เกิดเป็นแพะและเล็มหญ้าเต็มทุ่ง มิเคยยุ่งแหย่มนุษย์สุดแค้นหนา เหตุใดคนปล้นชื่อเคยลือชา ป้ายสีข้าคนทำช้ำสิ้นดี กรรมใครหนอก่อไว้ใยมิคิด ทำความผิดเพี้ยนไปไม่สุขี กลับร้อนตัวกลัวตายหน่ายชีวี โยนผิดนี้เพื่อเขาเศร้าแทนตน ต้องรับบาปตราบใดใจคนแคบ คอยซุ่มแอบเอาชื่อลือทุกหน มิเคยทำกรรมใดใยผู้คน กล่าวหาล้นทุกเรื่องเคืองทุกที ใคร่ออดอ้อนวอนคนเคยทนกราบ แพะรับบาปเบื่อแล้วใคร่แจวหนี หากทำผิดติดตัวกลัวคดี รักศักดิ์ศรีเสนอตัวอย่ากลัวตาย แด่ ดาหลาและปะการัง เจ้าของบทกวี สืบค้นหา 31 มีนาคม 2548
นกตะวัน 31 มี.ค. 2548 06:38 น. - ID 73680 
3940
3
0
31 มีนาคม 2548 09:29 น. - comment id 447021
*-*
31 มีนาคม 2548 10:33 น. - comment id 447048
หน้าส่วนตัว
เกิดเป็นแพะแกะลาถูกตราบาป
เหมือนโดนสาปสังเวยจำเลยผิด
คงโง่เง่าเต่าตุ่นไม่ครุ่นคิด
หลั่งโลหิตหมดหัวเป็นตัวแทน
ก็ไม่แปลกแตกต่างเหมือนอย่างเก่า
ก่อนที่เรารู้นี้สักกี่แสน
เป็นเหยื่อพลีพิฆาตไม่ขาดแคลน
ทุกแว่นแคว้นแดนไหนมีให้พบ
เมื่อเข้าทางอ้างเอาเพราะเขางั่ง
สลักหลังตั้งป้ายแล้วหายหลบ
ต้องรับเอาเขลานักเลยมักจบ
มาเป็นศพพบเห็นจนเจนชิน
ที่ช่วยเหลือเหยื่อพลีพอมีบ้าง
แต่ทั้งบางบอกเลยไม่เคยสิ้น
ก็เห็นอยู่อย่างนีมีเกลื่อนดิน
เป็นอาจิณยินมาแต่ช้านาน
31 มีนาคม 2548 10:51 น. - comment id 447058
บทกวีงดงามมากครับ
31 มีนาคม 2548 11:42 น. - comment id 447102
เป็นเพียงแพะแบ๊ะแบ๊ะไปใครจะเชื่อ ถูกแล่เนื้อแหวะหนังผูกกระดูกห้อย :)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด