โอ้ชีวิตถึกควายทุยเดินลุยทุ่ง ดวงตามุ่งแทะเล็มหญ้านาสดเขียว ลิ้นตะหวัดเก็บยอดหญ้ามาคบเคี้ยว หน้าเก็บเกี่ยวหน้าหว่านไถได้ทำงาน หมดหน้าแล้งมาหน้าฝนคนหว่านดำ ควายเดินย่ำช่วยลากไถได้ถากถาง ไถจนสิ้นดินท้องนามาเป็นทาง ช่วยถากถางเดินย่ำนามากับคน พอถึงหน้าเก็บเกี่ยวคันเคียวข้าว เจ้าทุยเฝ้าลากจูงเกวียนเวียนเก็บขน ข้าวมากมายมาเก็บไว้ลานเวียนวน แล้วเดินด้นย่ำเม็ดข้าวดูเรียงราย ฤดูกาลได้ผันเปรี่ยนเวียนมาถึง เจ้าควายจึงแก่ชราน่าใจหาย ยินเจ้าของร้องบอกสั่งคงต้องขาย พรุ่งนี้บ่ายขายโรงฆ่ามาทำกิน ควายยินเข้ายืนหน้าเศร้าเคล้าน้ำตา พรุ่งนี้หนาเขาต้องขายใช้หนี้สิน ปากร้องบอกก้องไปน้ำตาริน จบชีวินโอ้เจ้าทุยเคยลุยงาน อันชีวิตของควายไทยได้กล่าวถึง บุญคุณซึ้งได้อาศัยได้ถากถาง เคยทุกข์ยากเคยลำบากเพื่อนร่วมทาง ต้องลาล้างเมื่อแก่ชราโดนฆ่ากิน
ป๋อง สหายปุถุชน 13 ธ.ค. 2552 07:46 น. - ID 131336 
4609
6
0
13 ธันวาคม 2552 07:56 น. - comment id 1073470
สงสารควาย แต่ชาวบ้านบางคนก็ไม่ฆ่ามันนะ เขาเลี้ยงและรักมันเหมือนกันละค่ะ
13 ธันวาคม 2552 08:20 น. - comment id 1073475
เกิดเป็นควายต้องรับกรรมอย่างที่เห็น ถูกเขาเข่นงานหนักยากบ่นได้ ถูกว่าด่าต้องทนแม้อับอาย ถูกเขาขายฆ่าทิ้งก็จำยอม ทำบุญกันนะจะได้เกิดเป็นคนอีก
13 ธันวาคม 2552 09:45 น. - comment id 1073491
อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยครับพี่ป๋อง เศร้า.........
13 ธันวาคม 2552 09:52 น. - comment id 1073494
ชีวิตควายมีคุณค่าและราคา คนชาวนาอาศัยมานานเนิ่น เดี๋ยวนี้ควายกลับกลายเป็นส่วนเกิน อย่าหมางเมินควายนี้มีบุญคุณ ควายตายนี้ร่างกายมีประโยชน์ เกือบทุกส่วน คนตายเน่าเหม็นเปล่าประโยชน์ เป็นอุทาหรณ์คนต้อง คิดดี ทำดี และยังประโยชน์ เมื่อชีวิตยังมีอยู่นะ หุหุ
13 ธันวาคม 2552 10:42 น. - comment id 1073506
อันเนื้อวัวเนื้อควายมากมายนัก อยากจะทักเพื่อนสนิทมิตรสหาย ทุกชีวิตรักชีวิตแต่เกิดกาย เป็นสัตว์ใหญ่จงอย่าได้ฆ่าไปกิน ที่ผมเห็นตอนมีข่าวยิ่งเศร้านัก วัวควายมักรู้ชะตาพากันหนี วิ่งแตกตื่นไปไม่คืนพื้นธรณี วิ่งเร็วรี่ไปไม่กลับลับตาคน แต่บางตัวพอรู้ตนจะโดนฆ่า มีน้ำตาไหลไม่หยุดดุจอาถัน เศร้าเสียใจที่เคยได้ใช้ชีวัน อยู่กินกันรับใช้นายไถนาดำ แต่บางตัวร้องตะโกนดั่งโดนเชือด น้ำลายเดือดน้ำลายไหลใครสงสาร ทุกชีวิตรักชีวิตจิตรวิญญาณ อย่ากินมันเลยสัตว์ใหญ่จะได้บุญ บุญกุศลที่ทุกคนพร้อมใจหยุด จิตรผ่องผุดดูไม่หมองต้องราศรี โอ้วัวควายก็จะได้ต่อชีวี รับใช้พี่รับใช้ท่านทำงานนา.....
13 ธันวาคม 2552 14:42 น. - comment id 1073561
ให้นึกอายควายบ้างอย่าอ้างเขลา ชีวิตเราเขาท่านสะท้านไหม ใช้แรงงานกร้านโลกสับโขกไย ลองถามใจใช่คนกมล...คือ....น่าสงสารมากค่ะ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดในโลก คือ คนด้วยกันเองนี่แหละ เพราะวัวควาย จะรักและภักดีกับเราเสมอ เป็นทั้งเพื่อน และแรงงาน เฮ้อ....
13 ธันวาคม 2552 17:58 น. - comment id 1073622
สงสารควายจังเลยชาติที่แล้ว คงไม่ได้รักษาศีล 5 เลยต้องมาใช้กรรม ให้มนุษย์ข่มเหง มนุษย์ที่ข่มเหงชาติหน้าก็คงได้เกิดเป็นควาย สลับสับเปลี่ยนกันไป เดี๋ยวนี้ควายรุ่นใหม่ไถนาไม่ค่อยเป็นแล้ว ต้องไปเข้าโรงเรียน กาสรกสิวิทย์ อยู่ จ.สระแก้ว (ในโครงการพระราชดำริของสมเด็จพระเทพฯ) เป็นโรงเรียนที่สอนให้ ควายไถนา...น่าไปดูเหมือนกกันนะ... และยังมีสิ่งที่น่าเรียนรู้เกี่ยวกับทฤษฏีเศรษฐกิจพอเพียงของพ่อหลวงเราด้วย
14 ธันวาคม 2552 00:49 น. - comment id 1073768
เดี๋ยวนี้เขาไม่ใช้ควายไปไถนา มีคูโบต้าเขาพัฒนามาแทนที่ โอ้วัวควายก็เลยต้องมาจบชีวี การแทนที่เครื่องจักรยนต์คนเวณกรรม แล้วต่อไปเขาก็จะใช้หุ่นยนต์ มาแทนคนพัฒนาน่าใจหาย พี่น้องครับมิตรสหายจะสบาย จบบรรยายเรื่องควายๆเท่านี้เอย....
14 ธันวาคม 2552 16:41 น. - comment id 1073990
รักความมากตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน เพราะเคยเป็นเด็กเลี้ยงควายที่บ้านเลี้ยงทั้งวัวและควายค่ะชอบขี่หลังควาย แต่วัวขี่ไม่ได้ เพราะมันวิ่งไม่มีที่เกาะทำให้ตกลงมา
14 ธันวาคม 2552 20:57 น. - comment id 1074112
เคยเห็นรถบรรทุกควายไปโรงฆ่าสัตว์ น้ำตามันไหลพรากเลยค่ะ ได้แต่สงสารมัน
15 ธันวาคม 2552 09:01 น. - comment id 1074326
ชาติหน้าขอเกิดเป็นคนอีก อย่าเกิดเป็นควายเลย
22 ธันวาคม 2552 09:50 น. - comment id 1077394
เจ้าควายน้อยเจ้าเกิดมาจากท้องนาที่อยู่อาศัย อาจจะแล้งแห้งเกินไปแต่ก็เติบวัยตามเผ่าพันธ์ควายเป็นหนุ่มควายเป็นสาวเสียดายเจ้าต้องมาจากกันจากความรักจากคืนวันจากวันนั้นไม่กับมา.....
16 มกราคม 2553 08:18 น. - comment id 1086730
ขอขอบคุณพี่น้องมิตรสหายทุกท่านที่แวะเวียนมาให้กำลังใจ ชีวิตควายไทย ครูกระดาษทราย kasin สุริยันต์ จันทราทิตย์ กันนา ปรางทิพย์ หลี่เหม่ยจิน นรสิริ เฌอมาลย์ พงพันขอบคุณอีกครั้งครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
