เธอตายไปไม่รับรู้ฉันอยู่หลัง น้ำตาหลั่งรินให้ใจครวญหา เธอตายจาก,พ่อ-ลูกอยู่หลังหลั่งน้ำตา อยู่อยู่มาเธอก็พรากจากฉันไป พระเทศน์แผ่กุศลให้พ้นโลก พ้นทุกข์โศกสู่สวรรค์อันสดใส จงไปเถิดอย่าได้มีความห่วงใย พร้อมเปลวไฟเผากายในกองฟอน จะกรวดน้ำอุทิศให้ได้ไปเกิด ลืมเสียเถิดอย่าให้เห็นเป็นภาพหลอน ลืมฟูกหมอนบ้านเรือนเฮือนเคยนอน อย่าอาวรณ์ความหลังรั้งเวลา จะสร้างเจดีย์ใส่อัฐิในวัดใหญ่ จะปลูกดอกไม้รายล้อมหอมพฤกษา ทุกคืนค่ำจะจุดธูปเทียนไหว้บูชา อิมินาฯ กรวดน้ำตามให้เธอ ค่ำคืนหนึ่งฉันนอนหลับกับความเศร้า คล้ายมีเงานางย่องมายามข้าเผลอ นอนบนเตียงกับลูกน้อยคอยออ-เออ ฉันละเมอด้วยคิดถึงจึงฝันลวง หรือเจ้าห่วงลูกน้อยคอยอยู่บ้าน จึงบันดาลนิมิตด้วยจิตหวง เห็นลูกน้อยฉันสะอื้นตื้นตันทรวง คล้ายว่าดวงวิญญาณนางอยู่ข้างลูกยา.
กันเอง 24 ก.ค. 2549 03:30 น. - ID 91374 
1000
4
0
24 กรกฎาคม 2549 08:46 น. - comment id 591357
ขอเป็นกำลังใจให้เธอก้าวต่อไป...
24 กรกฎาคม 2549 08:29 น. - comment id 591786
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
24 กรกฎาคม 2549 04:48 น. - comment id 592439
..ขอให้เธอหลับสบายคะ...
24 กรกฎาคม 2549 07:38 น. - comment id 592445
คนตาย ไม่อาจรับรู้ คนอยู่ กลับมีความรู้สึกเต็มตื้น
24 กรกฎาคม 2549 09:28 น. - comment id 592449
แก้วประเสริฐ.
24 กรกฎาคม 2549 10:48 น. - comment id 592457
เสียใจด้วยนะคะ...ขอเป็นกำลังใจให้ก้าวเดินต่อไปนะคะ
24 กรกฎาคม 2549 15:29 น. - comment id 592561
ขอเป็นกำลังใจ..... หั้ยสู้ชีวิตต่อไปค่ะ...
24 กรกฎาคม 2549 17:26 น. - comment id 592580
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ ความแข็มแข็งคือพลังยิ่งใหญ่ การต่อสู่ต้องอยุ่กับชีวิตร่ำไป ส่งสายใยกำลังใจให้แก่เธอ
25 กรกฎาคม 2549 05:54 น. - comment id 592701
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้าแสดงความรู้สึกต่อบทกลอนนี้ เป้าหมายของผมเพียงต้องการให้เป็นบทกลอน แต่บางครั้งก็สะท้อนความรู้สึก บางเวลามีความระทมอยู่ลึก ๆ ความอาลัยยังตกผลึกกับกาลเวลา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
