ฉันไม่ใช่...คนรัก

mono

ไม่รู้จะเรียกว่าอะไร
กับความรู้สึกที่เธอมีให้ตลอดมา
เธอคือคนสำคัญ...แต่ฉันคือคนที่ร้อยหรือพัน...ที่เธอคบหา
อยู่ไปก็เหมือนไม่มีค่าอะไร...เธอให้ตำแหน่งคนรักไว้เพื่อฆ่าเวลา
..ที่ผ่านมาฉันรู้....เธอก็ยังมองหา...คนที่ดีกว่าเรื่อยไป
ฉันคงไม่ใช่...คนรัก
เพราะมันยากนัก...กับความจริงใจหรือว่าความรัก..ที่เธอจะให้
ต้องอยู่บนความสับสน....คอยอดทนไปเพื่ออะไร
ฉันยังคงเป็นแค่ใครสักคนที่อยู่ใกล้...แต่ไม่เคยอุ่นใจเลยสักที
เหมือนกำลังยืนอยู่บน...เส้นด้าย
รู้สึกอยู่ตลอดเวลา...ว่ามันคงจะขาดลงง่าย ๆ ในเร็ววันนี้
เพียงแค่มีใครสักคนที่ผ่านเข้ามา...ให้เธอสบตา...หรือรู้สึกว่าเขาดี
ใครที่อยู่ข้างเธอคนนี้...ก็คงกลายเป็นแค่...คนที่ไม่มีค่าอะไร
จากนี้ไป...อย่าใช้คำว่า..คนรักกับฉันเลย
มันอาจฟังดูคุ้นเคย...แต่ใจของใครคนนี้ คงทนอยู่เฉยไม่ไหว
ความหมายของมันทำให้ฉันรู้สึกต้อยต่ำ...เจ็บช้ำจนเกินไป
เศษเสี้ยวความรู้สึกทั้งหมดที่เธอมีให้....
            ...แลกกับอิสระของคนรักที่ไม่มีค่าอะไร...
                 ...แค่พันธนาการหัวใจ...ฉันจะคืนให้ด้วยความยินดี