เจ้านกน้อยทำรังแต่พอตัว ไม่ปวดหัวพออยู่ดูเหมาะสม ทำใหญ่มากยากเกินมิเพลินชม พาให้จมเพราะหนักหากฝนมา เหมือนมนุษย์สุดอยากตรากตรำสู้ แม้มีอยู่เหมือนพร่องต้องเสาะหา จึงไม่มีวันพอต่อชีวา อนิจจาอยู่ได้ไม่นานวัน สิ่งที่หามาได้ใช้มิหมด แม้คิดคดขวนขวายด้วยความหมั่น โกงเขามาสารพัดมิจัดปัน สิ่งเหล่านั้นไร้ค่าคราวายชนม์ บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๑
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 19 พ.ค. 2551 15:21 น. - ID 115214 
1164
4
0
19 พฤษภาคม 2551 16:01 น. - comment id 851386
พอมีพอเพียงก้อพอดีแระเนาะ ...
19 พฤษภาคม 2551 17:01 น. - comment id 851409
ขอบคุณค่า สำหรับนกน้อยทำรังแต่พอตัว ดีมากค่า สอนใจดี
19 พฤษภาคม 2551 19:48 น. - comment id 851452
มีน้อย ใช้น้อย และรู้จักมัธยัสถ์ใช่มั้ยคะ
20 พฤษภาคม 2551 08:51 น. - comment id 851580
บางทีเห็นรังคนอื่นใหญ่ๆกว่าก็อยากมีบ้างค่ะ
20 พฤษภาคม 2551 13:21 น. - comment id 851650
ธรรมชาติสอนเราหลายอย่างเลยนะคะ
21 พฤษภาคม 2551 13:26 น. - comment id 852042
17 มิถุนายน 2551 21:07 น. - comment id 863133
ดีมากครับ อยู่อย่างพอดี ใช้ชีวิต พอเพียง เท่านี้ชีวิตก็มีความสุขแล้ว เพราะความสุขที่จริงแล้วมันเกิดขึ้นที่ใจ ไม่ใช่ที่วัตถุ ขอให้ทุกคนมีความสุขที่เกิดขึ้นในใจมากๆนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
