ดอกเสี้ยวเอย ดอกเสี้ยวบ้านนอก ยามร้าวหนาวหมอก ล้าก้านพาดอกไปหาฝัน ทิ้งทุ่งรกร้างฟางแห้ง ไปล้อเสียงนีออนอำพัน หนอดอกเสี้ยวเปลี่ยวฝัน คิดเบ่งบานเปื้อนคาวอยู่กรุง ดอกเสี้ยวเอย ดอกเสี้ยวไทบ้าน หลับใหลกลางวัน เบ่งบานกลางคืนลืมรุ่ง รออาทิตย์ลับหล้า ค่อยเบ่งบานหาเงินตราบำรุง อวดยวนกลิ่นไหวฟุ้ง ไม่เลือกยุ่งเลือกภมรเลือกใคร ดอกเสี้ยวเอย คงลืมแล้วลืมต้น คงลืมนาลืมคน ลืมโพนลืมเถียงนาลืมไร่ ลมหนาวหัวนาแล้ง คงบ่สู้ลมแห้งเมืองใหญ่ โอ้ดอกเสี้ยวอำไพ กลัวเหี่ยวเปล่าตายก่อนปลายฝัน ดอกเสี้ยวเอย ดอกเสี้ยวชนบท ป่าปูนรันทด คือมนตร์สะกดหรือไงกัน? คิดถึงกันบ้าง คิดถึงทุ่งร้างก่อขวัญ เมืองหมอกเมืองควันอย่างนั้น มั่นหมายในความฝันอันใด? ดอกเสี้ยวเอย ดอกเสี้ยวชาวนา ยามเสียน้ำตา จะกลับมาก็ได้ มางามยามแล้งแต่งต้น เก็บฝันจากผู้คนวัวควาย โอ้ดอกเสี้ยวชาวไร่ มาอยู่มาตายแผ่นดินตน! ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ
ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ 12 ม.ค. 2553 08:32 น. - ID 132085 
1677
1
0
12 มกราคม 2553 13:32 น. - comment id 1084949
อ่านแล้วให้คิดตามไปด้วยนะคะ สะท้อนสังคมได้ดีทีเดียว แวะมาทักทายคะ
14 มีนาคม 2553 23:24 น. - comment id 1110858
เพราะจริง ๆ นะขอบอก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
