บ้านเมืองเป็นสุขไซร้ ร่วมพัน หมื่นปี ชาวไทยเกษมสันต์ ถ้วนหน้า บัดนี้ไทยเราผัน เปลี่ยนแปลก แตกแยกล้วนเข่นฆ่า พี่น้องพงษ์ไทย สมานสมัครสา มัคคี ไทยแต่บุราณนั้นมี ทุกผู้ ร่วมสู้ต้านไพรี หาญกล้า พงษ์ไทยจึงได้อยู่ จนปัจจุบัน เหตุไฉนไทยจึ่งฆ่า พงษ์ไทย กันเอง เหตุไฉนต้องแตกไป เป็นอื่น เหตุไฉนทิ้งกันได้ ทั้งพ่อ แม่ญาติ เหตุไฉนไม่ร่มรื่น เปนหนึ่งดังเดิม ขอเถิดร่วมกันเปลี่ยน ทัศนะ ขอให้เลิกลดละ เข่นฆ่า ขอให้เลิกฉาดฉะ ให้มา คุยกัน เหล่าไทยจักดีกว่า ดังนี้แน่นอน ไทยเรารักกันมา ตลอด ไทยของเรานั้นปลอด ทุกข์เศร้า ไทยไม่เคยพร่ำพรอด ขอร้อง ชาติใด ไทยเป็นไทยของเรา ชั่วนิจนิรันดร
นัฐรัญ 27 พ.ย. 2547 23:43 น. - ID 66424 
784
3
0
28 พฤศจิกายน 2547 09:56 น. - comment id 379558
หน้าส่วนตัว
..สื่อ ความรู้สึก .. ได้ดีมากเลยคะ ..
..เรน แวะมา .. ทักทาย ..นะคะ..
28 พฤศจิกายน 2547 12:01 น. - comment id 379631
ขอให้ประเทศชาติไทย กลับมาเหมือนในอดีต ขอความสงบขอบขีด ในอดีตจงกลับคืน *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ อยากให้ประเทศไทยมีรอยยิ้มและสันติภาพเหมือนเก่าค่ะ*-*
30 พฤศจิกายน 2547 21:30 น. - comment id 381354
แผ่นดินเป็นดั่งชลา มีคุณมหา ต้องตอบแทนคุณแผ่นดิน รักชาติยิ่งกว่าชีวิน สมปถพิน ที่ก่อร่างสร้างลูกไทย ขอไทยเรานั้นร่วมใจ รักธิปไตย ให้เป็นอันหนึ่งอันเดียว ชนไทยอย่ามัวแลเหลียว เราจงกลมเกลียว อย่าให้แยกแตกจากกัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
