนโยน..พี่รับรู้.. ถึงได้หวงแหน..และสะเทือนใจต่อมิตรภาพครั้งนี้มากไงจ๊ะ เอ...หรือพี่..อ่อนไหวเกินไป... นู๋เรนช่วยพี่คิดหน่อยสิ...เศร้าจัง... ......
17 มีนาคม 2547 21:00 น. - comment id 232524
..พี่คนดี..ของเรน...
..เรน.. อยู่เป็นเพื่อน..ที่นี่..ตอนนี้นะคะ..
..เรน..เชื่อ..ในรัก..และมิตรภาพ...
..ความรัก..ให้สิ่ง มหัศจรรย์....
...สุภาพบุรุษ..คนนั้น...
..คงมีเหตุผล...
เรนว่า ..พี่เค้า...ต้องกลับมา..นะคะ...
..ผู้หญิง..ที่น่ารัก...
.แบบพี่สาวเรน... ใครๆ.. ก็ อยาก..ให้..
มิตรภาพ... ที่เป็นนิรันดร์....
..เรน...เป็นกำลังใจ...ให้พี่...นะคะ..
18 มีนาคม 2547 01:11 น. - comment id 232628
เป็นกำลังให้นะคะ ผู้หญิงสีม่วง ตกลงเค้าจะไปไหน ลองถามดูสิคะ เค้าอาจเปลี่ยนใจแล้ว น่าจะเปลี่ยนใจแล้ว น่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงแล้วนะ....จริงๆนะ เราเชื่ออย่างนั้น
18 มีนาคม 2547 04:46 น. - comment id 232668
เสียใจ ก็ให้หยุดเก็บไว้ เก็บไว้ข้างใน ยิ้มให้โลก นะคะ
18 มีนาคม 2547 13:02 น. - comment id 232821
มาทักทายค่ะ... เปงกำลังใจให้ค่ะ... อ่านแล้วเศร้าเลยอ่ะ......
18 มีนาคม 2547 14:19 น. - comment id 232863
คงจะเป็นวันทองมีสองใจ ใจหนึ่งรักใจหนึ่งใคร่สลับหวน พอขุนแผนไกลตาก็คร่ำครวญ เจ้าขุนช้างชี้ชวนเลยคล้อยตาม..... อิอิ พระพันวษารู้ทัน...อยากร่วมเล่นจับยามสามตาวันทองพอใจแค่ยามสองตาก็เลยถูกประหาร..อิอิ
18 มีนาคม 2547 15:02 น. - comment id 232890
เข้มแข็งไว้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
21 มีนาคม 2547 12:31 น. - comment id 234221
เขาคงมีเหตุผล จึงได้ทำตนเช่นนั้น แต่เชื่อเถอะความผูกพัน เขาไม่มีวันจะลบเลือน *-*ความเป็นเพื่อนลบเลือนกันไม่ได้หรอกค่ะ เชื่อซิค่ะ เขาจะยังจดจำมิตรภาพของเราไปจนวันตาย ยิ่งเขาคนนั้นเป็นคนอบอุ่นและน้ำใจดีด้วยแล้วเขาลืมไม่ลงหลอกค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
22 มีนาคม 2547 22:21 น. - comment id 235214
หากเชื่อแล้วว่ามิตรภาพสำคัญยิ่ง จะอำลาทุกสิ่งไปไยเล่ามิ่งขวัญ เขาจะคิดอย่างไรตอนนี้ไม่สำค้ญ เพียงใจมั่นสัมพันธ์รักสลักงาม จะตัดใจไฉนเล่าให้เราเจ็บ สู้เฝ้าเก็บปรารถนาดีของเธอสาม เป็นมิตรแห่งหทัยลิขิตตาม อย่านึกขามในจิตนิมิตดี ..................................................... เชื่อว่า....คนที่คุณกล่าวถึงยังคงระลึกถึงมิตรภาพอันงดงามนั้นเสมอจ้ะ ...................................................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
