............. เครื่องบินลอยคล้อยคว้างกลางม่านเมฆ พัดเช่นเฉกระบายข้างหน้าต่างฝัน ละอองขาวปลิวไหวไหวคล้ายหมอกควัน ก่อนจะดั้นฟ้าเรียบลงเหยียบแดน . กลับมาที่ฝังรกวันตกฟาก หลังได้จากถิ่นไปสุดไกลแสน ท่องไปในฟ้ากว้างต่างดินแดน เพื่อทดแทนสิ่งมุ่งหวังได้ตั้งใจ . ป่ายางรายกลายทางสองข้างเทียบ จัดระเบียบเป็นแถวแนวไสว บ้างตากแผ่นยางแน่นราวขาวทั่วไป จมูกไวได้กลิ่นยางอยู่ลางเลือน . ทุ่งนาข้าวดูโล่งลิ่วทอดทิวเขียว หมู่ตาลเรียวเรียงผนังตั้งต้นเหมือน ดังจะคล้ายคอยหาผู้มาเยือน กี่ปีเดือนที่ตาลเจ้าเฝ้ายืนคอย . กลับมาที่ฝังรกวันตกฟาก กังหันจากนากุ้งเป็นฟุ้งฝอย หลายสิ่งเวียนเปลี่ยนความหลังยังคงลอย วนเวียนอ้อยอิ่งฝัน......กตัญญู . ..................
คนกุลา 25 เม.ย. 2552 22:06 น. - ID 125405 
9267
5
0
25 เมษายน 2552 23:37 น. - comment id 977261
คืนบ้านเกิดถิ่นเก่าที่เฝ้าฝัน กลับมาพลันยินดีมีสุขสม ได้พบเพื่อนพี่น้องปองภิรมย์ กราบกรานก้มแผ่นดินนี้ที่เกิดกาย....
26 เมษายน 2552 00:42 น. - comment id 977277
สวัสดี ครับ คุณกันนา ขอบคุณที่มาเยี่ยมและมาแจม ครับ อย่าลืมบ้านเกิด อย่าลืมรากเหง้า กันนะครับ
26 เมษายน 2552 07:58 น. - comment id 977292
กลับบ้านเกิดทีไรหัวใจพองโตครับ หอบเอาความรักกลับมาเต็มกระเป๋าเลยครับ
26 เมษายน 2552 08:44 น. - comment id 977293
ครับ คุณเอื้องคำ ผมเห็นด้วยว่าเป็นพลังบางชนิด ที่มีอยู่จริง ผมก็เป็นเช่นเดียวกันกับคุณเอื้องคำ ครับ
26 เมษายน 2552 10:35 น. - comment id 977315
รอวันได้กลับบ้านเกิดค่ะ
26 เมษายน 2552 13:16 น. - comment id 977343
สงบ..งดงามครับคำกลอนประทับใจ เหมือนได้มาเยือนเลยครับ...คุณคนกุลา
26 เมษายน 2552 13:36 น. - comment id 977354
กลับมาที่ฝังรกวันตกฟาก หวังจะฝากกายใจยับกลับถิ่นที่ น้อมกายกราบอาบอิ่มบุญคุณธรณี ชาติหน้ามีลูกขอชดทดแทนคุณ....
แอบมาร่วมแจมค่ะ...
26 เมษายน 2552 14:38 น. - comment id 977379
ยินดีรับกลับมาหาบ้านเกิด สุดประเสริฐคนดีมีสุขสันต์ ถึงอยู่แดนแสนไกลใจผูกพันธ์ คืนอ้อมขวัญพ่อแม่ที่รอคอย ผู้ที่ไม่ลืมถิ่นแผ่นดินเกิดคือผู้ประเสริฐค่ะ
26 เมษายน 2552 14:40 น. - comment id 977381
ขอให้มีสุข อบอุ่นกับการพบญาคิมิตร ในวันกลับบ้านเกิด และเติมพลังฝัน วันกลับมา ครับ คุณ อนงค์นาง ....
26 เมษายน 2552 14:43 น. - comment id 977382
ขอบคุณ ที่มาเยี่ยมเยียน และให้กำลังใจกัน ครับ คุณติตรากร ....
26 เมษายน 2552 14:46 น. - comment id 977385
ด้วยความยินดี ครับ คุณสลักพิณ และขอบคุณกลอนมีค่าที่ฝากแจมไว้ ครับ ....
26 เมษายน 2552 14:51 น. - comment id 977387
เห็นด้วยเต็มที่ ครับคุณนรศิริ เด็กเดี๋ยวนี้ ต้องสอนให้เขาเห็นว่า ไม้ใหญ่ยิ่งสูงรากต้องลึก คนจะพัฒนาได้ไกล ต้องสำนึกในรากเหง้า แห่งตน ให้ลึกเช่นกัน ครับ ...
