ข้างหลังภาพนั้น คือฉันผู้ถ่าย นอนร้องไห้ถ่ายภาพเธอคนรัก นอนดูเธอจากด้านหลังใจช้ำหนัก เพราะคนที่เรารักเขาไม่รัก ต้องทำใจ ได้แต่ถ่ายภาพเธอจากด้านหลัง และเก็บงำความรู้สึกต่าง-ต่างไว้ จะร้องไห้หรือเสียใจมากเพียงใด เก็บเอาไว้ไม่อาจบอกไป ให้ได้ยิน รู้ตัวดีว่า ฉันเป็นได้แค่นี้และแค่ไหน ก็เข้าใจว่าไม่อาจแทนที่ใครใด-ใดทั้งสิ้น เจียมตัวตนเป็นคนรักตามที่เธอให้เคยชิน เพียงสูดกลิ่นแห่งรักไป ใช่ลิ้มรสมัน เป็นได้แค่นั้น แค่คนคั้นกาลเวลา แค่เพียงผ่านมา ให้เธอได้สัมผัสรักจากฉัน ได้เรียนรู้ว่าความรักเจ็บนัก ถ้าไม่มีใจให้กัน เพียงคำนั้นรักสร้างได้และทำลายหัวใจคน ท้อแท้หมดหวังสิ้นกำลังแรงใจ แต่ฝืนยิ้มไปไม่อาจบอกถึงความสับสน กลัวเหลือเกิน หัวใจนั้นยังมิอาจทานทน ขาดคนในภาพจากคนข้างหลังที่ยังอาลัยเธอ
winterstar 19 เม.ย. 2548 23:38 น. - ID 74743 
1446
4
0
19 เมษายน 2548 23:42 น. - comment id 456245
เห็นภาพถ่ายครั้งหลังทุกครั้งเศร้า ด้วยจากเราวันก่อนตอนลับหาย จึงทำให้เราหม่นหมองปองเดียวดาย เพราะไม่อาจใกล้เธอได้เหมือนก่อนเลย *-*กลอนเศร้ามากเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
19 เมษายน 2548 23:59 น. - comment id 456262
ฮือๆๆ อิซิอิซิ อ่านแล้วอยากร้องให้ ฮือๆๆ น้ำตาคลอเบ้าแล้ว อยู่คนเดียว อ่านกลอนเหงา ฮืๆๆ เศ้รา
20 เมษายน 2548 00:38 น. - comment id 456300
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ผู้หญิงไร้เงา -------------------- อยู่คนเดียวที่ไหนเพื่อนๆ เต็มไปหมดเลยนะ BongNothMaRu --------------------
20 เมษายน 2548 07:07 น. - comment id 456411
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
20 เมษายน 2548 10:25 น. - comment id 456523
ขอบคุณสำหรับอีกหนึ่งกำลังใจ )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( ------->
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
