. หลับตาลงตรงนี้เถิดที่รัก หากอยากถักทอฝันในวันหวาน ร้อยดอกบัวระบำเป็นธรรมทาน ระกิ่งก้านหนามกิเลสแห่งเภทภัย ดวงดอกไม้ร้อยสีที่ว่าหอม หากได้ดอมดมปาริชาติฤๅวาดไหว คงตระหนักจักรู้สู่ถิ่นใด มาจากไหนกี่ภพชาติอาจรู้จริง อุตสาห์เวียนวนว่ายหลายภพชาติ เพื่อถักร้อยบ่วงบาศก์ผูกสรรพสิ่ง เหลือเพียงตัวแหละหัวใจให้พักพิง เพื่อได้สิงสู่สวรรค์อนันตกาล แม้จะได้เรียนธรรมนำประจักษ์ แต่ใจรักไม่ฉลาดและอาจหาญ สู่หนห้วงสรวงทิพย์แห่งนิพพาน โพธิญาณหวังเน้นหนักขอตักตวง คงจักวนเวียนว่ายหลายหมื่นภพ กว่าประสบสุขสันต์อันใหญ่หลวง ตราบเท่าที่สรรพสัตว์ระบัดปวง ยังไม่ล่วงสู่สัมโมโพธิญาณ ยังขอวนเวียนว่ายทางสายโลก เพื่อดับโศกดับทุกข์สร้างสุขสานติ์ แก่ปวงเทพสัตว์มนุสสุดห้วงกาล เติมตำนานตราบสามโลกยังโศกตรม ในโลกันต์อเวจีที่แสนมืด ล้วนกำพืดสัตว์แสนต่ำกรรมสะสม ส่วนในถิ่นดิรัจฉานผ่านนานนม คลุกโคลนตมมาเป็นคนด้นดั้นมา หากที่ใดได้ทิพย์ละลิบสวรรค์ เกิดเทวัญเทพสถานพิมานฟ้า ตั้งแต่ชั้นจาตุมหาราชิกา ตราบดาวดึงส์ยามามาพร้อมเพรียง หรือสถิตย์นิ่งแน่นแดนพรหมสถาน ในวิมานทิพย์รูปและทิพย์เสียง หรืออรูปพรหมประทับดับสำเนียง สถิตย์เพียงพร่างพรายในสายลม อาจเป็นอากาสานัญจายะฯบรรเจิด ก่อเกิดวิญญาณัญจาห้วงฟ้าห่ม เป็นเนวะสัญญานาสัญญาฝ่าโลกตรม ถ้วนทางถมในดิถีที่ต้องเป็น เมื่อยังไม่เกิดกายกามทั้งสามโลก ยังดับโศกยังไม่มีดังที่เห็น จะขอเกิดให้ครบทุกภพเย็น จึงค่อยเน้นทางสงบพบนิพพาน ขอหลับตาลงตรงนี้นะที่รัก หลับในตักความฝันอันแสนหวาน สืบสายใยใจเอ๋ยเคยร้าวราน สบสายธารธรรมเพื่อก่อเกื้อกูล ...........
คนกุลา 13 พ.ค. 2552 12:46 น. - ID 125835 
4466
8
0
13 พฤษภาคม 2552 13:22 น. - comment id 983665
ขอหลับตาลงตรงนี้นะที่รัก หลับในตักความฝันอันแสนหวาน สืบสายใยใจเอ๋ยเคยร้าวราน สบสายธารธรรมเพื่อก่อเกื้อกูล .... ๐ จะขอหลับดวงตาภาวนาจิต เพ่งพินิจดวงธรรมในมไหศูรย์ พยายามข่มความช้ำความอาดูร เพื่อเพิ่มพูนคุณธรรมล้ำใจปอง ๐ จะขอหลับดวงตาภาวนาจิต เพื่อนิมิตชิดจุดหมายในห้วงห้อง แห่งคุณงามความดีที่ควรครอง ตามทำนอง ปุถุชน คนธรรมดา ๐ จะขอหลับดวงตาภาวนาจิต ไม่ยึดติดสนิทเสน่หา โลภโกรธหลงปลงทรัพย์ศฤงคาร์ กล่อมชีวาให้ว่างละวางลง ๐ น้องจะหลับตาลงตรงนี้นะ เพื่อพี่จะ ได้ปลอมขวัญ ที่พลันหลง ขอเพียงพี่ ปลอบใจ ให้หายพะวง จะนั่งลงฟังเสียงกลอนที่สอนธรรม ... ปล. พี่คนกุลาขา..จริงๆน้องยังกิเลสหนาปึ๊กอ่ะ เขียนต่อไปงั้นแหละ แบบว่า..ว่างอ่ะ..อิอิ..
13 พฤษภาคม 2552 13:37 น. - comment id 983677
อ้าว เริ่มนะน้องภาฯ หลับตานั่งให้นิ่ง ลืมทุกสิ่งอย่ากังวล ลืมสุขลืมโศกวิโยคปน เพ่งดูต้น-ลม-ปลาย ที่หายใจ จนลมใสละเอียดหนอก็พอเพียง ทำบ่อยๆดีมากครับ ทำประจำสติจะดี นะจะบอกให้
13 พฤษภาคม 2552 13:54 น. - comment id 983688
ด้วยว่ารักไม่อาจจบที่ภพใหน จึงเวียนไปในวัฏสงสาร หากภพนี้รักร้อนซ่อนทรมาน ขอได้พานพบ..รักแท้..ชาติต่อไป.. ...แบบว่ามาอ่านกลอนแล้วได้อรรถรสดีมากเลยครับ...สะท้อนภาพได้ดี
13 พฤษภาคม 2552 15:03 น. - comment id 983708
ได้ความรู้มากครับ *--* แวะมาอ่านกลอนปรัชญาครับ
13 พฤษภาคม 2552 16:05 น. - comment id 983760
รักข้ามภพ..เป็นไปได้เหมือนกันน่ะ :)
13 พฤษภาคม 2552 16:07 น. - comment id 983762
ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจ ครับคุณจอมปราชญ์ฯ และคุณเอื้องคำ ครับ คืออีกด้านหนึ่งของจิตใจ ครับ ผมเห็นว่าบางครั้งเราเข้าหาศาสนากันด้วยศรัทธาซึ่งก็สำคัญมาก แต่ไม่น่าพอแค่นั้น เพราะมิฉะนั้นการปฏิบัติศาสนกิจก็เป็นเรื่องของคนที่ต้องการหลุดพ้น ไปเท่านั้น ผมคิดว่า ศาสนกิจคือเรื่องของทุกคนที่จะนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน ซึ่งก็ต้องทำให้ได้ถึงปัญญาคือความเข้าใจในเนื้อของศาสนา ที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตของแต่ละคนด้วย ครับ
13 พฤษภาคม 2552 16:09 น. - comment id 983767
แบบว่า ทวิภพ มั๊ง ครับ คุณกุ้งก้ามกราม ครับ
13 พฤษภาคม 2552 16:11 น. - comment id 983769
โทษ ครับ เรียกผิดไป ครับ แบบว่า....ทวิภพ มั๊งครับคุณกุ้งหนามแดง ครับ
13 พฤษภาคม 2552 16:14 น. - comment id 983773
อยากหลับนิรันดร์จริงๆเลยค่ะ พ้นการเวียน ว่ายตายเกิด
13 พฤษภาคม 2552 16:22 น. - comment id 983779
ขอให้สมมาศปรารถนา นะครับ คุณเฌอมาลย์
13 พฤษภาคม 2552 16:36 น. - comment id 983786
แวะมาพักผ่อน ณ ที่ตรงนี้ด้วยคนนะคะ
13 พฤษภาคม 2552 17:34 น. - comment id 983844
หน้าส่วนตัว
* กิเลสมาร ผลาญดวงใจ ดั่งไฟเผา
ให้ร้อนเร่า รุนแรง กำแพงชั่ว
ต้องทะลาย เพลิงพร่า ที่น่ากลัว
ประคองตัว หลงผิด อวิชชา
** ในวงล้อ ปฎิจจ สมุปบาท
ต้องพิฆาต ให้หมดไป จากใจหนา
สติ..น้อม รำลึกถึง คุณครูบา
คือ..ปัญญา ศรัทธา บารมี
** หยุดที่ใจ ตัวเรา หมั่นเฝ้าคิด
รู้สิ่งผิด ดวงจิต พิศิษฐ์ศรี
ดับกิเลส ด้วยคุณค่า..แห่งปราณี
จิตที่ดี จะใสเย็น เช่นดั่งเดิม.....ฯ
ได้ข้อคิด..และแนวทางในการดำเนินชืวิตที่ดีมาก...ที่สำคัญ..อย่าไปผูกพัน..
หรือยึดมั่น..อยู่กับสิ่งใด..มากจนเกินไป..ซึ่งจะกลายเป็น..ความหลง...คงต้องมีสติ...ระลึกรู้และประคับประคอง..จิจใจ..ให้ดีที่สุดค่ะ..
..แวะมา..ฝึกปัญญาค่ะ..อิอิ.. 
13 พฤษภาคม 2552 18:37 น. - comment id 983875
ปราการอันงามสงบ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song16.html ปริม..เป็นสถาปนิก ถูกว่าจ้างให้สร้างบ้านเลียนแบบพระราชวังโบราณ ในสมัยกลางของชาวอาหรับ เจ้าของ..เป็นหนุ่มหล่อ ทอล ดาร์คแอนแฮนซั่มแสนร่ำรวยและมีอนาคตไกล และ เพียงแค่ไม่กี่ครั้งหลังพบปะฟังทัศนะ เพื่อรับมาออกแบบให้เขาพอใจในงานงาม ตามประสาอาชีพที่จะเรืองรุ่ง หากพบเจอลูกค้าไม่จู้จี้ และ มีทัศนะกว้างไกลพอไปกันได้ มิใช่ให้สถาปนิกออกแบบ และแก้ไปแก้มา จนแบบวิจิตรวิลิศมาหราด้วยไอเดียงาม ได้กลายแบบร่างเป็นโรงลิเกแทนในไม่ช้า สำหรับ*เขา*คุยไม่กี่ครั้ง ปริมก็สามารถสัมผัสได้ ถึงความคิดพิเศษพิสุทธิ์ของเขาอย่างไม่คาดฝัน *หัวใจดวงที่งดงามรักเงียบงัน ฝันอยากแยกโลกและร่าง ห่างๆวิถีภายนอก ที่เขากระซิบบอก เบื่อเหลือทน ราวจนใจ ต้องทนสวมหน้ากากลวงโลกทั้งวัน กับภาระกิจอันวุ่นวายสับสนต้องพบผู้คนวันละมากมาย ฉะนั้น บ้านในฝันของเขาขอให้ซ่อนอยู่ในเงื้อมเงา ภายใต้*ปราการแห่งความสงบ* ที่เขาพยายามยกหนังสือเป็นตั้งมาให้ปริมดูเพื่อรับไอเดีย ให้ดูวังโบราณ ที่สร้างขึ้นในกำแพงหินในศตวรรษที่18 ที่เป็นของราชวงศ์เลบานีสพระองค์หนึ่ง ซึ่งเขาบอกแสนจะประทับใจตั้งแต่นาทีแรกที่เห็น อันดับแรก เขาบอก ปริม..ต้องออกแบบหลอกตา ให้ซ่อนอยู่ท่ามกลางป่าละเมาะ ที่ต้องลัดเลาะเลียบ ซากป้อมกำแพงเมืองโบราณ มีประตูหินโค้ง เต็มด้วยเศษอิฐหักพัง และกำแพงนั้น ต้องทิ้งช่องโหว่ว่างราวร้างไร้รกเรื้อมานาน และให้แฝงมหัศจรรย์เหลือเชื่อไว้นะเบื้องหลัง คือบ้านราววัง..โบราณ หลังป้อมปราการแห่งงามสงบนั้น *เขา* ถามย้ำ ปริมทำได้ไหม..สานฝันให้เขาได้ไหม.. ปริมคลี่ยิ้มหวาน... ก็งานของปริมนี่นา สู้ร่ำเรียนมาจนได้เกียรตินิยม อาชีพอันตรอมตรม ที่บางครั้งบางคราหากเดาอารมณ์ลูกค้าไม่ถูก ก็ต้องแก้แบบครั้งแล้วครั้งเล่า จนกว่าเจ้าของงานจะพอใจ ปริม..