นี้!...ฤๅมนุษย์

ขุนศรี

โลกร้อนรุ่มสุมไหม้ให้หม่นหมอง
กิเลสครองครอบงำคุณธรรมหาย
ความละโมบโลบมากอยากเป็นนาย
สู่สิงกายมากมายหลายประเด็น
โลกเร่าร้อนเผาผลาญกาฬตัณหา
อวิชชาเชิดชูผู้เล็งเห็น
กลิ่นกิเลสเหตุเตือนเยือนเยี่ยมเย็น
เปรียบเปรยเป็นประทีปทองส่องแสงทอ
โลกสับสนคนวุ่นวายหลายแห่งหน
สาเหตุคนลืมบาปบุญคุณโทษหนอ
ความโลบมากอยากได้ไม่เพียงพอ
จิตจดจ่อเติมต่อก่อเกิดการณ์
อนิจจัง...หวังรวยป่วยทางจิต
คระครุ่นคิดทำผิดทางอย่างเหี้ยมหาญ
ลืมคุณธรรมล้ำเลิศเกิดเป็นมาร
เป็นคนพาลสันดานเถื่อนเงื่อนงำมี
อนัตตา...ลืมหลงตนชอบกลหนา
อันตัวข้ายิ่งใหญ่ในศักดิ์ศรี
สร้างอำนาจบาตรใหญ่เลื่อมใสดี
กล่าววาจีอ่อนหวานสะท้านใจ
อนิจจัง...ทุกขัง...หวังเป็นเลิศ
คนชูเชิดตัวตนคนเลื่อมใส
หวังประโยนช์คุณโทษหลงลืมไป
วาดหวังไว้เพื่อตัวตนคนเดียวพอ
นายทองม้วน  สิงห์ทองห้าว  โรงเรียนบุแกรงวิทยาคม
อำเภอจอมพระ  จังหวัดสุรินทร์ ๓๒๑๘๐				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    22 ตุลาคม 2551 08:50 น. - comment id 906155

    10.gifนั่นสิคะ
    
    29.gif36.gif
  • ขุนศรี

    22 ตุลาคม 2551 09:28 น. - comment id 906173

    ขอบคุณท่านผู้อ่านที่ให้กำลังใจเข้ามาอ่าน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน