เตือนตนคนกวี

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

อัลมิตรา  เขียน  (แสนปวดหัว เพราะผัวเป็นกวี) :- 
เขียนอักษรตอนหิวไส้แห้งโหย
จงอดทนอย่าโวยโอดโอยหนอ
ปากกาคนทนไปทนให้พอ
ปากเมียขอข้าวอิ่มชิมลำพัง ๚ะ๛
เตือนตนคนกวี
นั่งคิดคำออดอ้อนป้อนคำหวาน
เวลาผ่านพ้นวันมิหันหลัง
มองความจริงสิ่งที่มีประดัง
มัวแต่นั่งเขียนกลอนวอนเห็นใจ
ถ้าเขียนกลอนส่งขายก็ไปอย่าง
แค่เขียนอ้างวาทะว่ายิ่งใหญ่
ขายมิออกลอกเขามาดัดไป
อาจถูกไล่เก็บเบี้ยพาเสียคน
เรื่องการงานหน้าที่มิเป็นท่า
ใช้เวลาพากเพียรเขียนพร่ำบ่น
หญิงหรือชายไม่ต่างทางอับจน
หากมิสนทำงานสักวันจม
เพียงคำหวานผ่านใจไม่อิ่มแท้
ปากท้องแย่พร่องอยู่สู้อดข่ม
สักวันต้องแตกหักพักปรารมภ์
หวานเป็นขมสักวันฉันทำนาย
ชีวิตนี้อยู่ได้ทั้งกายจิต
รวมเป็นหนึ่งชีวิตขีดความหมาย
รับผิดชอบตนเป็นเน้นใจกาย
ตราบชีพวาย "เตือนตนคนกวี"
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑  มิถุนายน ๒๕๕๑				
comments powered by Disqus
  • ภูโอบดอย

    1 มิถุนายน 2551 07:16 น. - comment id 855848

    นำอักษรร้อยรสเป็นบทกลอน
    ฝากคำอ้อนซ่อนใจ...ไร้ความจริง
    หว่านคำหวาน...ปรายโปรย...มาโรยทิ้ง
    ...แท้ทุกสิ่ง...แค่คารม...และลมปาก....
    
    ฝากเตือนใจให้คิด..ผิด..ถูก...เล่า
    เป็นกลอนกล่าว...ตามประสาเก็บมาฝาก
    ทั้งคำคน...คมคำ...หวานล้ำมาก
    ถ้ามาจาก....ใจจริง...นั่น...สิ่งดี...
  • ไหมแก้วสีฟ้าคราม

    1 มิถุนายน 2551 07:21 น. - comment id 855849

    แด่  คุณบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 
           มิบังอาจเรียกตัวเองว่ากวี
           ขอเพียงแค่เป็นผู้ที่แต่ง
           กลอนได้
           เวลาแค่งกลอนแต่ละชิ้นไม่ได้ใช้เวลา
           มาก  และไม่ได้เบียดบังเวลาราชการ
           มานั่งแต่ง(งานในหน้าที่  เกี่ยวข้องกับการ
           การขีดเขียน)
           การแต่งกลอนได้อาจมาจากสิ่งแวดล้อม
           เชื้อแถวก็เป็นได้
            การแต่งกลอนแต่ละชิ้นจึงไม่ได้ไป
            เลียนแบบใคร   เพราะไม่อิสระ
            เจออะไรสะดุดใจก็รีบหยิบมาเขียน
            เศษกระดาษที่บ้านจึงมีค่ามาก
            บางชิ้นในเว็บไทยโพเอ็มก็นำไปส่ง
            ลงหนังสือ
            อยากเล่าให้ฟังค่ะ
            เพราะมีเพื่อนบางคนไม่เชื่อว่า
            เราแต่งกลอนได้   เนื่องจากไม่ค่อยได้
            เผยแพร่ผลงาน    
            ต้องขอขอบคุณบ้านกลอนที่ได้
            เผยแพร่ผลงานของเราเอง
            หมายเหตุ..จึงได้นำรูปตัวจริงมาลง
            รวมทั้งชื่อจริง  นามสกุลจริงไว้
            ในผู้นำกลอนมาลง
             รวมทั้งบางบทกลอนนำรูปตัวเอง
             มาลงไว้  เพื่อยืนยันความจริงใจ
             ว่ามีตัวตนและได้บอกอายุจริงไว้
             ค่ะ..ที่อยากบอกมากๆว่า
              ไม่ได้ละเลยหน้าที่ที่เราทำประจำอยู่แล้ว  กลับเป็นผลดีเสียอีกที่เรามีความริเริ่ม
              สร้างสรรค์  และอารมณ์สุนทรียะค่ะ
    
            29.gif36.gif36.gif36.gif
  • ฝากฝัน

    1 มิถุนายน 2551 10:18 น. - comment id 855899

    29.gif29.gif29.gif
    
    ขอบคุณที่เป็นห่วง...โชคดี
    - ไม่ใช่กวี..แต่เป็นคนชอบเขียนกลอน
    -  ทำนาเอง..น่าจะไม่อด
    -  ปลูกผักกินเอง..ปุ๋ยทำเอง ปลอดสารพิษด้วย
    - เลี้ยงแม่ไก่กินไข่เอง
    - ปลาในคลองเยอะ
    
    - สุขใจกับความฝันผ่านตัวหนังสือ..นะ
    
    ไปหล่ะ...ขอบคุณที่ห่วงใย....อิอิ..บาย
  • เพียงพลิ้ว

    2 มิถุนายน 2551 08:04 น. - comment id 856190

    แม่นความว่าจ้า
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • ไร้อันดับ

    2 มิถุนายน 2551 15:33 น. - comment id 856386

    46.gif ผมแค่เป็นคนชอบกลอน
    แต่ตอนนี้ เริ่มบ้ากลอนแล้วล่ะ 7.gif
    จริงครับวันๆ คิดแต่งจะอ่านจะเขียน
    ไม่ทำงานทำการ อิอิ 20.gif
    ขอบคุณที่เตือนครับ ว่าแต่มีงานไร
    ให้ผมทำบ้างครับ อิอิ ล้อเล่นน่ะครับ
    ไปทำงานดีก่า 11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน