เวลา อายุขัย

สุนทรวิทย์

วันเวลา  มิอาจซื้อ  ยื้อคืนได้
					เมื่อผ่านไป  คือไปลับ  ไม่กลับหลัง
					เกินกว่าการ  ยึดติด  คิดประทัง
					เป็นไปดั่ง  ธรรมชาติ  ประสาธน์มา
						
             อายุคน  นับปี  ทวีเพิ่ม
					อย่ามัวเคลิ้ม  หลงแล  แต่ตัณหา
					บุญกุศล  จงสร้าง  ไว้บ้างนา
					ก่อนเวลา  ภาวะ  จะเคลื่อนคลาย
						
             อดีตดู  ประหนึ่ง  พึ่งล่วงพ้น
					เร็วเสียจน  รู้สึก  นึกใจหาย
					วันวานยัง  เป็นเด็ก  เล็กเอียงอาย
					วันนี้กลาย  เป็นผู้เฒ่า  เก่าชรา
						
             เผลอเดี๋ยวเดียว  โคจร  ค่อนชีวิต
					หวนพินิจ  เท็จจริง  ยิ่งกังขา
     นี่หรือ  คือวิถี  ทางชีวา  
     เพียงพริบตา  ก็ตะบึง  ถึงบั้นปลาย
	
             ชาติหนึ่งปาน  ชั่วแล่น  แสนสั้นนัก
     มิทันจัก  ครันครบ  จบมุ่งหมาย
     สังขารพาน  เงอะงะ  เตรียมมลาย
     คนใกล้วาย  ยามแก่  ได้แต่ปลง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน