ฉันเหมือน...กำลังมองไม่เห็น
ม่านหมอก..หนาวเย็น..กำลังปกคลุมเต็มผืนฟ้า
เมฆใสใส...กลับกลายเป็นกลุ่มไอควัน..เต็มดวงตา
สีสวยใสของฟ้า...กลายเป็นสีเทา..หม่นชา....
....ในห้วงเวลาแห่งความกล้ำกลืน
ม่านความรัก...บังตา
ฉันกำลังเหนื่อยล้า...แต่ยากเกินกว่า จะก้าวกลับมาไม่อาจฝืน
มีเพียงความเงียบเหงา...สัมผัสรอบกาย ในที่ที่เก่าที่ฉันยืน
เจ็บช้ำ...กล้ำกลืน...แต่ก็ยังทนยืนอย่างเดียวดาย
บอกให้ตัวเอง...เข้มแข็งอีกครั้ง
เดินไปข้างหน้า...แม้ว่าจะยังไม่มีจุดหมาย
หนทางมืดมน...เดินฝ่าลมฝน...ความสับสนรอบกาย
แม้ว่าปลายทางที่หมาย....จะไม่มีใครยืนรอ
ในเมื่อเสียเวลามามากแล้ว...กับความรัก
และหัวใจก็เหนื่อยนัก...ที่ได้ทำความรู้จักจนทดท้อ
มีแต่คำว่ารักร่ำไป....เหนื่อยแค่ไหนก็เฝ้ารอ
หวังเพียงสักวันหนึ่ง...สิ่งที่ใจร้องขอ...คงเกิดก่อได้ไม่ยากเย็น
แต่ไม่มีอุ่นไอใด...ที่ได้จากความรัก
อยากให้หัวใจหยุดพัก...กับความรักที่ซ่อนเร้น
อยากกลับสู่คืนวันธรรมดา...แต่ม่านรัก..บังตาจนมองไม่เห็น
ม่านหมอกเกาะกุมใจ...เดินฝ่าความหวั่นไหว...หนาวเย็น...
....หวังเพียงเส้นทางข้างหน้าที่ซ่อนเร้น....
.....ฉันจะพบหนทางสว่างที่มองเห็นในสักวัน
27 กุมภาพันธ์ 2545 19:55 น. - comment id 37632
mono เพราะจังเลย ซึ้งด้วย วันนี้ mono เหงาหรอ ม่านหมอกแห่งความรัก ... ฮืม มองไม่ค่อยเห็นทางเดินอะจ๊ะ

27 กุมภาพันธ์ 2545 20:03 น. - comment id 37641
ขอบคุณจ้ะ ปอนด์...ตอนนี้ mono ก็เหงาจริง ๆ ล่ะ ไม่ได้เป็นอย่างนี้นานแล้ว....แย่จัง...รู้สึกไม่ค่อยดีเลย...

27 กุมภาพันธ์ 2545 20:21 น. - comment id 37644
mono ..รู้อะไรไหมว่า กลอนบทนี้ที่ mono เขียนลึกซึ้งมากเลยนะ มันจะดูเศร้าไปบ้างก็จริง แต่ทำให้ผมรู้จักหัวใจรักดี ๆ ของผู้หญิง เพิ่มขึ้นอีกคนแล้วล่ะ ..ก็ mono ไง .มาส่งกำลังใจให้นะ เผื่อมันจะช่วยเป็นแรงใจให้ mono ก้าวไปหาจุดหมายนั้น ได้บ้างไงล่ะ ^_^

27 กุมภาพันธ์ 2545 20:40 น. - comment id 37648
ไม่ ไม่เหงา โมโนเขียนกลอนบทนี้ อย่างไม่เหงา โมโนเขียนอย่างมุ่งมั้นต่างหาก คนที่กำลังจะตัดใจจากความรัก ไม่ใช่คนเหงา นะ คนเหงา จะต้องเรียกหาความรัก นี่ไม่ใช่ซักกะหน่อย โมโน กำลัง เข้มแข็ง ต่างหาก รู้มั้ย

27 กุมภาพันธ์ 2545 22:59 น. - comment id 37692
เจทท์จะเปงกำลังใจ ให้จอยทำในสิ่งที่ต้องการให้สำเร็จ เข้มแข็งไว้นะจ๊ะ ^-^

27 กุมภาพันธ์ 2545 23:14 น. - comment id 37696
ขอบคุณ..ผู้ชายคนเดิม...พี่ม้าก้านกล้วย...เจทท์ ด้วยจ้ะ....ดีใจที่มีคนเข้าใจและก็ให้กำลังใจ.....พยายามเรียกความเข้มแข็งให้กลับมาเหมือนเดิมจ้ะ

28 กุมภาพันธ์ 2545 09:14 น. - comment id 37748
ขอเป็นกำลังใจนะจ๊ะ....เข้มแข็งเหมือนเดิมนะ

28 กุมภาพันธ์ 2545 18:33 น. - comment id 37824
กระทบใจอีกแล้วล่ะ เวลามีความรัก มันก็เหมือนคนที่ถูกปิดตาให้มองไม่เห็นอ่ะนะ

28 กุมภาพันธ์ 2545 23:13 น. - comment id 37857
T_T

28 กุมภาพันธ์ 2545 23:18 น. - comment id 37859
มาเอาใจช่วย mono นะ กะลังเหงาจริง ๆ เหรอ อย่าเหงานานเลยนะ อยากให้กลับมาเข้มแข็งเร็ว ๆ จัง เรายังเป็นกำลังใจให้เสมอนะ อย่าลืมล่ะ

2 มีนาคม 2545 18:21 น. - comment id 38198
ขอบคุณหลินจือ....readdaring....ขนม...และทุกคนที่ comment เอาไว้นะจ้ะ

24 มีนาคม 2545 22:39 น. - comment id 42435
ถ่ายทอดถึงความรู้สึกของคนที่อยู่ใน ความมืดมนของความรักได้ชัดเลยครับ ให้กำลังใจนะ ขอให้เดินผ่านออกมาให้ได้นะครับ

5 เมษายน 2545 01:09 น. - comment id 44331
"ซ่อนเร้น" คำนี้เราไม่ชอบเลย แต่เราก็เป็นอยู่ เราก็ออกจากมันไม่ได้เหมือนกัน ความรักบังตา