26 เมษายน 2552 16:34 น. - comment id 977404
26 เมษายน 2552 18:08 น. - comment id 977411
วันหลังจากลับบ้านฃวนบ้างเน้อ อ่านแล้วบรร ยากาศน่าไปเที่ยวมากเลย
26 เมษายน 2552 21:20 น. - comment id 977475
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem90704.html คิดถึงบ้านคิดถึงแม่ ฝากงานเกี่ยวกับบ้านเกิดให้อ่านนะคะ เพิ่งกลับมาจากเขื่อนศรีนครินทร์ เมืองกาญจน์ งดงามมากมายในเส้นทางสายทองกวาว บานค่ะ บ้านคุณคนกุลาอยู่ที่ไหนคะ เดาว่าอิสานแดนดอกคูนเสียงแคนค่ะ พุด..เคยไปใช้ชีวิตต่างประเทศระยะหนึ่ง เหงามากค่ะ ทุกครั้งที่กลับบ้านแทบผวาลงจูบดินเลยค่ะอิอิ งานงดงามไม่เสื่อมคลายค่ะ ด้วยความรำลึกถึง
27 เมษายน 2552 00:02 น. - comment id 977561
ทราบแล้ว ครับ ครูพิม ขอบคุณ ที่มาเยี่ยม และมาแจม ครับ ..
27 เมษายน 2552 00:04 น. - comment id 977564
แล้วคราวหน้าจะชวน คุณทิพย์โนราห์ ครับ
27 เมษายน 2552 00:12 น. - comment id 977567
สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้า บ่ว่าขะเจ้าจะไปอยู่ที่ไหน ก็คิดถึงบ้านบนดอยตลอดเวลาเจ้า และในที่สุดก็กลับคืนมาอยู่บ้านเกิด เจ้า
27 เมษายน 2552 01:04 น. - comment id 977577
บทกวี ที่ฝากไว้ให้ไปอ่าน ผมไปอ่านและเม้นท์ฝากไว้แล้ว ที่เรือนไทยแล้วนะครับ . เขื่อนศรีฯหน้านี้ คงงาม นะครับ สำหรับความคิดถึงตอนกลับจากต่างประเทศ เช่นกัน ครับ เหมือน คุณ พุด นั่นแหละ สำหรับบ้านเกิด ผม ขอแนนะนำตัว ด้วยบท ลำนำ อย่าง นี้ นะครับ .... ................................... เกิดอยู่ปักษ์ใต้ ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน นานนาน ได้กลับบ้านสักหน . ชีวิตส่วนใหญ่ ใช้ไปเวียนวน คลุกคลีชน คนแถวทุ่งกุลา . มาที่นี่ มีเพื่อนบอกให้มา เผื่อแหละว่า ได้พบงานดีดี . ขอฝากตัว ดีชั่วไม่ใช่สี ดีไม่ดี สีมันไม่ช่วยไหร . ขอบคุณคุณพุด คนบ้านสุดไกล มีน้ำใจ ช่วยให้แนะนำตน . จากคำถาม หากนิยามบอกคน สืบสายสน กลอนดลใจให้มา . ขอฝากตัว ดีชั่วกะให้ว่า คนกุลา ขอมาร่วมวง . กะขอมาร่วมวงสักคน....
27 เมษายน 2552 07:23 น. - comment id 977594
ขอเอาใจช่วยและยินดีด้วยที่ได้กลับ ไปอยู่บ้านเกิดนะครับ . กลอนบทแรกแต่งไว้นานมากแล้ว (อาจไม่สุภาพ) จำบทต่อไปไม่ได้ ส่วนสองบทหลังเขียนใหม่ ครับ . ลุยดงหมอกขาวหนาวไหมเพื่อน แชเชือนอยู่ทำใมเล่า เบื้องหน้าความหวังยังพราว ป่ามันเร้าเร่งให้เอ็งไป . บ้านบนดอยรอยหมอกดอกระบัด เสี่ยงสรรพสัตว์ร่ำร้องเสียงก้องใส เหมือนอยู่ในแดนสรวงแห่งห้วงใจ มากกว่าใครอยู่ใกล้ฟ้ากว่าทุกคน . ยินดีด้วยที่ได้กลับสู่บ้านเกิด ดังได้เทอดทูนไทในทุกหน เป็นการกลับไปหาค่าตัวตน ย้ำชื่อคนไกล้ฟ้าว่า"ม่านดอย" ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
