พ่อของข้าความรู้น้อยเพราะเรียนต่ำ
เท้าพ่อย่ำเหยียบไปในไร่สวน
มีเครื่องมือใช้หากินคือแหอวน
อยู่ในสวนไร่นามาช้านาน
พ่อของข้าไม่ได้มียศศักดิ์
ไม่ได้จักร่ำรวยเป็นเศรษฐี
พ่อของข้าใช่พ่อค้าที่มั่งมี
พ่อข้านี้แค่ชาวนาตาดำดำ
ข้าภูมิใจที่เกิดเป็นลูกพ่อ
ที่ไม่ท้อเหนื่อยหน่ายให้ใครเห็น
พ่อทำงานทุกเช้าค่ำแม้ยามเย็น
พ่อนั้นเป็นเหมือนพ่อพระประจำใจ
ขอให้พ่อทุกท่านในวันนี้
ประสบแต่สิ่งดีที่หมายหมาย
ให้สมหวังมีความสุขหมดทุกข์ภัย
ทั้งกายใจให้สุขสันต์ทุกวันเทอญ
ในวันพ่อขอให้คุณพ่อทุกท่านมีความสุขค่ะและขออนุญาตไว้ณ.ที่นี้
ถึงคุณJamesbaillที่นำบทกลอนของคุณที่คุณpostไว้ในบทกลอน...แด่พ่อ..ผู้จากไปของกระต่ายมาเขียนรวมกับบทกลอนของกระต่ายในพ่อของข้าและพ่อของใคร..หวังว่าคุณเต็มใจที่มีบทกลอนร่วมกัน...(ขอเองตอบเองค่ะ)
6 ธันวาคม 2548 21:36 น. - comment id 544194
เขียนถึงพ่อได้น่าอ่านและน่าชื่นชมครับ ผทก็รักพ่อ

7 ธันวาคม 2548 08:20 น. - comment id 544274
คุณพ่อเป็นชาวนาเหมือนกันค่ะ แต่ยิ่งใหญ่ในความรู้สึกลูกเสมอค่ะ

7 ธันวาคม 2548 12:13 น. - comment id 544355
ไม่อายเลยครับ สำหรับคำ... ผมรักพ่อครับ...

7 ธันวาคม 2548 17:35 น. - comment id 544471
เอมก็ภูมิใจที่ได้เกิดเป็นลูกพ่อเช่นกันค่ะ
