บนเส้นทางเศรษฐกิจพอเพียง

ลุงรอง

บนเส้นทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
	ปีใหม่............
	คิดอะไร  ใหม่ใหม่  ให้ตนบ้าง
	ระลึกย้อน  สิ่งเก่าเก่า  เอาปล่อยวาง
	แล้วคิดสร้าง  สิ่งใหม่  ให้ชีวิต
							ในรอยเท้า  ก้าวผ่าน  เนิ่นนานนัก
		อุปสรรค  มักเป็นครู  รู้ถูกผิด
		เก็บปัญหา  เป็นสื่อนำ  ก่อความคิด
		สร้าง/ผลิต  สิ่งที่หวัง  ดั่งตั้งใจ
	มองโลกใหม่  อย่างใสสวย  ด้วยเหตุผล
	เริ่มตั้งต้น  แนวทาง  สร้างสิ่งใหม่
	ปรับกิจวัตร  กฎเกณฑ์  ที่เป็นไป
	ทันสมัย  ทันยุค  ทุกวารวัน
		แสวงหา  สิ่งสุข  ทุกข์หลีกเลี่ยง
		ยุคเศรษฐกิจพอเพียง  ดุจเสียงสวรรค์
		ขยัน ประหยัด  มีคุณธรรม  น้ำใจปัน
		เอื้ออาทร  แก่กัน  ทุกบ้านเรือน
	ปลูกพืชผัก  สวนครัว  ไม่กลัวอด
	กินไม่หมด  เก็บแจกจ่าย  ขายผองเพื่อน
	รวมกันเป็น สหกรณ์  คอยย้อนเตือน
	อย่าคลาดเคลื่อน  พระราชดำรัส  ตรัสนำทาง
		ขอให้สุข  สดศรี  ในปีใหม่
		ให้สุขใจ  ให้มั่งมี  ดีทุกอย่าง
		ให้แข็งแรง  คนรู้จัก  รักทั้งบาง
		ใสสว่าง   โปร่งปลอด  ตลอดปี
							     ฐปกรณ์  โสธนะ (ลุงรอง)				
comments powered by Disqus
  • ชมพูภูคา

    10 มกราคม 2550 13:37 น. - comment id 644992

    เพิ่งอ่านบทความอยู่ตอนนึง
    เรื่องโลกาภิวัฒน์ เค้าบอกว่า
    เรามาไกลเกินกว่า  จะย้อน
    กลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นได้อีก
    มันก้อเป็นอย่างนั้นจริงๆ น่ะแหละ
    เรามาไกลเกินไป จริงๆ 
    ไม่เชื่อลองถามตัวเองดูสิ
    
    38.gif38.gif38.gif38.gif38.gif
  • ไรไก่

    10 มกราคม 2550 20:55 น. - comment id 645098

    พอเพียงพอดีและพอใช้
    ถ้าคนเรารู้จักพอ..
    ทำให้อะไรอะไรดีขึ้นเนาะ
    
    ตามพระราชดำรัสของในหลวง(พ่อขอแผ่นดิน)
    
    
    36.gif
  • ลุงรอง

    11 มกราคม 2550 08:36 น. - comment id 645149

    อันที่จริง  คนในเมือง  เรื่องพอเพียง
    ไม่ต้องเหวี่ยง  จอบปลูกผัก  ให้หนักหนอ
    รู้จักใช้  รู้มัธยัสถ์  ประหยัดพอ
    กำหนดก่อ  น้ำใจ  มอบให้กัน
             รู้ช่วยเหลือ  เกื้อกูล  ประยูรญาติ
             เลิกอาฆาต  หยาดรินใจ  ไว้สร้างสรรค์
             บ้านสนิท  ชิดใกล้  ได้สัมพันธ์
             รู้แบ่งปัน  ไมตรี  วิถีไทย
    รวมเป็นกลุ่ม  ชุมชน  คนในบ้าน
    ช่วยเหลืองาน  สาธารณะ  จะยิ่งใหญ่
    หากรู้รัก  สามัคคี  มีน้ำใจ
    ถือว่าได้  เข้าชิด  "เศรษฐกิจพอเพียง"

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน