...จะลุล่วง ไม่ล่วงลุ อยู่จนล้า แม้แดดกล้า ลมแรง ไม่แหนงหนี อีกท่ามกลาง สายฝน หม่นปฐพี หนึ่งใจนี้ ยังยิ้มได้ ไม่หน่ายลา ...เธอเหนื่อยไหม ในวัน ฝันเริ่มห่าง อย่าจืดจาง จุดหมาย อย่าหน่ายล้า ฉันยังคง ซื่อตรง ปลงอุรา เอื้อมไขว่คว้า ความฝัน วันเดียวดาย ...จะเหนื่อยหนัก มิท้อ ต่อชีวิต จะลิขิต ชีวัน กลั่นความหมาย ขอเพียงใจ เธอภักดี มิมีคลาย เป็นสร้อยสาย คล้องสัมพันธ์ ขวัญของเรา ...วันที่โลก โศกเศร้า อย่าเหงาจิต เพียงมิ่งมิตร ยิ้มไว้ ก็ไม่เหงา นึกเสมอ หนทาง ระหว่างเรา ยังแบ่งเบา เรื่องหนักหนา ห่วงอาทร ...เรามิใช่ ผู้ทุกข์ สิ้นสุขสันต์ คนมากมาย หลายหมื่นพัน ขวัญสับสน คือตัวอย่าง ที่รู้รับ อย่าอับจน ปลุกกมล ดวงวิญญา กล้าฝ่าไป ...เส้นทางนี้ แม้มาก หลากคมหนาม จงนิยาม ความฝัน อย่าหวั่นไหว ของสูงค่า คงมิมี สิ่งใดใด ที่จะได้ มาง่าย อย่าหมายเลย. ........................................................... ...........................................กิตติกานต์
กิตติกานต์ 19 ก.ค. 2552 10:43 น. - ID 127759 
3310
9
0
19 กรกฎาคม 2552 11:08 น. - comment id 1016180
....เส้นทางความฝัน.....
19 กรกฎาคม 2552 11:09 น. - comment id 1016181
ที่ 1
19 กรกฎาคม 2552 11:12 น. - comment id 1016182
อ้าว..เพื่อน..แหม..ตัดหน้าฉิวเฉียด
19 กรกฎาคม 2552 11:16 น. - comment id 1016184
ริมธาร... อิอิ ขออภัย บอกไว้ว่าจะไปทำงาน แต่มาอ่านกลอยแล้วอยากเขียน เลยสายไปอีก ๑ชั่วโมง ไปแล้ว... ค่ำๆกลับมาเจอกันนะจ๊ะ... อ่านแล้วตัวเองกำลังใจขึ้นไหม...อิอิ
19 กรกฎาคม 2552 11:37 น. - comment id 1016197
อีกหนึ่งที่มารับแรงใจจากพี่วุ้นเส้นค่ะ
19 กรกฎาคม 2552 12:14 น. - comment id 1016214
ขอหมายใจเจ้าชั่วนิจนิรันตร์
19 กรกฎาคม 2552 12:47 น. - comment id 1016245
ทุกชีวิต สุข ทุกข์ ร้องไห้ หัวเราะ คละเล้ากันไป...รู้เท่าทัน..ก็ไม่ทุกข์ค่ะ ตกลงผลงาน...ทำแล้วยังหนอ.. เอาใจช่วยนะคะ..สู้ๆๆค่ะ
19 กรกฎาคม 2552 12:53 น. - comment id 1016246
เส้นทางคนหนทางพลางขวากหนาม ใจวาบหวามตามรักและศักดิ์ศรี แม้ต้องช้ำย้ำใจไว้สตรี ดวงฤดีที่พ้อขอจงทน นั่นสินะ แต่เราเป็นผู้หญิงนะคะ ต้องเงียบไว้ค่ะ เก็บความรู้สึก ว่าไปแล้วก็ คำว่าศักดิ์ศรีเนี่ย มันค้ำคอผู้หญิงนะคะ แต่มีเพื่อนดีมีชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ
19 กรกฎาคม 2552 13:54 น. - comment id 1016264
กุหลาบไร้หนามก็ไร้ค่า สิ่งใดได้มาง่ายก็ไร้ความหมายเช่นกัน คิดถึงจ๊ะ
19 กรกฎาคม 2552 15:29 น. - comment id 1016298
น้องอ้อม กว่าที่เราจะได้อะไรมาสักอย่าง ต้องใช้แรงใจอย่างมาก ต้องอดทน ต้องหมั่นเพียร จนบางครั้งก็ท้อ.. ท้อแล้วก็ลุกขึ้นมาใหม่...ด้วยกำลังใจที่มี... สิ่งที่มีค่า..มิใช่ได้มาง่ายๆเลยค่ะ.. เป็นกำลังใจให้น้งอ้อมเสมอค่ะ..
19 กรกฎาคม 2552 15:31 น. - comment id 1016299
คุณ ละไมฝน "ขอหมายใจเจ้าชั่วนิจนิรันดร์" คิดดีแล้วนะคะ.. ถอนตัวทันนะคะ...อิอิ ขอบคุณค่ะ...
19 กรกฎาคม 2552 15:34 น. - comment id 1016303
ครูพิม ขอบคุณมากมายค่ะ ช่วงนี้งานมากมายค่ะ.. งานเก่ายังไม่เสร็จ งานใหม่ก็เข้ามา มาๆๆๆแบบจะรับไม่ไหวค่ะ... ผลงาน...กำลังเป็นวุ้นค่ะ... ขอบคุณนะคะสำหรับทุกกำลังใจ ของครูพิม...
19 กรกฎาคม 2552 15:36 น. - comment id 1016306
พี่ปรางทิพย์ ค่ะ...หนทางมิได้โรยด้วยกุหลาบ มีอุปสรรคที่ต้องฝันฝ่าไป ขอบคุณในกำลังใจค่ะ... เราจะเป็นผู้หญิงสู้ๆค่ะ....อิอิ
19 กรกฎาคม 2552 15:40 น. - comment id 1016310
พี่แจ้น.. โห..คิดถึงจังเลย.. ที่บ้านโน้นพีแจ้นไม่แวะไปดูเลย... ค่ะ...กุหลาบไร้หนามก็ไร้ค่า แต่ว่าตอนนี้มันมีกุหลาบพันธ์ใหม่มาแล้ว ไม่มีหนามเลย... แสดงว่า..คุณค่าต้องอยู่ที่องค์ประกอบอื่นๆ ภายในตัวกุหลาบ...อิอิ เอ..วุ่นจะเข้าใจถูกไหมคะนี่ ขอบคุณมากมาย.. ย้ำๆๆ..คิดถึงๆๆๆจังเลย
19 กรกฎาคม 2552 15:53 น. - comment id 1016318
เพราะว่ารัก.. คือการให้...คือการเสียสละ คือความหวังดี...ความห่วงใย แต่ไม่ใช่การครอบครอง รักมีคุณค่า สูงส่ง..สำหรับริมธาร... เมื่อรักแล้ว จะอย่างไรก็รักเสมอจ่ะ
19 กรกฎาคม 2552 15:53 น. - comment id 1016319
ของสูงค่า ทำให้ผมคิดแต่เรื่อง ดอกฟ้า ครับ อิอิ เหมือนอะไรสักอย่างที่ยังต้องคิดอย่างนั้น ดอกฟ้านี่ก็ยากแสนยากเกินยาก ยากยิ่งกว่าสิ่งใดจะเอื้อมจะคว้าจะสอยจะดึง แม้แต่จะฝัน ก็ยังยากเลย อิอิ
19 กรกฎาคม 2552 15:57 น. - comment id 1016323
ริมธาร.. ไม่รู้วันนี้เค้าจะทำงานเสร็จรึเปล่า เพราะมัววิ่งเข้าวิ่งออกบ้ายนกลอนนี่แหละ...อิอิ ถ้ารักแล้วมีความสุขก็รักไปให้สาแก่ใจ. ที่ได้รัก....อิอิ แต่รักแล้วทุกข์..ก็คงต้องถอน รึเปล่าน๊ะ อิอิ..ขออู้ไม่นานหรอกจ้า.. เดี๋ยวนี้ต้องนอนดึกอีก... อิอิ...บ้านกลอนแก้ง่วง..
19 กรกฎาคม 2552 16:02 น. - comment id 1016329
กวีน้อยฯ นั่นสิ..คำว่าของสูง เราจะนึกถึงดอกฟ้า เป็นลำดับแรก... ในที่นี้..พี่ก็หมายถึงสิ่งที่ต้องฝ่าฟัน ด้วยความยากลำบากด้วย เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ...กว่าจะได้มา ต้องใช้ความสามารถ และมี คุณธรรม จริยธรรมเป็นองค์ประกอบ บางทีเหนื่อยจนล้าน้ำตาไหล ยังไขว่คว้าไม่ได้เลย ..นี่แหละ บางทีเราจึงไปไม่ถึงฝั่งฝัน... ขอบคุณที่มาทักทาย อ่านผลงาน
19 กรกฎาคม 2552 16:14 น. - comment id 1016337
ไม่หรอกจ่ะ เพื่อนวุ้น ในความทุกข์ยังมีความสุขซ่อนอยู่นะตะเอง อืม..ทำงาน..ทำงาน..อย่าอู้...
19 กรกฎาคม 2552 16:17 น. - comment id 1016339
แวะมาอ่านค่ะ..และมารับแรงใจค่ะ...
19 กรกฎาคม 2552 20:02 น. - comment id 1016398
นั่นสิครับ ของสูงค่าหาได้ไม่ง่ายเลย
19 กรกฎาคม 2552 21:01 น. - comment id 1016442
ริมธาร.. ในขณะที่ความทุกข์มาเยื่อน แล้วสามารถหาความสุขที่ซ่อนในความทุกข์ได้ ก็OK. นับว่า วิเศษสุดแล้ว.. มีความสุขน๊ะ.. รักและห่วงใย..
19 กรกฎาคม 2552 21:03 น. - comment id 1016444
คุณ white rose. ขอบคุณที่มาอ่านงานค่ะ.. กำลังใจมีให้เสมอ..ไม่มีวันหมดค่ะ..
19 กรกฎาคม 2552 21:05 น. - comment id 1016446
คุณ อรุโณทัย ขอบคุณค่ะ.. ของสูงค่า..หายาก ได้มายาก.....บางครั้งก็ต้องสอยค่ะ กะจะสอยอยู่ค่ะ...อิอิ กำลังต่อไม้...
19 กรกฎาคม 2552 21:45 น. - comment id 1016485
ไม่มีสิ่งใดได้มาง่ายเลยค่ะ ทุกอย่างต้องพยามทั้งนั้นค่ะแล้วเชื่อว่าสักวันเส้นทางแห่งความฝันเราจะเดินไปถึงค่ะ
19 กรกฎาคม 2552 23:05 น. - comment id 1016566
20 กรกฎาคม 2552 07:32 น. - comment id 1016625
น้องภัทราภา.. ค่ะสิ่งใดได้มายาก ต้องใช้ความเพียรให้มากมาก เป็นกำลังใจให้น้องเช่นกันจ๊ะ
20 กรกฎาคม 2552 07:33 น. - comment id 1016626
คุณต้า.. อิอิ..แอบมายิ้มหวานไว้อีกแล้ว...
20 กรกฎาคม 2552 07:43 น. - comment id 1016635
หน้าส่วนตัว
เคยท่องจำคำประพันธ์
อันของสูงแม้ปองต้องจิต
ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ
มิใช่ของตลาดที่อาจื้อ
ฤาแย่งยื้อถือได้โดยไม่ยอม20 กรกฎาคม 2552 09:39 น. - comment id 1016659
บางครั้งถ้าจะสู้ ถ้าจะทุ่มเท ถ้าจะป่ายปีน ต้องถามตัวเอง ด้วยว่า ทำเพื่ออะไร ขอให้ไปให้ถึงนะครับ
20 กรกฎาคม 2552 10:28 น. - comment id 1016674
หวัดดีคับ...คุณ...กิตติกานต์ "ของสูงค่า ได้มาง่าย อย่าหมายเลย " กลอนไพเราะมาก.....คับ....มีสิ่งหนึ่ง...ซึ่งเป็นสิทธิ์...ลิขิตค่า... เราได้มา...ว่าง่ายดาย...แต่ไม่เห็น คือชีวิต...และสิทธิ์ล้น...ที่ตนเป็น ประเสริฐเห็น...เป็นคนอยู่...ได้รู้ความ มีค่า...มากๆ...แต่บางคน...ก็ไม่รู้ค่า...ไม่รู้ว่า...ต้องทำยังไงกะชีวิต...จร้า....
20 กรกฎาคม 2552 13:49 น. - comment id 1016769
หากปรารถนาจะไคว่คว้า ไกลสุดฟ้า สูงทียมเมฆย่อมไปถึงค่ะ ขอให้มีความตั้งใจนะคนสวย จุ๊บๆๆ
20 กรกฎาคม 2552 20:05 น. - comment id 1016981
ครูกระดาษทราย.. วันนี้ที่นี้ ทั้งร้อนและทั้งฝนค่ะ.. ร้อยกรองนี้อยู่ในเรื่อง ท้าวแสนปม พระราชนิพนธ์ใน รัชกาลที่ 6 ค่ะ "ในลักษณ์นั้นว่าน่าประหลาด เป็นเชื้อชาตินักรบกลั่นกล้า เหตุไฉนย่อท้อรอรา ฤาจะกล้าแต่เพียงวาที เห็นแก้วแวววับที่จับจิต ไยไม่คิดอาจเอื้อมให้ถึงที่ เมื่อไม่เอื้อมจะได้อย่างไรมี อันมณีฤาจะโลดไปถึงมือ อันของสูงแม้ปองต้องจิต ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้ฤา มิใช่ของตลาดที่อาจซื้อ ฤาแย่งยื้อถือได้โดยไม่ยอม ไม่คิดสอยมัวคอยดอกไม้ร่วง คงชวดดวงบุปผาชาติสะอาดหอม ดูแต่ภุมรินเที่ยวบินดอม จึ่งได้ออมอบกลิ่นสุมาลี " ขอบคุณค่ะ
20 กรกฎาคม 2552 20:06 น. - comment id 1016983
พี่ไร้อันดับ,,, ค่ะ....
20 กรกฎาคม 2552 20:08 น. - comment id 1016984
คุณ kirati ขอบคุณสำหรับคำชม.. และกลอนเพราะๆที่ฝากไว้ อีกทั้งข้อคิดด้วยค่ะ...
20 กรกฎาคม 2552 20:12 น. - comment id 1016989
เห็นด้วย 1000 x 10 % ไม่ทราบเท่าไร เห็นด้วยคับ
21 กรกฎาคม 2552 05:51 น. - comment id 1017140
พี่วิทย์ ขอบคุณค่ะพี่วิทย์ เอ...มีค่าเเท่าไรก็ไม้รู้เหมือนกันค่ะ...อ ิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
