ไม่พึงพร่ำพรรณนากาลอดีต ผ่านชีวิตผ่านแล้วให้ผ่านพ้น อีกอันหนึ่งอนาคตอย่ามาปน อย่าไปค้นคิดถึงในเรื่องมัน พึงพินิจพิจารณา ในเวลาที่เป็นอยู่นี้เท่านั้น เฉพาะกาลเวลาปัจจุบัน ให้รู้มั่น รู้แจ้ง ไม่สั่นคล่อน พัฒนาความรู้แจ้งอยู่เนืองนิตย์ ในชีวิตไม่แน่นอนควรสังหรณ์ จะตายวันตายพรุ่งให้สังวร ให้คิดย้อนตอนอยู่นี้ปัจจุบัน มีความสุขกับวันนี้ที่เป็นอยู่ เป็นเหมือนผู้รู้ตื่นรู้เบิกบาน แม้จะมีเหลือวันเดียวก็ยังนาน ให้วันนี้ผ่านไปดีที่สุดพอ -----------อาจแต่งไม่เพราะเท่าที่ควรเพราะอิงจากคำแปลบทสวดภัทเทกะรัตตะ ว่าด้วยการมีชีวิตอยู่วันเดียวก็เจริญ ------------สรุปว่า อดีต ไม่สำคัญ อนาคตช่างมัน ที่สำตัญคือวันนี้
ภันเต 3 ส.ค. 2551 10:30 น. - ID 117656 
847
3
0
3 สิงหาคม 2551 18:02 น. - comment id 880557
เหมือนดั่งที่ว่า "จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด"
3 สิงหาคม 2551 11:08 น. - comment id 882024
ชอบเนื้อความครับ ให้แง่คิดกำลังใจดีมากๆๆครับ
3 สิงหาคม 2551 15:54 น. - comment id 882069
3 สิงหาคม 2551 16:39 น. - comment id 882083
สาธุครับ
4 สิงหาคม 2551 10:00 น. - comment id 882251
ตื่นนอน แล้ว แต่อยากรู้ตื่น ถ้าคิดถึงแค่วันนี้ได้ก็คงจะดี ขอบคุณค่ะ อ่านกลอนแล้วทำให้มีสติได้คิดทบทวน ทำไมเราวุ่นวายจัง สาธุ
4 สิงหาคม 2551 22:39 น. - comment id 882475
หน้าส่วนตัว
แวะมารับปรัชญาชีวิตครับ
"วันนี้ให้พูดดี ทำดีและคิดดี"
โมทนา สาธุ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
