ทะลึ่งตื่นนอนตะก่อนไก่ขัน
มิรอตาวันจะทันฉายแสง
มิรู้เหน็บหนาวนะเข้าจัดแจง
สิ..ตาวันแดงจะไม่ทันการ
แน่ะ..มีดกรีดยางก็วางรวมกัน
และดวงไฟนั่นก็สาดแสงฉาน
ตะคุ่มดุ่มเดายะเยือกยาวนาน
วนาไพรปานกะขุมทรัพย์เรา
ก็ต้นต่อต้นนะวนเวียนหว่าง
ประหนึ่งต้นยางสิ..เพื่อนคลายเหงา
ตะวันโผล่ทักมิพักผ่อนเบา
แน่ะ..ถัง เร็วเข้าเถอะน้ำยางรอ
แวะพักสักนิดประกาศิต-หลัง-
จะยืนหรือนั่งก็ลำบากหนอ
ทว่าไม่นานก็ต้องทำต่อ
สิน้ำยางก่อธนบัตรงาม
จะเหน็ดเหนื่อยนักระทดท้อหน่อย
ก็มีไม่บ่อยเพราะกลัวคนหยาม
พะพรั่งหยาดเหงื่อละไล้โลมลาม
ณ คราวถึงยามก็เหนื่อยเกินใคร
สราญสุขนักเพราะลูกรักรอ
ระทดหรือท้อมิเคยหวั่นไหว
จะเหน็ดเหนื่อยยาก ฤ หนักเพียงใด
หะ..แม้มองไปเจอะลูกเหนื่อยคลาย
16 พฤศจิกายน 2549 14:49 น. - comment id 627486
คิดถึงบุพการี ใกล้วันพ่อเต็มที ฉัน..ห่างไกล

16 พฤศจิกายน 2549 16:17 น. - comment id 627519
ห่างกายใช่ห่างใจนะ......

17 พฤศจิกายน 2549 12:36 น. - comment id 627767
หุหุ.....งานเจ๋งมาก.....ศศิ.....
ปล. แวะมาขอโทษ..นะเพื่อน ที่ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย ยังไงอยู่ทางนั้นก็ดูแลตัวเองด้วยล่ะ คิดถึง..สม่ำเสมอจ้ะ

17 พฤศจิกายน 2549 13:02 น. - comment id 627798
..อ้อ.. เธอทิ้งฉันไป1 ครั้งแล้ว คราวนี้ ...กุมพ์... เธอทิ้งฉันไปอีกแร้ว แง....แง...

17 พฤศจิกายน 2549 13:03 น. - comment id 627799
แต่ดอกไม้สวยว่ะ ขอบใจนะ

17 พฤศจิกายน 2549 13:11 น. - comment id 627811
..ครายทิ้งฟระ...รำไม่ดี...โทษปี่โทษกลองนี่หว่า

17 พฤศจิกายน 2549 13:25 น. - comment id 627822
.....อิจฉา..อ่ะดิ...ก๊าก

17 พฤศจิกายน 2549 15:19 น. - comment id 627895
....
