ครืนครืนคือฟ้าร้อง
ครวญคะนองคละคลื่นลม
คล้อยเคลื่อนเมฆาขรม
ร้าวระทมคือจิตเรา
หวิวหวิวลมปลิวไหว
เมฆจางไปวายุเพลา
อุราคลายโศกเศร้า
เช่นไม้ดอกคืนชีวี
วับวับสาดแสงส่อง
โอภาสทองสุรีย์ศรี
ส่องใจให้ได้มี
สุขเกษมรื่นอารมณ์
ฤดูเช่นจิตเรา
สุขหรือเศร้าร้าวหรือสม
เปลี่ยนได้เช่นคลื่นลม
ไม่เป็นหลักอยู่ประจำ
ปล่อยวางความในจิต
ค่อยพินิจดูด้วยธรรม
จงมีสติค้ำ
นำทางสู่นฤพาน
*ชื่อกลอนนี้หลายๆคนคงคุ้นหู จริงๆแรงบันดาลใจก็มาจากเพลงฤดูที่แตกต่างนั่นแหละ เป็นเพลงโปรดของผมเลย^_^
6 เมษายน 2545 23:20 น. - comment id 44613
มาเยี่ยมจ้ะ

7 เมษายน 2545 10:59 น. - comment id 44669
สุดยอดอีกแล้วค่ะ..ชอบเพลงนี้เช่นกัน.. และชอบคำฤดู..ฤดี..ที่ชอบเอามาเขียนเรื่องสั้น อยากให้ไปอ่านเรื่อง..สั้นๆที่นางเอกชื่อฤดีค่ะ งานของทะเล..ที่ชื่อ..พระจันทร์หวาน...นะคะด้วยรักและจะตามอ่านตลอดค่ะ

7 เมษายน 2545 11:46 น. - comment id 44683
น่ารักดีนะ

8 เมษายน 2545 02:00 น. - comment id 44765
ครับผมก็ว่าเพราะคับ ฤดูที่แตกต่าง ชอบครับ

8 เมษายน 2545 20:00 น. - comment id 44863
^-^ ไม่มีใครสุขตลอดไป และเศร้าตลอดกาล

12 เมษายน 2545 02:10 น. - comment id 45348
.......ขอบคุณค่ะ...

21 เมษายน 2545 21:53 น. - comment id 46717
เพราะดีนะ
