เมื่อยังเล็กเป็นเด็กในวัยเยาว์
มีแต่เฝ้าเล่นสนุกสุขสดใส
ไม่มีเรื่องวุ่นวายในหัวใจ
เรียนเล่นไปสุขสันต์กับวันคืน
พอเข้าสู่วัยรุ่นวุ่นวายจิต
ต้องครุ่นคิดชีวิตใช่ผู้อื่น
อาจมีทั้งสนุกทุกข์กล้ำกลืน
จำต้องฝืนทนสู้รู้ฝ่าฟัน
ถึงคราวเป็นผู้ใหญ่ให้ตระหนัก
โกรธเกลียดรักมีให้ใจใฝ่ฝัน
ใช้สติครองตนพ้นคืนวัน
สารพันปัญหาบรรดามี
กว่าจะสิ้นลมหายใจให้มีค่า
ใจกายาสละให้เต็มที่
เพื่อให้ชาติคงอยู่คู่ภูมี
เปี่ยมศักดิ์ศรีคนไทยไปนิรันดร์
17 สิงหาคม 2549 08:25 น. - comment id 598210
ค่าของชีวิต.. คือการทำตนเป็นประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวม และประเทศชาติ.... แวะทักทายคะ

17 สิงหาคม 2549 09:55 น. - comment id 598236
นี่แหละค่ะ...เค้าเรียกว่าคุณค่า....

17 สิงหาคม 2549 10:07 น. - comment id 598252

17 สิงหาคม 2549 22:17 น. - comment id 598570
เกิดเป็นคนทั้งทีควรมีค่า