ล้มลุกคลุกคลานผ่านหนาวร้อนมา กับเล่ห์เหลี่ยมคนที่มักจะเอาเปรียบกัน มิคงมั่นในสัญญา พากันโกงค่าแบบ มากร้อยพันแบบประสบการณ์ แล้ว ทำไมงานนี้ หัวใจดวงดีดวงงามจะไม่หวั่นไหวดีใจ ที่พลันพลอยกระตุกวาบด้วยปลาบปลื้ม ดื่มด่ำราวพบขุมทรัพย์ล้ำค่ามหาศาล ได้พานพบลูกค้าชั้นเลิศ ราวหัวใจดวงเดียวกัน จะปล่อยฝันให้พลันหลุดลอยไปได้ยังไงกัน เมื่อ..*เขา* คนดีนั้น เปิดไฟเขียว ให้ สาวปริมใส่ฝันได้เต็มที่พลีจิตวิญญาณได้เกินร้อย แล้วเรื่องอะไรจะถอยหลัง ทั้งๆที่ยังไม่ทันชกหรือออกหมัดฮุคด้วยเล่า ปริมเพียงหวังรุกให้ลูกค้ายอมรับนับถือฝีมือ ในแนวที่ปริมแสนรักแสนถนัด ราวกำลังได้ออกแบบบ้านสร้างหวังหวานผ่าน ความคิดว่าคือรังรักในจินตนาการของตัวเอง ให้บรรเลงอย่างไม่ต้องเกรงใจใคร.. ชั่วไม่นานวัน...แบบร่างพร้อมภาพเหมือนจริง..งามกว่าจริง ภาพเพอร์สเปคตีพที่สายงานอาชีพต้องสเก๊ต เผด็จใจชนะใจลูกค้า ที่บางคราบางคนดูแปลนไม่ออกบอกไม่ถูก.. ไม่กล้าตัดสินใจจะถีบส่งไปดี หรือจะรับไว้..ก็แล้วแต่ฝีมือ..ฝากใจ สำหรับงานนี้ *เขา..คนดี *ตะลึงตะไล ราวร่างใจแทบผวามากอดปริม ผู้ยิ้มอิ่มเอมทายใจเดาใจถูก *เขา*ระล่ำระลัก เหมือนเด็กๆ ที่ปริมนั้นได้เสกสรรฝันให้เป็นจริงในกระดาษแล้ว และ นี่เพียงขนาดแค่วิมานในอากาศกระดาษ เพียงนั้น เขายังดีใจเพียงนี้แล้ว วันที่ฝันเขาถูกสร้างเนรมิตรให้จริงจะยิ่งสักเพียงไหน เขาคงเหมือน เด็กได้ของขวัญพิเศษถูกใจที่ราวรอคอยมาทั้งชีวิตเลยทีเดียว เขายามย้ำซ้ำๆว่าปริมทำได้ไง ... ทำไม เหมือนถอดใจถอดจิตวิญญาณเขาออกมาได้ อย่างหมดจดงดงามใจมากเหลือเกินแล้ว . ปริมไร้คำตอบ ก้มลงลอบมองภาพเพอร์สเปคทีพตรงหน้า ที่มี ทั้งภาพเบิร์ด อายวิว ภาพด้านข้างด้านหน้า และภาพงามจริงราวจำลองมา จากความฝันที่ทำให้ นิ่งงันอั้นอึ้ง กันทั้งคู่ ใช่แล้ว ปริมทำได้ไง ก็ไม่รู้ รู้เพียงว่าตอนนั่งออกแบบ รังรักในจินตนาการ..งานนี้นั้น ปริมเปิดบทเพลงฝันฟังคลอเคล้าใจไปตลอดเวลา และ สมมุติตัวเองว่าบ้านหลังนั้น คือบ้านในฝันของปริมเองนะซี จะมีอะไร นี่คือเคล็ดลับที่ปริมมักใช้สายใจสายใยรัก ถักทอทอดสอดประสานผ่านความคิดมาเป็นรูปเป็นร่าง สวมวิญญาณ ผ่านความรู้สึก.... หรือลึกลึก ปริมอาจจะรอเวลา ที่จะทำงานด้วยหัวใจด้วยจิตวิญญาณ มานานนักหนาแล้วก็เป็นได้ ที่เป็นบ้านงามเรียบง่าย คล้ายปราสาทแห่งความฝัน เบื้องหลังปราการอันงามเงียบ ที่นึกรักความงามดิ่งลึก แบบเข้าถึงความรู้สึกอันแสนอลังการยิ่งใหญ่ ในขณะ ที่หวังให้หัวใจผู้อาศัยอยู่ภายใน มีแต่ความร่มเย็นสงบงาม ท่ามกลางสงครามความขัดแย้ง แห่งโลกภายนอกที่ร้อนแรงระอุในเชิงธุรกิจ *เขาบอก* ให้ปริมสร้างกำแพงบ้านลอกเลียนแบบของเก่า สร้างรอยปูนกระเทาะและ ทิ้งรอยคราบเก่าๆต่างๆอย่างเสมือนราวรอยอดีต ผ่านกาลเวลามายาวนานนัก อย่างละเอียดละออ และ ขอให้มีรอยหลุดลอกบอกความเป็นบ้านเก่า ซ่อนเอาทุกเทคนิคการติดตั้งอย่างแนบเนียน โอ้ละหนอหัวใจสถาปนิกสาวช่างฝัน ผู้ขยันวาดวิมานในอากาศในกระดาษก่อนการสร้างจริง ถึงกันนิ่งงัน ด้วยซึ้งฝัน ไปกับเจ้าของที่จะกลายเป็นจริงในไม่ช้า ช่างแสนน่าจะปลาบปลื้มภาคภูมิใจ ในชีวีหนึ่งนี้ ในอาชีพนี้ที่ได้สัมผัสอะไรมามากมาย ได้รู้จักเศรษฐีเจ้าของโครงการ ได้ผ่านงานและโลกวัตถุมากมี โลกคนรวยที่มีเงินล้นฟ้าหาความสุขไม่ได้ เวลาให้สร้างบ้านให้ออกแบบตามไปทุบไป ด้วยเชื่อพลังในเรื่องฮวงจุ้ย บางทีแก้แบบไปแก้แบบมา พาเครียดทั้งผู้ออกแบบ และเจ้าของที่ต้องมาเสียเงินทองมากมาย เนื่องจากมารู้จักซินแสทายทักทีหลัง ให้ไม่มั่นใจ ไม่นานเท่าไร ก็เครียดเส้นโลหิตแตก แทบไม่ได้อาศัยบ้านอยู่ ที่แสนหรูแสนแพง และ นี่คือชีวีมนุษย์ ที่มิสุดสิ้นความต้องการมากมายมากมี อยากมีบ้านภายนอกงาม หากลืมสร้างบ้านภายใน สร้างฐานรากแห่งดวงใจให้แข็งแรง รองรับสรรพสิ่งที่วิ่งใส่วิ่งชนได้ ให้รู้รักรู้หยุด รู้จักรู้จับ รับงามเงียบในทุกยาม เพราะ หากเราคิด....คิด มิรู้หยุด ในที่สุดหัวใจ..จะไม่พานพบบ้านใดใดเลย ที่แสนสุขสงบใจ...แม้แต่เพียงหลังเดียว และ จิตวิญญาณ ต้องเที่ยวท่องแบบร้างไร้ คล้ายจนเสียยิ่งกว่า..คน ผู้ไม่มีบ้านภายนอกหลอกอวดใครอวดบารมี หากทว่า *เขาคนดี*นั้นมีบ้านภายในบ้านในดวงใจ แสนสวยใสงดงามละไมละเมียดแข็งแรง ใจที่ร่ำรวย ด้วยความดี มี สมาธิ สติ มีปัญญา พาให้หลุดพ้นจากวังวนเวียนว่ายในวัฎฎสงสาร ที่มิต้องหวานชื่นต้องขื่นขมระทมทับ และแตกดับดวงใจดวงจิต ติดหลงกลับมารับว้าเหว่เดียวดายดายเดียว นับอสงไขยในเวลามิอาจหลุดพ้น....ผลกรรม..
13 พฤษภาคม 2552 22:08 น. - comment id 984160
อืม ยอดเยี่ยมครับ
13 พฤษภาคม 2552 22:16 น. - comment id 984172
สวัสดีงามๆยามค่ำคืนเจ้า
14 พฤษภาคม 2552 00:41 น. - comment id 984254
ด้วยความปิติ ยินดีครับคุณเพียงพลิ้ว ครับ
14 พฤษภาคม 2552 00:51 น. - comment id 984256
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ คุณราชิกา กลอนแจมแต่งามคำและธรรมลึกซึ้งมากนะครับ ยินดีด้วย ที่ได้ฝึกปัญญา ครับ กลอนของผมก็เป็นสัญญาเสียแหละมากกว่า ครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันนะครับ
14 พฤษภาคม 2552 01:00 น. - comment id 984261
คุณ พุด ครับ สารภาพว่าอ่านงานคุณ พุด แล้วผมสามารถไป เกิดการต่อยอดความคิดเขียนงานออกมา ได้หลายเรื่อง ทั้งในรูปแรงบันดาลใจ และการคิดหาคำตอบทั้งจากสิ่งที่คุณ พุด ตั้งคำถามหรือเปรียบเปรย แบบรำพึง ไว้ในงาน เขียน คราวนี้ก็เช่นกัน ผมคงไปทำการบ้าน หลังจากการอ่านงานชิ้นนี้แล้ว ก็ต้องไปปล่อนให้จินตนาการของใจได้ทำงาน แล้วความคิด อารมณ์ ก็จะไหลล่วงรินออกมาเอง ผมเพียงทำหน้าที่ขัดเกลาให้เหมาะสมมากยิ่งขึ้นเท่านั้นเอง ขอบคุณที่คุณ พุด ได้แนะนำ และชักชวนให้เข้าไปอ่านงานเก่าของคุณพุด กระทั่งนำมาให้อ่านในการตอบงานแต่ละครั้ง ขอขอบคุณ ด้วยใจอีกครั้ง นะ ครับ คนแสนดี ราตรีสวัสดิ์ ครับ
14 พฤษภาคม 2552 01:04 น. - comment id 984264
ขอบคุณ ครับคุณกิ่งโศก สำหรับกำลังใจ ครับ
14 พฤษภาคม 2552 01:06 น. - comment id 984266
ถือว่าเป็นการสนทนาธรรม นอกวัดกันก็แล้วกันนะครับ คุณม่านดอย ราตรีสวัสดิ์ เช่นกัน ครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
