เขาแดง

นกตะวัน

เข้าเขตกุยบุรีมาได้ไม่นานนัก นายโต้งเลี้ยวซ้ายขับรถมาตามถนนราดยางอย่างดีจนผิดสังเกต เพราะเมื่อก่อนนี้มากี่ครั้งๆไม่เคยดีสักที เข้ามาได้สักครู่เรายังคงแลเห็นเขาสามร้อยยอดเด่นตระหง่านอยู่เช่นเดิมทางด้านซ้ายของถนน ล้อมรอบด้วยทุ่งสามร้อยยอดซึ่งนับวันมีแต่จะเสื่อมโทรมลงเพราะการบุกรุกของชาวบ้าน พอผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่งมาได้สักพัก ถนนได้เลี้ยวไปทางขวา ทางด้านซ้ายของถนนเราแลเห็นเขาหินปูนลูกหนึ่งไม่สูงนัก เรียกกันว่า เขาแดง 
โอ้เขาแดงแห่งนี้หินสีคล้ำ			
เห็นผาล้ำยื่นเหลี่ยมแลเสี้ยมแหลม
ยามแสงทองส่องหินทองดิ้นแซม		
ดั่งแดงแต้มเติมใส่สดใสพลัน
ใคร่อยากเห็นเป็นเลียงผามาครั้งก่อน		
เหยียบชะง่อนยืนชะโงกเหมือนโศกศัลย์
มาครั้งใดไม่เห็นเป็นตัวมัน			
ใยโชคนั้นหนีห่างลาร้างเรา
เคยเห็นแน่แต่เป็นเช่นนกออก		
บินไล่หยอกเย้าเล่นเห็นเหนือเขา
แล้วผลุบหายคล้ายเห็นเป็นเพียงเงา		
เหล่านกเจ้าจับคู่อยู่ด้วยกัน
เชิงเขาแดงแห่งนี้มีบ้านพัก			
ที่พำนักผู้เดินทางกลางไพสัณฑ์
แต่ยุงชุมรุมทำร้ายกัดกายกัน			
ต้องแสบคันทุกครั้งหลังมาเยือน
เลี้ยวซ้ายอ้อมเขาแดงมาได้หน่อย นายโต้งจอดรถทันทีเพราะถึงด่านตรวจของเจ้าหน้าที่แล้ว เจ้าชุงลงจากรถไปจ่ายค่าธรรมเนียม แล้วนายโต้งขับรถต่อ เลี้ยวขวาผ่านที่ทำการอุทยานฯ ไปตามถนนลำลองซึ่งสองข้างถนนเต็มไปด้วยต้นโกงกางใบใหญ่ที่พึ่งปลูกใหม่ เราผ่านกองคาราวานของรถที่จอดเรียงรายอยู่ริมถนน เดากันว่าเป็นกองถ่ายภาพยนตร์เรื่องใดเรื่องหนึ่ง จนกระทั่งแล่นมาจนสุดถนน นายโต้งจึงจอดรถ หลังจากนั้นเราจะต้องเดินตามกันไป
เยี่ยมสามร้อยยอด 2
7 กรกฎาคม 2547