เวลา.....เหรียญแห่งชีวิต

วิทย์ ศิริ

     เปรียบคือเหรียญ  หนึ่งเดียว  ที่เที่ยวหา
คนมากหน้า  หลายตา  มองหากัน
มีอยู่ทั่ว  ทุกตัวคน  ชนทุกชั้น
คืนและวัน  มันอยู่  คู่เหตุการณ์
     กล่าวกันว่า  ของมีค่า  ที่น่าครอง
ต้องสิ่งของ  สมบัติ  พัสถาน
ต้องหายาก  ซุกซ่อน  ร่อนสายธาร
ต้องยิ่งใหญ่  โอฬาร  ตระการตา
      แต่จริงแท้  แน่แก่ใจ  ในชีวี
บรรดามี  ก็ที่ใจ  ใคร่เซาะหา
หากตระหนัก  ประจักษ์ตรึง  ถึงมรรคา
สิ่งล้ำค่า  ร่ำลือ  คือ "เวลา"
     ครั้นเป็นเหรียญ  เพียรมอง  ทั้งสองด้าน
ชั่วหรือดี  ที่หน่วยก้าน  พื้นฐานกล้า
ต้องมั่นเพียร  เรียนรู้  คู่ศรัทธา
แยกสัจจา  อวิชชา  อย่าสับสน
     ครั้นกล่าวถึง  เวลา  มีค่ายิ่ง
หากชีวาตม์  มุ่งมาดจริง  มิ่งกมล
ซ่อนวาระ  สาระแน่  แต่ละคน
ขาดอดทน  จนพลั้งพลาด  อาจเสียดาย
     หวังก่อเกิด  ปราโมทย์  ประโยชน์นาน
ก่อสัณฐาน  การทำดี  ที่มุ่งหมาย
อย่าลดละ  เจียระไน  ประไพฉาย
ก่อนจะสาย  ตะวันลับ  ชีพดับสูญ
     เวลา ณ.  ขณะนี้  ชี้ชะตา
ผลข้างหน้า  เพราะวันนี้  ที่เกื้อกูล
แลข้างหลัง  หากยังคิด  จิตอาดูร
เสียเวลา  อากูล  พูนกังวล
     ด้านหนึ่งนั้น  สำคัญผิด  ติด "เวลา"
กลายนำพา  ร่ายเรียง  เปลี่ยนผู้คน
เหตุเบื้องหน้า  ท้าชม  สมเหตุผล
อีกระคน  ปนเท็จ  ช่างเด็ดดวง
     มองอีกด้าน  ของ "เวลา"  พาเปิดเผย
"ตัวตน"เคย  ซ่อนเร้น  ประเด็นลวง
เพ-ลาผ่าน  ม่านชีวิต  พินิจทรวง
ชนทั้งปวง  ล่วงเลย  เผย "ตัวตน"