นิยาย...คนบ้า

กุหลาบน้ำตา

         ร่างโซกายโทรมทรุด...
เราจะหยุด... หรือเดินต่อ...
เดินมากไป... หรือเพียงพอ...
ต้องไม่ท้อ... เดินต่อดีกว่า...
         เก็บเล็กผสมน้อย...
มาติดร้อย... ห้อยกายา...
เราคนดี... หรือคนบ้า...
อย่ามองมา... ต้องบ้าตาม...
         โหร้อนแสนร้อนจัด...
ลมไม่พัด... ซัดคำถาม...
กำลังคอย... หรือติดตาม...
แม่คนงาม... น้องทรามวัย...
          ชีวิตหนอชีวิต...
พลั้งพลาดติด... ผิดวิสัย...
มีเพียงหนึ่ง... หรือสองใจ...
เอ๊ะทำไม... จึงแปรปรวน...
          อิ่มมื้ออดมามาก...
สงสารปาก... น่ากำสรวล...
อย่ามาทัก... หรือชักชวน...
มาก่อแกวน... รำคาญใจ...
          เป็นคนหรือปนสัตว์...
แสนอึดอัด... อยากแจ้งไข...
เราเดินมา... หรือเดินไป...
ภายในใจ... อยากจะจร...
          เดินพร่ำอยู่ผู้เดียว...
อุ้ยน่าเสียว... ลางสังหรณ์...
เราคนเมือง... หรือดงดอน...
อยากพักผ่อน... สักหนึ่งคืน...
          น้ำหล่นนั่นฝนตก...
วณิพก... อย่าขัดขืน...
ต้องก่อไฟ... ถ้าหาฟืน...
ยามดึกดื่น... ฝืนการเดิน...
           เหนื่อยท้อหนอคนบ้า...
ใครเดินมา... อุ้ยน่าเขิน...
มีเงินมาก... หรือน้อยเกิน...
เราต้องเดิน... เดินต่อไป...